กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 52

หลิ่วเย่ว์หงุดหงิดมาก ถ้ารู้แต่แรกพวกเขาคงจะไม่ควักเงินออกมาเป็นแน่

ทุกคนในแท่นแข่งขันยิ้มอย่างสุภาพ “ท่านอาจารย์ซั่งกวน ท่านจะเดิมพันข้างใครหรือขอรับ”

ซั่งกวนฉู่ควักเงินออกมาหนึ่งพันตำลึงด้วยท่าทางที่ดูลังเลเล็กน้อย

“ข้าทำงานอย่างซื่อสัตย์สุจริต เงินหนึ่งพันตำลึงนี่เป็นเงินทั้งหมดที่ข้าเก็บออมมาตลอดชีวิต ข้าเดิมพันข้าง... คุณหนูสาม”

พึ่บ...

หลายคนถึงกับล้มฟุบ

ดะๆๆๆ... เดิมพันกู้ชูหน่วน?

วันนี้ท่านอาจารย์ซั่งกวนไม่สบายหรือเปล่า เหตุใดเขาจึงเดิมพันข้างกู้ชูหน่วนเช่นนี้เล่า

แม้แต่ผู้รับผิดชอบดูแลแท่นแข็งขันยังตะลึงตาค้าง

“ท่านอาจารย์ ท่านแน่ใจนะว่าไม่ได้ลงผิด”

ซั่งกวนฉู่ยิ้มอย่างอบอุ่น และสิ่งที่เขาอธิบายก็มีเหตุผลและจริงจังจนคนฟังนึกชื่นชม

“คุณหนูสามตระกูลกู้เพิ่งจะเข้ามาเรียนที่สำนักศึกษาวังหลวง ในฐานะอาจารย์ข้าย่อมต้องให้กำลังใจนางมากเป็นพิเศษ”

เหล่าคุณหนูในสำนักศึกษาพากันหลงใหล

“ท่านอาจารย์ซั่งกวนช่างอบอุ่นและเอาใจใส่เหลือเกิน แม้แต่คนหัวขี้เลื่อยก็ยังไม่ยอมทอดทิ้ง ช่างเป็นคนดียิ่งนัก”

“ใช่เลย ท่านอาจารย์ซั่งกวนรู้ดีกว่ากู้ถุงฟางจะต้องแพ้ แต่ก็ยังนำเงินออมทั้งหมดมาเดิมพันอย่างไม่เสียดายเพียงเพื่อจะให้กำลังใจนาง นึกไม่ถึงเลยว่าบนโลกนี้จะมีคนดีๆ อย่างท่านอาจารย์ซั่งกวน”

**กู้ถุงฟางคือฉายา ถุงฟางมีความหมายเดียวกับหัวขี้เลื่อย

กู้ชูหน่วนมองรอยยิ้มในดวงตาที่ดูเหมือนจะอบอุ่นของซั่งกวนฉู่ ทว่าความจริงซ่อนความชั่วร้ายสับปลับเอาไว้ มุมปากของนางกระตุกเล็กน้อย

ดูอย่างไรซั่งกวนฉู่ก็ไม่เหมือนคนที่มาเพื่อปลอบใจนาง

เขาดูเหมือนคนที่มั่นใจว่านางจะชนะ ดังนั้นจึงลงเงินเดิมพันจำนวนมากอย่างไม่เสียดาย ทั้งยังแสร้งทำเป็นคนดีเพื่อฉกฉวยชื่อเสียงที่ดีเอาไว้

ชั่วร้าย

หน้าไม่อาย

น้ำเสียงของซั่งกวนฉู่ไพเราะน่าฟัง เขาชี้แนะด้วยท่าทางที่จริงจังจริงใจว่า “คุณหนูสาม ท่านพยายามให้ดีที่สุดก็พอ ถึงจะแพ้ก็ไม่เป็นไร ข้าเป็นกำลังใจให้ท่าน”

จิตใจดี?

ทุกคนบนโลกนี้กำลังถูกซั่งกวนฉู่หลอก เขานี่แหละเป็นหมาป่าในคราบแกะของแท้

การชุมนุมแข่งขันวิชาการครั้งนี้มีราชสำนักเป็นเจ้าภาพ

องค์จักรพรรดิและเหล่าขุนนางคอยเฝ้าดูอยู่ข้างๆ และงานพิธีก็ยิ่งใหญ่มาก

ที่บัลลังก์ด้านบนสุดคือที่ประทับของจักรพรรดิองค์ปัจจุบัน

ทางด้านซ้ายเป็นที่นั่งของเหล่าขุนนางซึ่งจัดเรียงตามลำดับตำแหน่ง

ทางด้านขวาคือทูตจากรัฐฉู่ รัฐจ้าวและรัฐหวา ตลอดจนหัวหน้าสำนักศึกษาและคณาจารย์ของแต่ละรัฐ

กู้ชูหน่วนพบว่านางก็มีที่นั่งกับเขาเหมือนกัน ทว่าเป็นที่นั่งที่อยู่ท้ายสุด

ตำแหน่งนี้ของนางไม่ได้รับการแยแส

ทว่าเมื่อคิดได้ว่ากู้ชูอวิ๋นซึ่งได้เข้าสู่สามอันดับแรกเหมือนกันแต่กลับไม่มีที่นั่ง ภายในใจของนางก็เกิดความสงบขึ้นมาทันที