กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 488

"ไปตอนนี้เลยหรือ?" รีบร้อนเช่นนั้นเลยหรือ?

"ท้องฟ้ายังสว่างอยู่เลยนี่ กลับไปก็ไม่มีอะไรทำ ข้าอยู่แต่ในจวนท่านอ๋องจนรู้สึกเบื่อหน่ายมานานแล้ว อีกอย่างวันนี้ข้าก็รู้สึกอารมณ์ดีที่ได้เงินมาเป็นจำนวนมาก"

"ได้" เยี่ยจิ่งหานยิ้มอย่างมีเลศนัย

และเขาก็ไม่ซักถามนางว่าไปเรียนวิชาการกลั่นยามาจากที่ไหน และไปหาตัวยาสมุนไพรมาจากที่ไหน เหตุใดถึงปรุงยาอายุวัฒนะที่วิเศษและเยอะมากมายเช่นนี้

ตั้งแต่ที่กู้ชูหน่วนย้อนเวลามาที่นี่ นับว่าเป็นครั้งแรกที่นางได้เข้าวังหลวงอย่างจริงจัง

ที่นี่มีคานไม้แกะสลักและอาคารทาสีงามสง่า สีเหลืองทองแสดงความรุ่งโรจน์ และพระตำหนักก็เชื่อมต่อกันและเรียงรายกระจัดกระจาย

นางเดินเข้าไปพร้อมกับเยี่ยจิ่งหาน ผู้ที่เดินผ่านไปมาต่างคุกเข่าแสดงความเคารพ และร่างกายของพวกเขาก็สั่นด้วยความหวาดกลัว

ในพระราชวังที่กว้างใหญ่นี้ ทางที่พวกเขาผ่านตลอดทางราวกับว่าเข้าสู่ดินแดนที่ไม่มีใครกล้าหยุดพวกเขาได้

กู้ชูหน่วนคิดหาวิธีปลีกตัวออกจากเยี่ยจิ่งหาน

เมื่อเข้าไปยังห้องเก็บสมบัติ นางไม่กล้าที่จะพูดออกไปตรงๆ ว่านางต้องการหัวใจของเข็มทิศ

นางพยายามอยู่หลายครั้งให้เยี่ยจิ่งหานมีเรื่องอื่นต้องจัดการ และให้นางไปยังห้องเก็บสมบัติคนเดียว และเดินเล่นภายในวังหลวง

แต่ไม่รู้ว่าเยี่ยจิ่งหานเป็นอะไร เขากลับไม่หนีห่างไปไหนเลย และพยายามจะเข้าไปยังห้องเก็บสมบัติกับนาง

ไม่รู้ว่าเดินอ้อมไปกี่ถนนหนทางในวัง แต่ในที่สุดก็มาถึงห้องเก็บสมบัติ

ห้องเก็บสมบัติมีการจัดกำลังเฝ้าคุ้มกันอย่างหนาแน่น เมื่อเข้าไปข้างในจะมีคนคอยเปิดกับดักแต่ละด่านเข้าไป จากนั้นพวกเขาจึงจะสามารถเข้าไปได้

ภายในมีประตูหินทั้งหมดห้าประตู

หลังจากเข้าประตูหินสุดท้าย แม้ว่านางจะได้เห็นสมบัติล้ำค่ามามากมาย แต่นางก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ

ที่นี่มาชั้นวางเรียงรายกันเป็นแถว ชั้นวางอันแรกเต็มไปด้วยสมบัติล้ำค่าที่ส่องประกายด้วยแสงประหลาด

มีสมบัติละลานตา ไข่มุกทะเลตะวันออกที่มีขนาดใหญ่ราวกับนกพิราบ แต่ละเม็ดนั้นมีขนาดใหญ่เท่ากัน เป็นวงกลมเปล่งประกายเงางาม แต่ละเม็ดนั้นมีมูลค่ามากถึงทองคำนับหมื่นชั่ง

นอกจากนี้ยังมีตำราและภาพวาดในสมัยโบราณอีกจำนวนมาก อัญมณีโมราและอื่นๆ มากมาย

กู้ชูหน่วนร้องออกมาด้วยความตกใจ "สมบัติมากมายเช่นนี้เลยหรือ?"

"ถูกใจสิ่งไหน เจ้าเลือกได้เลย"

อะไรคือเรียกว่าถูกใจสิ่งไหน ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ที่นี่ นางล้วนต้องการทั้งสิ้น

แต่เมื่อเทียบกับหัวใจของเข็มทิศแล้ว นางต้องการหัวใจของเข็มทิศมากกว่า

"ได้ ข้าจะรีบไปเลือกเดี๋ยวนี้"

ในใจของกู้ชูหน่วนมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง

นางคิดไม่ถึงเลยว่าหัวใจของเข็มทิศจะตกมาอยู่ในมือของนางได้อย่างง่ายดายเช่นนี้

หลังจากเปิดกล่องหีบมาแล้วนับไม่ถ้วน ภายในมีทุกอย่าง แต่สิ่งที่ไม่มีก็คือหัวใจของเข็มทิศ

ที่มีก็แค่เพียงจี้สร้อยหยกที่มีรูปทรงเป็นรูปหัวใจ

แต่รูปหัวใจที่มีขนาดเท่ากับเข็มทิศของนางกลับไม่มี และเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเป็นหัวใจเข็มทิศที่นางต้องการ

กู้ชูหน่วนกลัวว่าเยี่ยจิ่งหานจะสงสัย ตอนเริ่มแรกนางก็ยังพอทำทีท่าหาสิ่งที่ชอบ แต่ยิ่งหาไปเรื่อยๆ หัวใจของนางก็รู้สึกว้าวุ่นขึ้นมา

แต่หลังจากที่ค้นหาอยู่นาน กลับไม่มีหัวใจของเข็มทิศเลย

"เป็นอย่างไรบ้าง มีสิ่งที่ถูกใจหรือไม่?" เยี่ยจิ่งหานนั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง เขานั่งจิบชาพลางและมองไปที่นาง

"ท่านอ๋อง ที่นี่มีของดีเยอะแยะมากมายเหลือเกิน ข้าเลือกจนตาลายไปหมดแล้ว รู้สึกว่าข้าจะชอบแทบทุกอย่างเลย ท่านให้เวลาข้าอีกหน่อยนะ ข้าขอเลือกอีกประเดี๋ยว"

กู้ชูหน่วนเพิ่มความเร็วมากขึ้นและทำการหาใหม่อีกครั้ง แม้แต่มุมอับต่างๆ ก็ค้นหาอย่างละเอียด และนางยังแอบสังเกตว่ามีห้องลับที่แยกออกไปหรือไม่ แต่น่าเสียดายที่ทำให้นางต้องผิดหวังอีกครั้ง

ที่นี่ยังคงไม่มีอะไรทั้งนั้น

"เจ้ากำลังหาอะไรอยู่หรือ?"

"แน่นอนว่าท่านเป็นคนระแวงระวังเช่นนี้ หากมีสมบัติล้ำค่าหลบซ่อนอยู่ตามมุมต่างๆ เพื่อจงใจไม่ให้ข้าหาเจอ เช่นนั้นข้าก็เสียดายแย่" กู้ชูหน่วนหัวเราะอย่างเขินอาย

"ห้องเก็บสมบัติไม่มีห้องลับที่แยกออกไป ที่นี่ หากไม่มีคำสั่งของข้า ใครก็ไม่สามารถเข้ามาได้" คำพูดนี้เขาพูดออกมาอย่างมั่นใจ

กู้ชูหน่วนทำการค้นหาเป็นครั้งที่สามก็ยังหาไม่พบ จากนั้นนางจึงอดไม่ได้ที่จะลองถามเยี่ยจิ่งหานต่อหน้า "ของทุกสิ่งที่มีมูลค่าจะถูกเก็บเอาไว้ที่นี่อย่างนั้นหรือ หรือว่าท่านเห็นว่าเพราะข้าต้องการมาที่นี่ จึงได้แอบเก็บสมบัติมีค่าบางอย่างเอาไว้"

"พระชายาคิดว่าข้าจะแอบอะไรอย่างนั้นหรือ? โลกนี้ข้าอยากได้อะไรข้าก็ได้มา ข้าจำเป็นต้องแอบซ่อนด้วยหรือ? แต่พระชายาเองหรือไม่ที่มีเจตนาอื่นแอบแฝง"

"พูดจาเหลวไหล ข้าแค่กลัวว่าท่านจะนำสมบัติอะไรไปแอบซ่อนเอาไว้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นข้าก็เอาสิ่งนี้"

กู้ชูหน่วนเลือกไข่มุกราตรีที่มีขนาดใหญ่โตอันนั้นขึ้นมา

ในตอนกลางคืน ไข่มุกราตรีนี้จะเรืองแสงเปล่งประกายขึ้นช้าๆ และสามารถส่องสว่างทุกสิ่งรอบๆ ตัวได้ นอกจากนี้ ไข่มุกราตรียังสามารถใช้เป็นอุปกรณ์ส่องสว่างในเวลากลางคืนได้อีกด้วย และที่สำคัญมูลค่าของมันก็ไม่ได้ต่ำต้อยไปกว่าสิ่งอื่นภายในห้องนี้เลย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์