หลิ่วเย่ว์อวี๋ฮุยกล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “พี่ใหญ่ ท่านดีกับพวกเรายิ่งนัก จุดเส้นวรยุทธ์ของพวกเราพัฒนาขึ้นไปอีกสิบในร้อยส่วน แต่น่าเสียดายว่าพวกเรามีคุณสมบัติอันโง่เง่ากินยาล้างไขกระดูกไปตั้งสองเม็ดถ้วนถึงเพิ่งผ่านขึ้นไปได้หนึ่งขั้นเท่านั้น”
กู้ชูหน่วนรู้สึกว่าคำพูดนี้ของทั้งสองคนกำลังโจมตีนางเข้า
หากว่าคุณสมบัติของพวกเขาถือว่าด้อย?
งั้นหากว่าพวกเขารู้ว่านางกินยาไปหนึ่งร้อยกว่าเม็ดถึงฝืนทะลุผ่านชั้นแรกของจุดเส้นวรยุทธ์ได้ พวกเขาจะตกใจจนตายหรือไม่
กู้ชูหน่วนแยกไปกล่าวยังหัวข้อหนึ่งว่า "ยังมีจำนวนหลายเม็ดมากนะเหตุใดไม่กินให้มากๆหน่อย? ดูว่าจะสามารถทะลุไปได้อีกหลายๆชั้นไหม?"
เซี่ยวอวี่เซวียนกรอกตาขาวใส่นาง “เจ้าถือว่ายาล้างไขกระดูกเป็นอาหารหรือที่จะอยากกินเท่าไหร่ก็ได้ พวกเราสามารถกินได้สองสามเม็ดก็ถึงขีดจำกัดแล้ว หากยังกินต่อไปอีกจะต้องร่างระเบิดจนตายเป็นแน่"
เอ่อ......
เช่นนั้นที่นางกินต่อเนื่องกันเจ็ดวันและกินยาไปเป็นจำนวนนับร้อยเม็ด เหตุใดนางถึงไม่เป็นไร?
“แม่สาวอัปลักษณ์ ไม่งั้นเจ้าก็กินเม็ดหนึ่งดูว่าสามารถเปิดจุดเส้นวรยุทธ์ได้หรือไม่ พวกเราสามคนจะใช้พลังลมปราณแท้จริงช่วยเจ้า”
หนึ่งเม็ด?
อา......
ไม่เพียงพอให้นางอุดร่องฟันหน่ะ
กู้ชูหน่วนโยนขวดยาอีกสองสามขวดให้พวกเขา "ลองดูสิว่าจะสามารถทะลุไปอีกสักสองสามชั้นได้หรือไม่? เวลานั้นมีค่า อย่างมากที่สุดข้าก็ให้เวลาพวกเจ้าหนึ่งชั่งยาม"
“ยาเสริมลมปราณ สวรรค์ แท้ที่จริงเป็นยาขั้นที่หนึ่งชั้นดี แม่สาวอัปลักษณ์เจ้ารู้หรือไม่ว่ายาเสริมลมปราณแพงกว่ายาล้างไขกระดูกหลายเท่านัก? นี่เป็นยาชั้นดีที่ทำให้พละกำลังเพิ่มพูนขึ้นได้ หากว่าเป็นผู้ที่จุดเส้นวรยุทธ์ดีเลิศ กินแค่หนึ่งเม็ดก็มีความเป็นไปได้สูงที่จะสามารถทะลุออกจากระดับที่หนึ่งได้โดยตรง"
“ใช่ ขุนนางใหญ่ต่างก็แย่งกันอย่างบ้าคลั่ง มีคนมากมายเพื่อให้ได้ยาเสริมลมปราณมาหนึ่งเม็ดถึงกับแย่งชิงหันจนหัวร้างข้างแตก พี่ใหญ่ท่านกลับมีจำนวนสามขวดและในหนึ่งขวดก็ยังมีสามสี่เม็ด สวรรค์......ช่างมั่งคั่งเกินไปแล้ว”
กู้ชูหน่วนแตะคางโดยที่ไม่ได้บอกพวกเขาว่าในวงแหวนอวกาศของนางนั้นยังมีอีกหลายขวด
ยาเสริมลมปราณกลั่นยากกว่ายาล้างไขกระดูกอยู่บ้างจริงๆ แต่ว่าเพียงแค่มีวัสดุก็ไม่ใช่เรื่องที่ซับซ้อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
ไม่อัพจบเหรอคะ...
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...