กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 487

"......"

ชิงเฟิงพูดไม่ออกและหมดคำพูด

เขายังไม่ได้พูดอะไรสักคำเลย แต่พระชายากลับพูดขึ้นมามากมาย

จู่ๆ เขาหมดสติไป เรื่องนี้ไม่น่าสงสัยหรอกหรือ?

ไม่ว่าพระชายาจะทำอะไร เขาก็ต้องไปรายงานท่านอ๋อง และทางที่ดีควรให้ท่านอ๋องถอดถอนตำแหน่งพระชายาของนางเสีย เพื่อไม่ให้จวนท่านอ๋องเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน

ยังไม่ทันที่เขาจะอ้าปากพูด ความข่มขู่ของกู้ชูหน่วนก็เริ่มขึ้น

"อ้อ......ใช่แล้ว ข้าจำได้ว่าช่วงนี้เจ้าสนิทสนมกับชิวเอ๋อร์มากเป็นพิเศษใช่หรือไม่ หรือว่าเจ้าคิดอยากจะจีบชิวเอ๋อร์อย่างนั้นหรือ? ชิงเฟิง เจ้าเป็นถึงทหารอารักขาที่จงรักภักดีต่อท่านอ๋องที่สุด ทำไมถึงมายุ่งเกี่ยวล่อลวงชิวเอ๋อร์ได้ล่ะ วันนี้เจ้าพยายามดึงดูดชิวเอ๋อร์ พรุ่งนี้เจ้าคิดจะพยายามดึงดูดข้าใช่หรือไม่?"

ชิงเฟิงตกใจมาก "พระชายา ท่านพูดอะไรของท่าน ข้าน้อยจะกล้าดึงดูดล่อลวงท่านได้อย่างไร ท่านเป็นถึงภรรยาเอกของนายท่าน และเป็นถึงพระชายาของจวนหานอ๋อง"

"พูดเช่นนี้ แสดงว่าเจ้ายอมรับว่าเจ้าจีบชิวเอ๋อร์น่ะสิ?"

"ไม่......ไม่มีเรื่องเช่นนี้ ข้าน้อยมีความจงรักภักดีต่อท่านอ๋อง และจะไม่ทำอะไรผิดศีลธรรมอย่างแน่นอน"

"อ้อ......เช่นนั้นข้าคงดูผิดไป หลายวันมานี้ข้ามักเห็นเจ้าไปด้อมๆ มองๆเพื่อหาชิวเอ๋อร์ ข้าก็นึกว่าเจ้าจะตกหลุมรักชิวเอ๋อร์เข้าเสียแล้ว ในเมื่อไม่เป็นเช่นนั้นก็ดีแล้ว ข้ากำลังคิดให้ชิวเอ๋อร์ทำการหมั้นหมายกับน้องชายของข้าอวี๋ฮุย"

ชิงเฟิงขมวดคิ้ว "อะไรนะ ให้ชิวเอ๋อร์แต่งงานกับอวี๋ฮุย? ทำเช่นนี้ได้อย่างไร อวี๋ฮุยเป็นคนไม่เอาไหนเลย และเขายังมีฐานะที่โดดเด่นอีกด้วย เป็นไปไม่ได้ที่จะแต่งงานกับชิวเอ๋อร์ อย่างมากก็แค่แต่งตั้งชิวเอ๋อร์ให้เป็นอนุภรรยา แต่ตามนิสัยของชิวเอ๋อร์แล้ว ให้นางไปเป็นอนุภรรยา นางไม่มีทางยอมเด็ดขาด"

"น่าแปลกเหลือเกิน ในเมื่อเจ้าไม่ได้เป็นอะไรกับชิวเอ๋อร์ เช่นนั้นแล้วเจ้าจะตื่นตระหนกไปเพื่ออะไร? ชิวเอ๋อร์เป็นเพียงคนใช้คนหนึ่งเท่านั้น หากได้เป็นอนุภรรยาของอวี๋ฮุยก็ไม่ถือเป็นเรื่องน่าอับอายอะไร กลับกันยังทำให้ฐานะของนางสูงขึ้นด้วยซ้ำ และต่อให้นางจะได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย"

"พระชายา ชิวเอ๋อร์จงรักภักดีกับท่านมาตลอด ท่านทำเช่นนี้กับนางได้อย่างไร ข้าน้อยขอร้องให้ท่านยกเลิกความคิดนั้นด้วยขอรับ"

กู้ชูหน่วนเอามือไพล่หลัง นางมองลงไปที่ชิงเฟิงที่คุกเข่าข้างหนึ่งและขอความเมตตาด้วยรอยยิ้มที่มุมปากของนาง

"ไม่ให้ชิวเอ๋อร์แต่งงานกับอวี๋ฮุยหรือ ก็ได้ เช่นนั้นเจ้าพูดสิว่าวันนี้ข้าทำอะไรลงไปบ้าง?"

"เอ่อ......ข้าน้อยจะรู้ได้อย่างไรว่าพระชายาทำอะไรไปบ้าง ข้าน้อยเป็นลมหมดสติไปนี่ขอรับ" และเป็นไปได้มากว่าพระชายาจงใจทำให้เขาเป็นลมหมดสติไป

กู้ชูหน่วนรีบเปลี่ยนสีหน้า "หลังจากที่กลับจวนไป ข้าจะรีบให้ชิวเอ๋อร์แต่งงานกับอวี๋ฮุยโดยเร็ว อวี๋ฮุยชอบชิวเอ๋อร์เอามากเสียด้วยสิ"

หลังจากที่ชิงเฟิงตระหนักคิดได้เขาก็แทบอยากจะตบหน้าตัวเอง "ข้าน้อยผิดไปแล้ว เมื่อสักครู่พระชายาอยู่แต่ภายในห้องรับรองส่วนตัวเท่านั้น และไม่ได้ออกไปไหนเลย และไม่ได้ทำอะไรเลย ข้าน้อยก็ไม่ได้เป็นลมหมดสติไปด้วยขอรับ"

"ดีมาก แบบนี้สิถึงจะถูก เดิมทีข้าก็ไม่ได้ทำอะไร เจ้าดูสิเจ้าจะตื่นเต้นไปทำไมกัน ท่านอ๋องทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อยทุกวัน เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ เจ้ายังคิดจะไปเพิ่มภาระให้เขาอีกหรือ?"

"พระชายา ท่านไม่ได้ทำอะไรจริงๆ หรือขอรับ?"

"เช่นนั้นเจ้าคิดว่าข้าสามารถทำอะไรลงไปหรือ ภายนอกล้วนเป็นคนของเยี่ยจิ่งหานไม่ใช่หรือ เจ้าเป็นลมหมดสติไปคนเดียว หรือเจ้าคิดว่าพวกเขาคนอื่นก็เป็นลมไปด้วยอย่างนั้นหรือ?"

คำพูดนี้ ทำให้ความกังวลใจของชิงเฟิงลดลงอย่างมาก

หรืออาจเป็นเพราะเขาคิดมากเกินไป นายท่านส่งคนมาเฝ้าอยู่ภายนอกเป็นจำนวนมากเช่นนี้ เพียงแค่มีคนเข้าหรือออกภายในห้องนี้ เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะไม่รู้ หรือพระชายาจะทำอะไรกับพวกเขาด้วย

ตลอดเวลาที่อยู่ในจวนท่านอ๋อง เขาก็ถูกพระชายากลั่นแกล้งนับครั้งไม่ถ้วน

"พระชายา เช่นนั้นท่านจะไม่ให้ชิวเอ๋อร์แต่งงานกับอวี๋ฮุยใช่หรือไม่ขอรับ"

"เช่นนั้นก็ต้องดูความประพฤติของเจ้าด้วย หากเจ้าเอาแต่รายงานเรื่องไม่ดีของข้าต่อหน้าท่านอ๋อง ไม่แน่ข้าอาจจะให้ชิวเอ๋อร์แต่งงานกับอวี๋ฮุยไปเป็นอนุภรรยาของเขาก็ได้ ถึงอย่างไรนางก็เป็นคนใช้ หากไม่มีนางก็เปลี่ยนคนใหม่ก็ได้ คนใช้คนหนึ่งเพียงแค่ได้รับการอบรมสั่งสอนเสียหน่อย มีหรือที่จะไม่จงรักภักดี"

คำพูดนี้ทำให้ชิงเฟิงรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก

และยิ่งไปกว่านั้น เขารู้สึกไม่คู่ควรแทนชิวเอ๋อร์ ในใจของชิวเอ๋อร์แล้ว ล้วนมีแต่พระชายาและคิดถึงแต่พระชายาตลอดเวลา แต่นางกลับเห็นชิวเอ๋อร์เป็นเพียงสินค้าอย่างหนึ่ง ที่อยากจะมอบให้คนอื่นก็มอบ อยากจะโยนทิ้งก็โยนทิ้ง ช่างไม่มีน้ำจิตน้ำใจความเป็นคนเอาเสียเลย

ประตูใหญ่ถูกเปิดออก

เยี่ยจิ่งหานกลับมาแล้ว