กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 356

ในที่นั้นคนจำนวนไม่น้อยนยังคงเสนอราคาสูงขึ้น ไม่ว่าผู้ใดจะเพิ่มราคาขึ้นกู้ชูอวิ๋นก็มักจะขึ้นราคาจนถึงที่สุด

กู้ชูหน่วนนั้นรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

กู้ชูอวิ๋นเอาเงินมากมายเช่นนี้มาจากที่ใดกัน?

องค์หญิงตังตังโง่เขลาแต่นางไม่ได้โง่ ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีเงินนางจะไม่กล้าตะโกนเช่นนี้

ดูเหมือนว่านางเพียงแค่เสแสร้งทำเป็นไม่มีเงิน แต่ไม่ได้ไม่มีเงินจริงๆ

ขณะที่กู้ชูหน่วนกำลังคิดว่าจะนำเงินทั้งหมดของนางทับเอาไว้ เยี่ยจิ่งหานซึ่งนั่งอยู่ข้างๆนางก็ยกป้ายขึ้น "แปดสิบล้านตำลึง"

"ชู่ว์..."

ในที่นั้นต่างถอนเสียงลมหายใจอันเย็น

แปดสิบล้านตำลึง......

ราคานี้ก็ช่างสูงเกินไปแล้ว

กู้ชูอวิ๋นตกตะลึงครู่หนึ่งเช่นไรก็ไม่เคยคาดคิดว่าเยี่ยจิ่งหานผู้เงียบสงบทั้งคืนจะเสนอราคาสูงเสียดฟ้าได้

แปดสิบล้านตำลึง......

จะให้นางแย่งชิงได้อย่างไร?

กู้ชูหน่วนกล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “แปดสิบล้านตำลึง ท่านโง่หรือเปล่า ยาชะลอวัยนี้ไม่รู้ว่าจะได้ผลหรือไม่ แม้ว่าจะมีประสิทธิภาพจริงอย่างมากก็ทำให้คนเปล่งประกายและใบหน้าแดงระเรื่อก็เท่านั้นเอง”

“เงินทองนับพันยากจะซื้อได้ทว่าข้าพึงพอใจ” มุมปากของเยี่ยจิ่งหานยิ้มขึ้นเลียนแบบน้ำเสียงของนาง

กู้ชูหน่วน "......"

ช่วงปีนี้คนโง่เง่าช่างมากเสียจริง

"สามีของแขกผู้มีเกียรติหมายเลขยี่สิบแปดเสนอราคาแปดสิบล้านตำลึง ยังมีสูงกว่านี้อีกหรือไม่ หากว่าไม่มียาชะลอวัยก็จะเป็นของแขกผู้มีเกียรติหมายเลขยี่สิบแปดแล้ว"

เจ๋ออ๋องอัดอั้นราวไฟสุมอยู่ในใจ

เขาไม่ต้องการให้ตนเองที่อยู่ในใจของกู้ชูหน่วนนั้นด้อยกว่าเยี่ยจิ่งหาน

ด้วยความคิดเช่นนี้เขายกป้ายขึ้นอย่างสั่นเทา “แปดสิบสองล้านตำลึง”

เยี่ยจิ่งหานมองไปทางเจ๋ออ๋องอย่างสนใจแล้วกล่าวเบาๆว่า "หนึ่งร้อยล้านตำลึง"

"ชู่ว์......"