เสนาบดีกู้ยังไม่ทันมีปฏิกิริยาตอบสนอง หม่ากงกง*ก็นำพระราชโองการวางลงบนมือของเขา จากนั้นก็นำตำลึงทองเต็มถุงใบหนึ่งเดินจากไปอย่างเกรียงไกร
เสนาบดีกู้มองพระราชโองการบนมือ และมองไปยังหม่ากงกงที่เดินจากไปอีกครั้ง ด้วยความไม่สบายใจภายใน
ฮ่องเต้ทรงตัดสินพระทัยแน่วแน่ว่าจะพระราชทานให้ชูหน่วนอภิเษกสมรสกับหานอ๋อง พวกเขาไม่เห็นด้วยไม่ได้ ดูท่าศึกสงครามระหว่างฮ่องเต้และหานอ๋องก่อนหน้า จะร้ายแรงกว่าที่เขาคาดคิดไว้เสียแล้ว
ในห้องทรงอักษร เสนาบดีกู้อ่านพระราชโองการด้วยท่าทางเหม่อลอย อู่อี๋เหนียงยกซุปเห็ดหูหนูขาวถ้วยหนึ่งเข้ามา พลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “นายท่าน ยังคิดเรื่องพระราชโองการอีกหรือเจ้าคะ”
“อื้อ” น้อมรับพระราชโองการเป็นการดูหมิ่นเกียรติหานอ๋อง ไม่น้อมรับพระราชโองการก็เป็นการดูหมิ่นเกียรติฮ่องเต้ ไม่ว่าด้านใด เขาก็มิอาจดูหมิ่นได้
อู่อี๋เหนียงกลอกตาไปมา ก่อนกล่าวด้วยท่าทางสบาย ๆ “ได้ยินมาว่าหานอ๋องประสบกับการลอบสังหารเมื่อไม่นาน ทำให้พิษเก่ากำเริบ บัดนี้ไม่ว่าจะยังยั้งอย่างไรก็เอาไม่อยู่ เกรงว่าปีนี้คงจะไม่รอดแล้ว ส่วนฮ่องเต้ก็ยังเพลิดเพลินกับช่วงวัยเยาว์ ทั้งยังได้อภิเษกสมรสกับองค์หญิงที่ฮ่องเต้ชูโปรดปรานที่สุดมาเป็นพระชายา อำนาจก็เกื้อหนุน หากต้องดูหมิ่นใครคนหนึ่ง สำหรับหม่อมฉัน มิสู้ดูหมิ่นหานอ๋องเสียยังดีกว่า ถึงอย่างไรต่อให้เขามีอำนาจในใต้หล้าเพียงใด ก็เป็นแค่ผีตายโหงตนหนึ่ง”
“ข้าไม่เคยรู้เรื่องนี้ แต่หานอ๋องควบคุมกำลังทหารใต้หล้า หากเขามีใจคิดสังหารจวนเสนาบดีจริง เกรงว่าจวนเสนาบดีก็คงไม่สามารถต้านทาน...”
“เช่นนั้นนายท่านจะอยู่ข้างเดียวกันหานอ๋องเช่นนั้นหรือเจ้าคะ?”
เสนาบดีกู้เองก็ไม่อยาก จึงส่ายหน้า “แน่นอนว่าไม่ อารมณ์ของหานอ๋องเอาแน่เอานอนไม่ได้ ครั้นข้าพึ่งพาเขา เขาไม่อาจปกป้องข้าได้ อีกทั้ง...” อีกทั้งเขาก็ไม่มีชีวิตมาปกป้องตนแล้ว
เสนาบดีกู้อยากครองตำแหน่งยาวนาน จึงต้องพึ่งพาจักรพรรดิองค์ปัจจุบัน
อู่อี๋เหนียงเคียงข้างเสนาบดีกู้มาหลายปี สำหรับความคิดของเสนาบดีกู้นั้นย่อมมองทะลุปรุโปร่ง
นางยิ้มสะดีดสะดิ้ง “ครั้นเป็นเช่นนี้ เหตุใดนายท่านถึงไม่ยืนข้างฮ่องเต้ละเจ้าคะ ฮ่องเต้ในตอนนี้ไม่ใช่ฮ่องเต้เหมือนแต่ก่อนแล้ว ขอเพียงแค่นายท่านยืนหยัดต่อไป ในเวลานี้ฮ่องเต้ทรงต้องการคนด่วน ไม่มีวันปฏิบัติย่างไม่เป็นธรรมกับเราเป็นแน่เจ้าค่ะ”
“เจ้าพูดถูก ในเมื่อจะดูหมิ่นใครคนหนึ่งแล้ว เช่นนั้นก็ต้องยืนอย่างมั่นคงต่อไป”
แม้ว่าทหารในเมืองเยี่ยส่วนใหญ่ล้วนอยู่ใต้อาณัติของหานอ๋องเทพแห่งสงคราม แต่แม่ทัพใหญ่เซี่ยวก็มีกองกำลังทหารนับแสนใต้อาณัติเช่นกัน
ตระกูลเซียวซื่อสัตย์ต่อเชื้อพระวงศ์มาหลายชั่วอายุคน แม้ว่าตอนนี้จะช่วยทั้งสองฝ่ายไม่ได้ แต่หากต้องสู้รบ แม่ทัพใหญ่เซี่ยวน่าจะยืนข้างเดียวกับฮ่องเต้เป็นแน่แท้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...