ในห้องส่วนตัวบนชั้นสองหน้าตาเจ๋ออ๋องราวกับท้องผูก
วรยุมธ์ของเขาไม่ถือว่าดีนักแต่ก็เข้าสู่ขั้นที่หนึ่งสิ่งที่ขาดคือยาล้างไขกระดูกเม็ดหนึ่งที่สามารถเพิ่มพูนกำลังในกายให้สูง หญ้าจื่อเยียนนั้นเขาจะต้องได้มาให้จงได้เนื่องจากเขาต้องการอยู่เหนือเทพแห่งสงคราม
แต่ในตอนนี้......
มีคนแย่งชิงหญ้าจื่อเยียนกับเขาและฝ่ายตรงข้ามก็ยังเป็นกู้ชูหน่วนด้วย
ดวงตาริษยาคู่นั้นของเจ๋ออ๋องจับจ้องไปที่เยี่ยจิ่งหานข้างๆกู้ชูหน่วนซึ่งเต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธ
ในห้องส่วนตัวอีกห้องหนึ่งบนชั้นสอง องค์หญิงตังตังทรงโมโหอยู่
เหตุใดถึงเป็นกู้ชูหน่วนอีก หญิงผู้นี้มีวิชาแยกร่างหรือ? ไปถึงที่ใดก็สามารถพบเห็นนางได้
เนื่องจากเปิดผ้าคลุมของนางนางนั้นถูกเสด็จอาลงโทษอย่างรุนแรง แม้แต่สำนักศึกษาวังหลวงก็ถูกขับไล่ออกมา
นางผู้เป็นองค์หญิงองค์หนึ่งแต่ถูกตะเพิดออกจากสำนักศึกษาวังหลวงซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประวติศาสตร์ ขายหน้าไปทั้งใบหน้าหมดแล้ว
สาวใช้ขององค์หญิงตังตังเสี่ยวลี่ว์กล่าวว่า "องค์หญิง กู้ชูหน่วนงี่เง่าผู้นั้นก็ไม่มีวรยุทธ์ นางลงมือแย่งชิงหญ้าจื่อเยียนแสดงว่าต้องรู้ว่าพระองค์กำลังรีบเร่งเพิ่มพูนกำลังในกายให้สูง พวกเราต้องไม่ปล่อยให้นางทำได้สำเร็จ"
“เช่นนั้นไม่ใช่เรื่องไร้สาระหรือ นางรู้ว่าวรยุทธ์นั้นสู้ข้าไม่ได้ดังนั้นจึงต้องการกดข้าเอาไว้อีกครั้ง”
ขณะที่องค์หญิงตังตังกล่าวเช่นนี้นางก็รู้สึกผิดเล็กน้อย
กู้ชูหน่วนไม่มีวรยุทธ์นางก็ไม่มีวรยุทธ์ แต่เมื่อทั้งสองคนที่ไม่มีวรยุทธ์มาอยู่ด้วยกันนางก็จะถูกทุบตีอยู่เสมอ
คราวนี้ไม่ว่าอย่างไรนางก็จะต้องประมูลหญ้าจื่อเยียนให้ได้เพื่อปรุงเม็ดยาล้างไขกระดูกเปิดจุดเส้นชีพจรออกและฝึกฝนวรยุทธ์ให้ดี เพื่อต่อไปภายหน้าจะได้เอาชนะกู้ชูหน่วนและได้คลายลมหายใจอันโหดร้ายออกมาอย่างดุดัน
เสนาบดีกู้ยกป้ายเสนอราคา "หนึ่งหมื่นหกพันตำลึง"
เจ๋ออ๋องกล่าวอย่างเย็นชา “สองหมื่นตำลึง”
องค์หญิงตังตังตกพระทัย
เหตุใดเสด็จพี่เจ๋อก็มาด้วย? อีกทั้งยังเล็งหญ้าจื่อเยียนไว้อีกด้วย?
หรือว่าเขาก็ต้องการทะลวง?
องค์หญิงตังตังกำลังคิดที่จะเสนอราคา คาดไม่ถึงกู้ชูหน่วนกล่าวด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็นประโยคหนึ่งว่า "หนึ่งแสนตำลึง"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...