กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 418

ผู้อาวุโสจวินเห็นเช่นนี้จึงรีบโบกมือเพื่อออกคำสั่ง "ช่วยเหลือคนในถังเหล็กออกมาให้ได้และนำตัวออกไป"

"ขอรับ"

คนของเผ่าเพลิงฟ้าพากันเข้าไปข้างใน

ผู้นำกองธงโบตั๋นหัวเราะอย่างเยือกเย็น

เห็นว่าเขาตายไปแล้วหรืออย่างไร?

เยี่ยเฟิงเป็นคนของเขาแล้ว ใครกล้าเข้ามาแย่งชิง?

"บุก"

ผู้นำกองธงโบตั๋นก็โบกมือขึ้นด้วยเช่นกัน เมื่อเท้าของเขาก้าวเข้าไป คนอื่นๆ ก็มุ่งหน้าเดินตามไปด้วย

การต่อสู้ระยะประชิดได้เริ่มขึ้น

กู้ชูหน่วนได้เข้าร่วมการต่อสู้ด้วยเช่นกัน แต่นางเพียงคอยปกป้องอยู่ข้างๆ ถังเหล็กเท่านั้น และตะโกนบอกออกไป "ปกป้องคนที่อยู่ในถังเหล็ก ปกป้องคนที่อยู่ในถังเหล็ก ห้ามให้คนของเผ่าเพลิงฟ้าแย่งชิงไปได้"

หลังจากได้ยินคำพูดของกู้ชูหน่วน คนของเผ่าเพลิงฟ้าซึ่งยังคงสงสัยอยู่เล็กน้อยในตอนแรกก็เพิ่มความเชื่อมั่นให้กับความคิดของพวกเขาในทันที

ผู้คอยปรนนิบัติที่อยู่ในถังเหล็ก เป็นเพราะว่าเขารู้ว่าระฆังวิญญาณสะบั้นอยู่ที่ไหน และเขาก็รู้ว่าจะเข้าปากถ้ำหูหลูได้อย่างไร จึงทำให้เขาต้องถูกทรมานเช่นนี้

เมื่อมองดูเลือดที่สาดส่องบนพื้น ก็กลัวว่าคนในถังเหล็กจะทนทรมานไม่ไหวและหมดลมหายใจลงในที่สุด ท่าทางการลงมือจึงหนักกว่าเดิมและนับว่าเป็นวิธีการสู้รบอย่างดุเดือดเพื่อการอยู่รอด

ผู้นำกองธงกล้วยไม้และคนอื่นๆ มีฝีมือการต่อสู้ขั้นสูง และฝีมือการต่อสู้ของผู้อาวุโสเผ่าเพลิงก็ไม่ธรรมดาเลย และดูการต่อสู้ที่สูสีกันมาก

กู้ชูหน่วนใช้เวลาอยู่นานเพื่อหาว่าตำแหน่งที่จะเปิดถังเหล็กออก ถังเหล็กนี้ดูไร้รอยต่อ ราวกับไม่มีประตูเปิดออกได้

นางจึงทำได้เพียงนำแกนผลึกหิมะออกมาอีกครั้ง และวางลงบนอัครมเหสีฉู่ที่อ่อนล้าไร้เรี่ยวแรง

พระองค์แหงนหน้าขึ้นมอง และมองคนที่เดินเข้ามาด้วยความสงสัย

"ฮูหยิน หม่อมฉันเอง ที่นี่อันตรายมาก พระองค์หนีออกไปกับฝูกวงก่อนนะเพคะ พระองค์ไม่ต้องกังวลพระทัย หม่อมฉันจะช่วยชีวิตเยี่ยเฟิงออกไปให้ได้"

"แม่นาง......กู้......"

กู้ชูหน่วนประคับประคองเยี่ยเฟิงที่ไม่สามารถยืนอย่างมั่นคงได้ด้วยตัวเองและพูดด้วยเสียงสูง "นายน้อยรู้ว่าที่นี่เกิดเรื่องขึ้นและสั่งให้ข้าปลอมตัวเป็นคนถือธงของเผ่าปีศาจ เพื่อนำตัวเยี่ยเฟิงกลับไปให้เขา"

"ฮึ......คิดไว้ไม่ผิด ที่แท้พวกเจ้าก็มาที่นี่เพื่อเยี่ยเฟิง กล้าที่จะแย่งเยี่ยเฟิงไปอย่างนั้นหรือ พวกเจ้าต้องตาย"

ผู้นำกองธงกล้วยไม้โกรธจัด ผู้อาวุโสอวิ๋นถูกฝ่ามือของเขาไปโดยไม่ทันระวังจึงทำให้กระอักเลือดออกมา และสีหน้าของเขาก็ดูอ่อนล้าลงมาก

กู้ชูหน่วนรีบพูดขึ้นมา "ผู้อาวุโส......ให้ข้าน้อยไปตามนายน้อยมาช่วยเหลือท่านดีหรือไม่ขอรับ"

"ไม่ต้อง นำเยี่ยเฟิงหนีไปให้ได้และนำตัวเขาส่งต่อหน้านายน้อยให้ได้"

"ขอรับ......"

กู้ชูหน่วนพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แววตาที่ดูกังวลของนางก็แสดงได้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย คนของเผ่าเพลิงฟ้าจึงไม่ได้รู้สึกสงสัยอะไรเลยและต่างพากันขัดขวางคนของเผ่าปีศาจอย่างเต็มกำลัง เพื่อยื้อเวลาให้กับกู้ชูหน่วน

เหล็กแหลมทิ่มแทงเข้าไปลึกมาก กู้ชูหน่วนทดลองอยู่หลายครั้งก็ไม่สามารถดึงตัวของเยี่ยเฟิงออกมาได้ แต่กลับทำให้เลือดของเขาไหลออกมาไม่หยุด

นางกัดฟันแน่นและกล่าวด้วยเสียงต่ำ "เจ้าอดทนเอาไว้นะ หากเจ้าตาย ไม่ว่าจะตกนรกหรือขึ้นสวรรค์ ข้าก็จะไม่มีวันอภัยให้เจ้า"