กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 647

"ในเมื่อเจ้ายืนกรานจะปกป้องนาง เช่นนั้นเจ้าก็ตายไปพร้อมกับนางเลยเสียเถอะ" แววตาของชายชราชุดดำเหี้ยมโหดอำมหิต

ไม่รู้ว่ากู้ชูหน่วนเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนถึงผลักอาจารย์ซั่งกวนถอยไปและกล่าวอย่างเย็นชา "ข้าไม่ได้เป็นนักเรียนของสำนักศึกษาหลวงแล้ว อาจารย์ซั่งกวนยุ่งมากเกินไปหรือไม่"

"ถ้าไม่เหมือนกับใครบางคนที่ไร้น้ำใจไร้คุณธรรม ที่แม้แต่ผู้ช่วยชีวิตของตัวเองก็สามารถละทิ้งไปได้"

กู้ชูหน่วนตกตะลึง

อาจารย์ซั่งกวนได้พูดถึงผู้มีพระคุณช่วยชีวิตขึ้นมาถึงสองครั้งแล้ว เขาต้องการบอกอะไรกันแน่?

เมื่อพูดไปหมดแล้ว แต่อาจารย์ซั่งกวนก็ยังไม่ยอมไปไหน เดิมทีกู้ชูหน่วนก็ต้องการจะพูดเกลี้ยกล่อมอีก แต่จู่ๆ ไม่รู้ว่าคิดอะไรได้ นางจึงปล่อยไปตามความต้องการของเขา

ในสำนักศึกษาหลวง อาจารย์ซั่งกวนก็เหมือนกับสุนัขจิ้งจอกที่เจ้าเล่ห์และร้ายกาจ คนเช่นนี้จะถูกทำร้ายให้ตายง่ายๆ ได้อย่างไร

หากเขาสามารถยื้อเวลาได้บ้าง ไม่แน่คนของนางอาจจะมาได้ทันเวลา

"ในเมื่อท่านอยากตาย เช่นนั้นข้าทำได้เพียงขอให้เจ้าโชคดี"

อาจารย์ซั่งกวนตกตะลึงเล็กน้อย

เขาคิดว่านางน่าจะรู้สึกซาบซึ้งและขอบคุณบ้างเล็กน้อย คิดไม่ถึงเลยว่านางจะดูทีท่าน่าสนุกเช่นนี้

ท่าทางเช่นนี้ ทำให้เขานึกไปถึงเหตุการณ์ตอนอยู่ที่ขั้วโลกเหนือ

แต่เวลาก็ไม่ได้ปล่อยให้เขาคิดต่อไปได้อีก เพราะพลังฝ่ามือของชายชราชุดดำที่ปล่อยออกมา ทำให้ดินโคลนที่พื้นปลิวขึ้นโดยอัตโนมัติและแปลงร่างเป็นมนุษย์ดิน จากนั้นเดินมุ่งหน้าอาฆาตมายังเขา

อาจารย์ซั่งกวนไม่กล้าประมาทและปล่อยพลังฝ่ามือออกไปให้มนุษย์ดินนั้นแตกสลาย

มนุษย์ดินแตกออกเป็นเสี่ยงๆ แต่ไม่นานก็กลับมารวบตัวอีกครั้ง ไม่ว่าเขาจะลงมือต่อสู้อย่างไร มันก็ไม่อาจแตกสลายหรือตายได้ แต่กลับพุ่งจู่โจมเข้าไป แต่ละกระบวนท่านั้นล้วนต้องการเอาชีวิตเขาเสียทีเดียว

กู้ชูหน่วนกวาดสายตาไปยังสนามต่อสู้ ถึงแม้ว่าระดับฝีมือของอาจารย์ซั่งกวนจะด้อยกว่าชายชราชุดดำถึงสองระดับขั้น แต่เขามีทักษะในการเคลื่อนไหวที่คล่องแคล่วและมีประสบการณ์ต่อศัตรูมาก สามารถลดความเสี่ยงอันตรายได้ทุกครั้ง จากนั้นกู้ชูหน่วนก็ไม่ให้ความสนใจกับอาจารย์ซั่งกวนและแอบวิ่งไปหาฝูกวง หยิบเข็มเงินออกมาทำการฝังเข็มให้กับฝูกวง

ฝูกวงได้รับบาดเจ็บสาหัส ชีพจรของเขาเกือบจะแตกสลายไปในเงื้อมมือของชายชราชุดดำ และรอยฝ่ามือที่หน้าอกของเขาก็เกือบจะพรากชีวิตของเขาไป

หลังจากบรรเทาอาการบาดเจ็บของเขาได้ กู้ชูหน่วนได้หยิบยาห้ามเลือดออกมาและช่วยห้ามเลือดให้ฝูกวง

ฝูกวงฟื้นขึ้นจากการหมดสติ เขาขมวดคิ้วและรีบกล่าวว่า "นายท่าน......"

"เจ้าได้รับบาดเจ็บสาหัส หยุดพูดได้แล้ว"

"ตุ่บๆๆ......"

ไกลออกไป หินและทรายต่างปลิวว่อนและเสียงการต่อสู้ก็ดังขึ้นไม่หยุด

กู้ชูหน่วนหันไปมอง กลับเห็นว่าอาจารย์ซั่งกวนและชายชราชุดดำต่อสู้กันอย่างดุเดือดเลือดพล่าน

คนหนึ่งฝีมือระดับสี่ คนหนึ่งฝีมือระดับหก อาจารย์ซั่งกวนกลับมีความสามารถหลบเลี่ยงกระบวนท่าสังหารอย่างต่อเนื่องของชายชราชุดดำได้

เขานั้นมีบาดแผลอยู่ก่อนแล้วและเหมือนจะมีพละกำลังที่ไม่แข็งแกร่งนัก แต่การเคลื่อนไหวของเขานั้นกลับดีกว่าชายชราชุดดำอย่างมาก

หากเขาสามารถพัฒนาฝีมือไปถึงระดับหกได้ แน่นอนว่าพละกำลังของเขาจะต้องเก่งกจยอดเยี่ยมกว่าชายชราชุดดำอย่างแน่นอน

"อืม......"

ฝูกวงส่งเสียงเจ็บปวดออกมา กู้ชูหน่วนจึงค้นพบว่านางเสียสมาธิในขณะที่ทำการพันแผลให้กับเขาและทำให้เขาเจ็บแผล

"เขารักษาตัวอยู่ที่นี่และห้ามเข้าไปในสนามต่อสู้ หากเห็นว่าเหตุการณ์ไม่ดีก็รีบวิ่งหนีไป ไม่ต้องสนใจข้า"

"ขอรับ......"

หลังจากที่กู้ชูหน่วนทำแผลให้เขาเสร็จเรียบร้อย จากนั้นจึงไปช่วยลั่วอิ่งที่นอนหมดสติทำแผล

อาการบาดเจ็บของลั่วอิ่งนั้นสาหัสกว่าฝูกวงอย่างมาก ในร่างกายของเขานั้นมีพลังจำนวนมาก ที่ไม่ต้องจู่โจมเขาก็สามารถทำให้ร่างกายของเขาแตกสลายได้

เมื่อรวมไปถึงบาดแผลทั้งภายในและภายนอกของเขาจำนวนมาก กู้ชูหน่วนไม่รู้จะทำการรักษาให้เขาได้อย่างไร

ทันใดนั้นอากาศก็เย็นลง กู้ชูหน่วนมองไปยังสนามต่อสู้

ซั่งกวนฉู่ถูกทำร้ายได้รับบาดเจ็บสาหัส ชุดสีขาวของเขาพลิ้วไหวไปตามลม ราวกับเทพบนฟ้าที่ปรากฏตัวขึ้นมา

ฝ่ามือทั้งสองของเขาผนึกกำลังและน้ำที่อยู่ไกลออกมาไปก็รวมตัวกันขึ้นมา จากนั้นก่อตัวกันเป็นก้อนน้ำแข็งในอากาศ

ก้อนน้ำแข็งแตกกระจายและเปลี่ยนรูปเป็นแท่งน้ำแข็งจำนวนมากและพุ่งจู่โจมไปยังชายชราชุดดำ

กู้ชูหน่วนหรี่ตาลง

กระบวนท่านี้ เหตุใดถึงคุ้นตายิ่งนัก?

ช่างเหมือนกับกระบวนท่าหิมะน้ำแข็งทั่วท้องฟ้า? หรือไม่ก็ผนึกแข็งหมื่นลี้ของเหวินเส่าอี๋เหลือเกิน?

แท่งน้ำแข็งนั้นหนาวเหน็บอย่างมาก ทำให้ชายชราชุดดำไม่สามารถจู่โจมเดินหน้าได้อีก ถึงขั้นที่ถูกจู่โจมจนถอยหลังออกไป