กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 414

อัครมเหสีฉู่ตะโกนคำรามขึ้นในทันใด "ห้าขวบ? เขาอายุได้ห้าขวบเจ้าก็ทำเรื่องเช่นนั้นกับเขา เจ้ายังมีความเป็นคนหรือไม่? เขาเป็นเพียงแค่เด็กคนหนึ่งเท่านั้น"

"อ๋า......ทำไมหรือ ท่านต้องการอยากเห็นกับตาตัวเองอย่างนั้นหรือ?"

"เพี๊ยะ......"

ผู้นำกองธงกล้วยไม้ตบเข้าไปที่บ้องหู้ของเยี่ยเฟิงอย่างรุนแรง และเกือบจะทำให้เยี่ยเฟิงเป็นลมหมดสติไป

"สารเลว ข้าเบื่อที่จะเสพสุขกับเจ้าตั้งนานแล้ว ผู้นำกองธงโบตั๋น เจ้าอยากได้เขาไปครอบครองมาตลอดเลยไม่ใช่หรือ วันนี้ข้าจะมอบเขาให้กับเจ้า"

ผู้นำกองธงโบตั๋นดีใจและกล่าวขึ้นอย่างตื่นเต้น "เช่นนั้นก็ขอบคุณผู้นำกองธงกล้วยไม้ เจ้าวางใจได้ ข้าจะไม่ทำให้เขาต้องโดดเดี่ยวเดียวดายอย่างแน่นอน และเมื่อข้าเบื่อเขาแล้วก็ยังมีผู้นำกองธงคนอื่นอีก หากไม่รังเกียจ ลูกน้องของข้าหลายคนก็อยากได้เยี่ยเฟิงมานานแล้ว ฮ่าๆ"

กู้ชูหน่วนได้ยินเข้าก็รู้สึกโกรธจนกัดฟันกรอด

ฝีมือการต่อสู้ของนางช่างน้อยนิดและเทียบไม่ได้เลยที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของพวกเขา ฝูกวงก็ดันได้รับบาดเจ็บอีกด้วย

กำลังภายในของเยี่ยจิ่งหานสูญสิ้นไปทั้งหมด และลูกน้องของเขาก็ไม่สะดวกที่จะปรากฏตัวออกมา ไม่เช่นนั้นจะเป็นการทำให้เผ่าเพลิงฟ้ารู้ความเคลื่อนไหวเอาได้ และถึงตอนนั้นเอง แม้แต่เยี่จิ่งหานก็จะได้รับอันตรายไปด้วย

นางจะช่วยเยี่ยเฟิงออกมาได้อย่างไรนะ?

เมื่อก้มลงมองดูข้างล่างก็กลับเห็นไม่เพียงแค่ผู้นำกองธงกล้วยไม้และผู้นำกองธงโบตั๋น แถมยังมีมหาราชาผู้พิทักษ์ของผู้นำกองธงกล้วยไม้อีกจำนวนหนึ่ง และรวมไปถึงผู้มีฝีมือสูงที่นางไม่รู้จัก สามารถอธิบายได้ว่าเป็นการรวมตัวกันของเหล่าผู้มีฝีมือสูงจำนวนมาก

ฝูกวงขมวดคิ้ว "นายท่าน ทำเช่นไรดีขอรับ?"

ตามนิสัยของเยี่ยเฟิงแล้ว หากเขาหมดสิ้นแล้วซึ่งศักดิ์ศรีของตัวเอง เกรงว่าเขาคงแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป

"เหตุใดจู่ๆ ผู้นำกองธงกล้วยไม้ถึงมาที่หุบเขาน้ำเต้าโลหิตได้นะ?"

"เรื่องนี้......ข้าน้อยก็ไม่ทราบขอรับ"

กู้ชูหน่วนลูบคางและในแววตาของนางก็คือกลุ่มเล็กๆ ของเผ่าเพลิงฟ้า

กลุ่มเล็กๆ นั้นไม่มีเหวินเส่าอี๋ แต่มีเพียงแค่ผู้อาวุโสและลูกศิษย์

แววตาของนางก็เริ่มเปล่งประกายขึ้นอีกครั้ง

"เราไม่สามารถจัดการกับคนของเผ่าปีศาจได้ แต่มีคนที่สามารถจัดการได้"

"นายท่านต้องการให้เทพแห่งสงครามช่วย? หากมีเทพแห่งสงครามคอยออกหน้าจัดการ เช่นนั้นเยี่ยเฟิงและคนอื่นๆ จะต้องได้รับความช่วยเหลือและสามารถหนีออกมาได้อย่างปลอดภัยอย่างแน่นอน"

เยี่ยจิ่งหาน?

ตัวเขาเองก็แทบไม่รอด ไปหาเขาเพื่ออะไร