กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 338

"หออันดับหนึ่งในใต้หล้า?"

นี่เป็นกลุ่มก้อนอันใดกันเหตุใดถึงไม่เคยได้ยินมาก่อน ความทรงจำในสมองก็ไม่มีความสัมพันธ์ข้องเกี่ยวกับชั้นที่หนึ่งใต้หล้าเลย

"มีข่าวลือในใต้หล้าว่าหนึ่งหออันดับหนึ่งภูตผีทวยเทพก็ยังหวั่นวิตก ที่ว่าหนึ่งหออันดับหนึ่งนั้นหมายถึงหอเทียนหวั่งและหออันดับหนึ่งของใต้หล้า เรื่องราวที่พวกเขากุมเอาไว้เป็นเรื่องสูงสุดที่ทั่วทั้งใต้หล้าไม่รู้ สามารถกล่าวได้ว่าเพียงแค่พวกเขาค้นหาไม่มีที่ค้นหาไม่พบ”

ชิงเฟิงไม่ได้บอกกู้ชูหน่วนว่าเจ้าของหอเทียนหวั่งก็คือนายท่าน

เขายิ่งเกรงใจที่จะกล่าวว่าช่วงนี้เพิ่งสืบค้นสถานะตัวตนของพระชายากับอี้เฉินเฟยและได้พบเจอกับอุปสรรคมากมาย ราวกับว่ามีมือใหญ่คู่หนึ่งตัดเบาะแสออกไปโดยที่มองไม่เห็นทำให้พวกเขาไม่มีความคืบหน้า ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่เคยมีมาก่อน

กู้ชูหน่วนเกานิ้วมือ "กล่าวเช่นนี้หอประมูลเฟิงเซียวก็ค่อนข้างแข็งแกร่งนัก"

“กล่าวในตอนนี้ก็ใช่ ไม่เคยมีใครกล้าสร้างปัญหาที่หอประมูลเฟิงเซียวแม้แต่ผู้สูงศักดิ์ก็ยังต้องไว้หน้าอยู่บ้าง เนื่องจากผู้ใดก็ต้องมีเรื่องราวสกปรก หากว่าทำให้หอประมูลเฟิงเซียงขุ่นเคืองเรื่องอื้อฉาวของพวกเขาก็จะถูกเปิดเผยออกมาทันที”

ขณะพูดคุยการประมูลได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว

"ครั้งนี้ของที่ประมูลคือหญ้าจื่อเยียนเม็ดหนึ่ง แม้ว่าหญ้าจื่อเยียนจะเป็นเพียงสมุนไพรอันดับหนึ่งแต่ก็หาได้ยากนัก และหากว่ามีหญ้าจื่อเยียนโอกาสการปรุงเม็ดยาล้างไขกระดูกจะเพิ่มสูงขึ้นมากกว่าแปดสิบในหนึ่งร้อยส่วน สำหรับผู้ที่ไม่มีวรยุทธ์และต้องการเปิดจุดเส้นชีพจรวรยุทธ์หรือว่ายอดฝีมือที่เข้าไปไม่ถึงขั้นที่หนึ่งได้นั้นมีประโยชน์ในการใช้งานยิ่งนัก สำหรับผู้คนเหล่านี้อาจห่างจากการเปิดจุดก็ขาดเพียงแค่หญ้าจื่อเยียนเท่านั้น"

สายตาของทุกคนในที่นั้นประหลาดใจกันหมด แต่ละคนนั้นแสดงความโลภออกมากัน

ในที่นั้นมีคนจำนวนมากเท่าใดที่ไม่มีวรยุทธ์

แล้วยังมีผู้คนมากเท่าใดที่มีพรสวรรค์ของวรยุทธ์อันสูงส่งแต่ยังก็ไม่สามารถเข้าไปถึงขั้นที่หนึ่งของยอดฝีมือด้านวรยุทธ์

พวกเขาแทบรอไม่ไหวที่จะประมูลหญ้าจื่อเยียนมาให้ได้ในทันที

“ราคาเริ่มประมูลอยู่ที่สี่พันตำลึง”

“ห้าพันตำลึง”

“หกพันตำลึง”

“หกพันห้าร้อยตำลึง”

“พันแปดร้อยตำลึง”