กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 318

"องค์หญิง หากท่านอยากเห็นโฉมหน้าของข้า ท่านบอกข้าก็ได้ เหตุใดต้องถอดผ้าคลุมของข้าออกด้วย ชิวเอ๋อร์เป็นคนทำผ้าคลุมหน้าให้ข้าด้วยมือของตนเอง มันมีค่ามากสำหรับข้า"

กู้ชูหน่วนมองไปที่แววตาอันตกตะลึงของผู้คนอย่างพึงพอใจ

เดิมทีนางไม่ต้องการโอ้อวดเช่นนี้ เป็นพวกเขาที่ชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้าน และบังคับให้นางต้องเผยโฉมหน้าที่แท้จริงออกมา

องค์หญิงตังตังกล่าวว่า "เจ้า......เจ้าเป็นใคร？"

"เมื่อครู่องค์หญิงเรียกข้าว่าเสด็จอาสะใภ้ไม่ใช่หรือ？พอโกรธเคืองก็จำกันไม่ได้แล้วหรือ？"

"ท่าน......ท่านคือกู้ชูหน่วน？เป็นไปได้อย่างไร หน้าตาของท่านอัปลักษณ์มากไม่ใช่หรือ？ทำไมถึง......" ทำไมถึงได้หน้าตางดงามมากเช่นนี้？

ก่อนหน้านี้นางคิดว่ากู้ชูหน่วนหน้าตาดี แต่ในตอนนี้นางรู้สึกว่ากู้ชูหน่วนเทียบไม่ได้เลย

"องค์หญิงกล่าวแปลก ๆ ป่วยแล้วก็สามารถรักษาให้หายได้ ก่อนหน้านี้ข้าหน้าตาอัปลักษณ์ แต่ในตอนนี้หายแล้ว มีอะไรน่าแปลกกัน？"

องค์หญิงตังตังสำลัก

ใบหน้านี้เรียบเนียน นุ่มนวลเปล่งปลั่ง เหมือนทารกแรกเกิด จนทำให้ผู้คนอิจฉา

สีหน้าของกู้ชูหน่วนไม่น่ามอง และโกรธจนตัวสั่น

นางต้องเปลืองแรงในการปลุกปั่นให้องค์หญิงตังตังดึงผ้าคลุมหน้าของกู้ชูหน่วนออก ความตั้งใจเดิมของนางคือทำให้กู้ชูหน่วนอับอายขายหน้า แต่ไม่คิดว่าจะเป็นการให้โอกาสกู้ชูหน่วนทำให้ผู้คนตื่นตะลึง

รูปลักษณ์ของกู้ชูหน่วนกลับมาเป็นเหมือนเดิมตั้งแต่เมื่อไหร่？

ทำไมถึงไม่มีข่าวคราวมาก่อน？

นางได้แต่งงานกับเทพแห่งสงคราม แล้วยังมีใบหน้าที่งดงามจนไม่มีใครเทียบได้ หากกู้ชูหน่วนไม่ตาย ต่อไปจะยังมีที่ว่างสำหรับนางอีกหรือไม่？

หลิ่วเย่ว์แทบอยากจะกัดลิ้นของตัวเอง "โอ้สวรรค์ หญิงงามผู้นี้เป็นพี่ใหญ่ของพวกเราจริง ๆ หรือ？ข้าไม่ได้ฝันไปใช่หรือไม่？"

อวี๋ฮุยพูดอย่างตื่นเต้น "ไม่ได้ฝัน เป็นพี่ใหญ่ของพวกเราจริง ๆ โอ้สวรรค์ พี่ใหญ่สวมผ้าคลุมหน้ามาโดยตลอด ข้าคิดว่าเป็นเพราะนางอัปลักษณ์มากเกินไป จึงไม่กล้าเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริง แต่ความจริงแล้วนางหน้าตางดงามมากเสียจนทำให้ผู้คนตกตะลึง จึงต้องสวมผ้าคลุมหน้าไว้"