กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 366

หลังออกมาจากหอประมูลเฟิงเซียง เยี่ยจิ่งหานก็ทำสีหน้าเย็นชา

ระหว่างทางกลับ พวกเขานั่งรถม้าราชวงศ์ของเยี่ยจิ่งหาน กู้ชูหน่วนไม่รู้ว่ารถม้าทำมาจากวัสดุอะไร ดูจากภายนอกแล้ว รถม้าก็ดูธรรมดา แต่พื้นที่ภายในนั้นกว้างขวาง สามารถดื่มชา เล่นหมากรุก และสามารถนอนพักผ่อนได้ อีกทั้งธนูอาบยาพิษและอาวุธใด ๆ ก็ไม่สามารถเข้ามาได้ และเมื่อกระแทกรถม้าก็จะมีเสียงโลหะที่ถูกกระทบดังออกมา

ระหว่างทางมีเสียงการต่อสู้ดังขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกับเสียงร้องโหยหวนอันเจ็บปวด

พื้นสั่นสะเทือนเป็นครั้งคราว ไม่รู้ว่าการต่อสู้ข้างนอกดุเดือดมากแค่ไหน

กู้ชูหน่วนรู้ดีว่าคนส่วนใหญ่เหล่านี้กำลังพยายามจะแย่งชิงแผนที่ไข่มุกสีครามของเยี่ยจิ่งหาน

เมื่อมองไปที่เยี่ยจิ่งหานอีกครั้ง เขาก็กำลังนั่งจิบชาและอ่านหนังสืออยู่ที่ริมหน้าต่างของรถม้าอย่างสง่างาม ราวกับว่าเขาไม่รู้ว่ามีการต่อสู้อยู่ข้างนอก

กู้ชูหน่วนเปิดม่านบนรถม้าและเห็นว่ามีเลือดสาดอยู่ข้างนอก มือสังหารชุดดำที่ไม่รู้จักกำลังฆ่าพวกเขาทีละคน การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด และล้มลงเป็นศพทีละคน

ในป่ามีซากศพกองเป็นภูเขา เลือดไหลนองเป็นแม่น้ำ และมีแขนขาขาดกระเด็นไปทั่วทุกที่

ข้างในรถและข้างนอกรถ เป็นสองฉากที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

กู้ชูหน่วนมองดูไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่พบร่างของอี้เฉินเฟย หัวใจที่บีบรัดจนแน่นของนางค่อย ๆ ผ่อนคลายลง

หลังจากที่ปล่อยม่านบนรถม้าลง กู้ชูหน่วนก็เข้าไปใกล้เยี่ยจิ่งหาน นางรินน้ำชาร้อน ๆ ให้เขาด้วยตนเองและพูดเสียงหวาน "ท่านพี่ ท่านมอบม้วนแผนที่หนังแกะโบราณที่ไม่รู้จักนั่นให้แก่ข้าได้หรือไม่"

"ไม่ได้"

"เช่นนั้นให้ข้าดูหน่อยได้หรือไม่？"

"ไม่ได้"

"เแล้วท่านประมูลแผนที่นี้มาทำไม？"

"เอามาทำเป็นหมอน"

"......"

"จะปรึกษาหารือเสียหน่อยก็ไม่มี？"

เยี่ยจิ่งหานเงยหน้าขึ้นในทันที และกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์เล็กน้อย "บอกข้ามา เจ้ากับอี้เฉินเฟยมีความสัมพันธ์กันอย่างไร หากคำตอบเป็นไปอย่างที่ข้าต้องการ บางทีข้าอาจจะพิจารณาให้เจ้าดูแผนที่นี้"