กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 461

ณ โรงน้ำชาแห่งหนึ่งบนภูเขาที่ห่างไกลออกไป

กู้ชูหน่วนสวมผ้าปกคลุมใบหน้าเพื่อปกปิดใบหน้าอันน่าทึ่งของนางเอาไว้ และเผยให้เห็นเพียงดวงตาอันชาญฉลาดคู่หนึ่งเท่านั้น

นางสวมชุดสีแดงเพลิงที่คุณภาพของเนื้อผ้าไม่ดีเท่าไรนัก แต่กลับเน้นรูปร่างที่สวยงามของนางออกมาอย่างเด่นชัด

นางนั่งดื่มเหล้าอยู่มุมหนึ่งอย่างเกียจคร้าน ถึงแม้ว่าจะมองไม่เห็นรูปลักษณ์ของนาง แต่ทุกคนที่เดินผ่านไปมาต่างก็ถูกนางดึงดูด

ไม่รู้ว่าเป็นหญิงสาวมาจากที่ไหน เหตุใดถึงมีรูปร่างดีเช่นนี้

ภายในโรงน้ำชา ผู้ที่เดินผ่านไปมาต่างพูดคุยวิพากษ์วิจารณ์อะไรกัน

"พวกเจ้าได้ยินหรือไม่ว่า รัฐฉู่และเผ่าปีศาจทำสงครามกันแล้ว"

"อ๋า......เพื่ออะไรหรือ รัฐฉู่และเผ่าปีศาจไม่ได้มีเรื่องบาดหมางและไม่เกี่ยวข้องกันไม่ใช่หรือ?"

"พี่ชาย ข่าวของท่านช่างล้าหลังมาก ภายนอกต่างพูดถึงกันไปทั่วแล้ว"

"หลายวันมานี้ข้ามัวแต่ล่าสัตว์อยู่ในป่าลึกและยังไม่ได้กลับบ้านเลย พวกเจ้าเล่าให้ข้าฟังหน่อยสิ เหตุใดรัฐฉู่ต้องทำสงครามกับเผ่าปีศาจด้วยหรือ?"

"เมื่อสิบกว่าปีก่อน อัครมเหสีฉู่ของรัฐฉู่ได้ให้กำเนิดองค์ชายขึ้นหนึ่งองค์ แต่กลับถูกลักพาตัวไป หลายปีมานี้ จักรพรรดิฉู่ไม่ได้มีทายาทผู้สืบทอดสกุลเลย เรื่องนี้เจ้ารู้หรือไม่"

"เรื่องนี้ใครจะไม่รู้ล่ะ รัฐฉู่ออกประกาศตามหาองค์ชายอยู่ทุกเดือนทุกปี ไม่เพียงแค่รัฐฉู่เท่านั้น ทุกคนทุกรัฐต่างก็รู้เรื่องนี้ ข้าจำได้ว่าบนประกาศยังเขียนด้วยว่า ใครหาเจอหรือสามารถให้เบาะแสขององค์ชายได้จะมอบทองคำเป็นรางวัลหมื่นตำลึง และมอบตำแหน่งขุนนางระดับขึ้นที่หนึ่งให้ ฮึฮึ ช่างเป็นเรื่องน่าอิจฉาอย่างมาก แต่เรื่องนี้เกี่ยวข้องอะไรกับเผ่าปีศาจหรือ?"

"องค์ชายของจักรพรรดิฉู่ได้หาเจอแล้ว แต่ถูกผู้นำกองธงกล้วยไม้ของเผ่าปีศาจฆ่าตายไปแล้ว โดยตกลงไปยังทะเลโลหิตจากหน้าผาสูง แม้แต่ศพก็หาไม่พบ จักรพรรดิฉู่และอัครมเหสีฉู่โกรธมากและรวบรวมกองกำลังทั้งหมดเพื่อจู่โจมจัดการกับเผ่าปีศาจ เพียงแค่เห็นคนของเผ่าปีศาจ พวกเขาก็จะฆ่าทิ้ง แถมยังนำทัพใหญ่เข้าไปบุกทำลายกองกำลังเผ่าปีศาจจำนวนมาก"

ตอนที่กู้ชูหน่วนได้ยินว่าองค์ชายของรัฐฉู่ตกลงไปยังทะเลโลหิตจากหน้าผาสูง แม้แต่ศพก็หาไม่พบ มือที่ดื่มเหล้าของนางก็แข็งทื่อและร่องรอยของความเจ็บปวดฉายแววในดวงตาของนางก็ปรากฏขึ้น

"อ๋า......เหตุใดผู้นำกองธงกล้วยไม้ต้องฆ่าองค์ชายของรัฐฉู่ด้วย? นี่เป็นการแสดงออกอย่างชัดเจนว่าจะเป็นศัตรูของรัฐฉู่ไม่ใช่หรือ?"

ผู้พูดคนนั้นโบกมือไปที่พวกเขาและพูดกระซิบกระซาบ "ตามที่ข้าได้ข่าวมา องค์ชายของรัฐฉู่ที่หายสาบสูญไปนั้นเป็นผู้คอยปรนนิบัติของผู้นำกองธงกล้วยไม้ นั่งก็คือผู้ชายอันเป็นที่โปรดปรานของผู้นำกองธงกล้วยไม้ และถูกผู้นำกองธงกล้วยไม้ทำเช่นนั้นด้วยตั้งแต่ยังเล็ก......"

"เป็นไปไม่ได้หรอก เขาเป็นถึงองค์ชายเลยนะ จะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไร......"

"ใครจะไปรู้ว่าเขาคือองค์ชายผู้นำกองธงกล้วยไม้ก็ไม่รู้ ทุกคนต่างคิดว่าเขาเป็นผู้คอยปรนนิบัติที่ต่ำต้อยคนหนึ่งเท่านั้น"

"มิน่าล่ะ......มิน่าล่ะที่ผู้นำกองธงกล้วยไม้ต้องการทำให้เขาตายและยังทำให้เขาตายอย่างไร้ศพ หากเป็นข้า ข้าก็ทำเช่นนั้น ทำลายศพและทำลายร่องรอยหลักฐานทั้งหมด"

กู้ชูหน่วนกรอกเหล้าเข้าปากไปหลายจอกด้วยความไม่สบอารมณ์อย่างมาก

"องค์ชายของรัฐฉู่สิ้นพระชนม์ไปแล้ว เช่นนั้นแล้วจักรพรรดิฉู่ก็ไม่มีทายาทสืบทอดราชบัลลังก์แล้วน่ะสิ? ใครจะเป็นคนมาสืบทอดราชบัลลังก์จักรพรรดิในอนาคต"

"เรื่องนี้พวกเราจะรู้ได้อย่างไร ข้ารู้เพียงแค่รัฐฉู่และเผ่าปีศาจทำศึกสงครามกันอย่างดุเดือด ตอนนี้ภายนอกต่างวุ่นวายโกลาหลและทุกคนต่างก็ตกอยู่ในอันตราย หากไม่มีอะไรละก็ควรหลบซ่อนอยู่ในป่าลึกจะปลอดภัยที่สุด เพื่อไม่ถูกฆ่าตายไปเพราะคิดว่าเป็นคนของเผ่าปีศาจ"

"เผ่าปีศาจมีฝีมือเก่งกาจอย่างมากไม่ใช่หรือ เหตุใดถึงถูกรัฐฉู่ไล่ล่าฆ่าฟันอย่างน่าโหดร้ายเช่นนั้นได้อย่างไร? จอมมารของเผ่าปีศาจล่ะ หรือว่าเขาไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวเรื่องนี้?"

"ฮึ เจ้าทายถูกแล้ว จอมมารไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวเรื่องนี้จริงๆ จึงทำให้เผ่าปีศาจเกิดความวุ่นวายโกลาหลเช่นนี้อย่างไรล่ะ"

"เป็นไปไม่ได้หรอก เช่นนั้นแล้วจอมมารไปไหนเสียล่ะ?"

"ไม่มีใครรู้ว่าจอมมารไปอยู่ที่ไหน มีคนบอกว่าเขาไปบำเพ็ญเพียร และมีคนบอกว่าจอมมารไปตกหลุมรักผู้หญิงคนหนึ่งเข้า จึงได้ไปตามจีบผู้หญิงคนนั้นแล้ว และยังมีคนบอกว่าจอมมารถูกผู้มีฝีมือสูงส่งของรัฐฉู่ทำร้ายร่างกายจนบาดเจ็บสาหัสและตายไปแล้ว มีคนออกความเห็นเอาไว้มากมาย"

"เช่นนั้นแล้วองค์ชายของรัฐฉู่ก็ช่างไร้วาสนาเสียเหลือเกิน เดิมทีเขาเป็นถึงองค์ชายผู้สูงส่ง ควรจะได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย กินอยู่อย่างดี แต่กลับกลายเป็นผู้คอยปรนนิบัติคนหนึ่ง กลายเป็นผู้คอยปรนนิบัติก็ว่าแย่แล้ว แถมยังต้องมาจากไปก่อนวัยอันควร หากเขายังมีชีวิตอยู่ ตำแหน่งจักรพรรดิของรัฐฉู่จะต้องเป็นของเขาอย่างแน่นอน"

"จะไม่เป็นเช่นนั้นได้อย่างไร จักรพรรดิฉู่รักใคร่โปรดปรานอัครมเหสีฉู่มากเช่นนั้น ในชีวิตนอกจากอัครมเหสีฉู่แล้ว พระองค์ก็ไม่แต่งตั้งนางสนมอีกเลย เช่นนั้นแล้วเหตุใดพระองค์จึงจะไม่มอบตำแหน่งจักรพรรดิให้กับองค์ชายที่พระองค์และอัครมเหสีฉู่เป็นผู้ให้กำเนิดออกมาล่ะ เฮ้อ......"