กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 403

ทะเลโลหิต?

เหอะ….

คนโบราณเรีบกยกหินหนืดว่าทะเลโลหิต แต่มันกลับน่ากลัวยิ่งกว่า

“แบกลงไปในถัง”

กู้ชูหน่วนกำลังทำวัตถุดิบสมุนไพรไปพลาง กล่าวไปพลาง

ที่นี่สำหรับคนอื่น มันร้อนระอุมาก แต่สำหรับเยี่ยจิ่งหาน กลับไม่รู้สึกถึงอุณหภูมิที่ร้อนระอุ

หลังจากที่เยี่ยจิ่งหานเข้าไปในถัง อุณหภูมิในถังก็พลันเย็นยะเยือก

กู้ชูหน่วนโรยสมุนไพรจำนวนมากอยู่ในถัง นางตีเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ที่กำลังพัวพันอยู่บนข้อมือของนางเบา ๆ

เยี่ยจิ่งหานเบิกตากว้างมองกู้ชูหน่วนอย่างระแวดระวัง

“เจ้าคิดจะทำสิ่งใด?”

กู้ชูหน่วนกลอกตาไปมารอบหนึ่ง “เจ้าคิดว่าข้าจะทำสิ่งใดล่ะ?”

ที่นี่ร้อนระอุจนแทบจะคร่าชีวิต ไฉนเลยจะหางู มดหรือแมลงมีพิษมาทำน้ำยาแช่ให้เขาได้?

“เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ ไป เอาทะเลโลหิตลงถัง”

ทุกคนพากันตื่นตระหนก

นั่นมันหินหนืดแห่งทะเลโลหิต

หินหนืดของทะเลโลหิตที่มีอุณหภูมิสูงขึ้นขั้นคร่าชีวิตได้ แม้แต่เหล็กและหินก็ล้วนหลอมละลายได้

หากดูเอาน้ำจากทะเลโลหิตลงถัง ไม่เป็นการลวกร่างของผู้เป็นนายจนตายเลยหรือ?

“พระชายา ท่านคงไม่ได้ล้อเล่นกระมัง?”

“เจ้าเห็นข้า ดูเหมือนล้อเล่นอย่างนั้นหรือ?” กู้ชูหน่วยกล่าวอย่างเคร่งขรึม

แววตาของนางดูจริงจัง ไม่มีความรู้สึกของการล้อเล่นเลยแม้แต่น้อย

“แต่...นั่นคือหินหนืดทะเลโลหิต ขนาดอยู่ด้านข้างก็ร้อนจะตายอยู่แล้ว นับประสาอะไรกับ…”

“ร่างกายของเขาพิเศษ ไม่กลัวร้อน หากจะระงับพิษเหมันต์และพิษร้ายจากใบไม้โลหิตในร่างกาย ทำได้แค่ต้องใช้น้ำทะเลโลหิตที่ร้อนระอุที่สุด ก่อนหน้านั้นข้าเคยพูดกับเจ้าไปแล้ว ขั้นตอนการรักษานั้นเจ็บปวดมาก และมีอัตราการล้มเหลวไม่น้อย เสียใจตอนนี้ยังทันนะ”

“เจ้าลงมือเถอะ ข้าเชื่อว่าเจ้ามีการยับยั้งได้มากพอ” เยี่ยจิ่งหานกวาดตามองทะเลโลหิตที่กำลังเดือนปุด ๆ ด้วยไม่แน่ใจอย่างมากในใจ แต่เขาก็ยังเลือกที่จะเชื่อใจกู้ชูหน่วน เลือกที่จะฝากชีวิตของตัวเองไว้กับนาง

“นายท่าน…”

หลีลั่วร้อนใจ