อีกทั้ง......
"ปีนี้เจ้าอายุเท่าไรหรือ?"
"อินเอ๋อร์อายุสิบสามปีแล้ว อีกไม่นานก็จะโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว"
สิบสามปี......
นั่นก็หมายความว่า ได้แกะสลักกระต่ายตัวนี้ให้นางไปเมื่อสามปีที่แล้ว?
กู้ชูหน่วนสัมผัสจี้กระต่าย จี้อันนี้มีความเรียบทั้งตัว คงเป็นเพราะคนใส่มักสัมผัสอยู่บ่อยๆ จึงทำให้เรียบเช่นนี้
หรือว่า......เจ้าของเดิมก็เป็นคนกลับชาติเดินทางข้ามเวลามา?
หากเจ้าของเดิมก็เป็นคนที่เดินทางข้ามเวลามา เช่นนั้นแล้วเหตุใดลายมือจึงเหมือนกับนางไม่มีผิดเลย?
กู้ชูหน่วนรู้สึกสับสนและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
"ท่านพี่หน่วน ท่านเป็นอะไรไป เหตุใดสีหน้าถึงเป็นเช่นนี้?"
"อี้เฉินเฟยล่ะ"
"ท่านพี่เฉินเฟยได้รับบาดเจ็บสาหัส เหล่าผู้อาวุโสกำลังช่วยชีวิตเขาอยู่" รอยยิ้มของอินเอ๋อร์หายไป ไม่มีแล้วซึ่งความสุขก่อนหน้านี้
"บาดเจ็บสาหัส......พาข้าไปหาเขา"
"ไม่ได้ ท่านก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน อีกอย่างท่านผู้อาวุโสก็ไม่อนุญาตให้ใครเข้าไปยังห้องเย็น แม้แต่ท่านก็ไม่สามารถเข้าไปได้"
"ห้องเย็นคือที่ไหนหรือ?"
"ก็คือที่รักษาอาการบาดเจ็บยังไงล่ะ ท่านพี่หน่วน สมองของท่านได้รับการกระทบกระเทือนหรือไม่ เหตุใดถึงจำอะไรไม่ได้เลย ไม่ได้แล้ว ข้าต้องรีบไปหาท่านผู้อาวุโส"
"เดี๋ยวก่อน เจ้าบอกข้าก่อนว่าเหตุใดเจ้าถึงเรียกข้าว่าท่านพี่หน่วน เราสองคนสนิทกันมากเลยหรือ? เจ้าเป็นคนของจวนอัครเสนาบดีหรือ?"
อินเอ๋อร์มีสีหน้างุนงง "จวนอัครเสนาบดีอะไร อินเอ๋อร์ไม่เข้าใจ เดิมทีท่านก็เป็นท่านพี่ของข้า ท่านไม่เพียงเป็นแค่ท่านพี่หน่วนของข้า ท่านยังเป็นหัวหน้าเผ่าของเผ่าหยกของพวกเราอีกด้วย"
"หัวหน้า......ของเผ่าหยก?"
เผ่าหยกคือกองกำลังในหุบเขาโลหิตหูหลูที่ต่อสู้กับเผ่าเพลิงฟ้านั่นน่ะหรือ?
"ใช่ หลายปีก่อนอดีตหัวหน้าเผ่าได้เกิดอาการโลหิตคำสาปกำเริบและมีอันเป็นไป จากนั้นท่านจึงได้ขึ้นมาแทนที่อดีตหัวหน้าเผ่าและได้กลายเป็นหัวหน้าเผ่าหยกคนใหม่ และได้สืบทอดภารกิจของเผ่าหยกในการตามหาและสืบค้นไข่มุกมังกรสีคราม ท่านพี่หน่วน อินเอ๋อร์ได้ยินมาว่าท่านได้เจอไข่มุกมังกรสีครามแล้วเป็นเรื่องจริงหรือไม่"
"เจ้ารอเดี๋ยว ภารกิจของหัวหน้าเผ่าหยกคือการตามหาไข่มุกมังกรอย่างนั้นหรือ?"
"ใช่"
"เช่นนั้นแล้วเหตุใดต้องตามหาไข่มุกมังกรด้วยหรือ?" เพื่อช่วยชีวิตอี้เฉินเฟยอย่างนั้นหรือ?
เกรงว่าจะไม่ง่ายเช่นนั้น
อินเอ๋อร์มองกู้ชูหน่วนอย่างสับสน
หากไม่ใช่เพราะลมหายใจของกู้ชูหน่วนเหมือนกันกับนาง
และมีหน้าตาที่เหมือนกันไม่ผิด อินเอ๋อร์คงคิดว่านางไม่ใช่ท่านพี่หน่วนของตัวเองแน่นอน
"ท่านพี่หน่วน ครั้งนี้ที่ท่านพี่กลับเผ่ามาข้ารู้สึกท่านดูแปลกไปเหลือเกิน การตามล่าไข่มุกมักรก็เพื่อถอนพิษคำสาปโลหิตไม่ใช่หรือ? เผ่าหยกของเราใช้เวลามาหลายชั่วอายุคนเพื่อที่จะรวบรวมไข่มุกมังกรทั้งเจ็ด"
"รวบรวมไข่มุกมังกรทั้งเจ็ดเพื่ออะไรหรือ"
อินเอ๋อร์กำลังจะพูดขึ้นมา แต่ที่ประตูก็มีเสียงคนเคาะประตูดังขึ้น เสียงที่ดังขึ้นนั้นทำให้อินเอ๋อร์ต้องหยุดชะงัก
"อินเอ๋อร์ ท่านพี่หน่วนของเจ้าเพิ่งจะฟื้นขึ้นมา เจ้าไม่รู้จักกาลเทศะเอาเสียเลยที่มารบกวนเวลาพักผ่อนของนาง"
อินเอ๋อร์ทำหน้าบูดบึ้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
ไม่อัพจบเหรอคะ...
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...