กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 813

ท่านผู้เฒ่าหนิงรู้ดีว่าพวกเขาก็ต้องการครอบครองวงแหวนอวกาศ

โดยปกติแล้ว ผู้ที่ได้รับการประมูลจะเป็นผู้ที่ประมูลในราคาสูง เพียงแต่ไม่เคยมีใครเพิ่มราคามากเช่นนั้นมาก่อนเลย

หรือว่า......

เหล่าตระกูลใหญ่เหล่านั้นต่างรู้ถึงความล้มเหลวในกิจการของตระกูลหนิงและต้องการจะเยาะเย้ยพวกเขา?

ใครๆ ก็ต้องการเกียรติและหน้าตา

เพื่อสิ่งนี้ พวกเขาจึงต้องการประมูลวงแหวนอวกาศให้ได้

ขณะที่ท่านผู้เฒ่าหนิงอ้าปากกำลังจะตะโกนสามล้านหนึ่งหมื่นตำลึง ตระกูลซั่งกวนก็กล่าวขึ้น "สามล้านห้าหมื่นตำลึง"

ไป๋หลี่อวิ๋นเย่ว์ "สามล้านแปดแสนตำลึง"

ไป๋หลี่เจิ้น "สี่ล้านตำลึง"

ราชวงศ์จักรพรรดิที่อยู่ในห้องรับรองก็เปล่งเสียงดังไพเราะน่าฟังออกมา "ห้าล้านตำลึง"

เยี่ยจิ่งหาน "หกล้านตำลึง"

ซั่งกวนชิงกัดฟันแน่น "เจ็ดล้านตำลึง"

ไป๋หลี่เจิ้น "แปดล้านตำลึง"

เยี่ยจิ่งหาน "สิบล้านตำลึง"

สีหน้าของท่านผู้เฒ่าหนิงแย่ลงทุกขณะ

ทุกครั้งที่เขาอยากจะเอ่ยปาก ล้วนถูกคนอื่นแย่งไป

ครั้งนี้เขากัดฟันตะโกนออกไปโดยไม่คิดแม้แต่นิดเดียว "สิบล้านหนึ่งหมื่นตำลึง"

เมื่อพูดจบ

ท่านผู้เฒ่าหนิงสำลัก

เพราะตระกูลหนิงไม่มีทางหาเงินจำนวนสิบล้านหนึ่งหมื่นตำลึงมาได้

ต่อให้ต้องขายตระกูลหนิงไป เกรงว่าก็ยากที่จะรวบรวมได้ครบสิบล้านหนึ่งหมื่นตำลึง

แต่เมื่อตะโกนออกไปแล้ว เขาเป็นถึงผู้นำของตระกูลหนิง เช่นนั้นก็ไม่ควรกลับคำ

หนิงเทียนโย่วกลืนน้ำลาย

"ท่านปู่ เพียงแค่แหวนวงเดียว ประมูลถึงสิบล้านหนึ่งหมื่นตำลึงจะแพงเกินไปหรือไม่ขอรับ?"

หัวใจของท่านผู้เฒ่าหนิงเต้นแรงมาก

เขาก็ไม่รู้หรอกว่าคุ้มค่าหรือไม่

แต่......

ความเป็นจริงไม่ได้ให้เวลาเขามากนักในการไตร่ตรอง

ตระกูลซั่งกวนยังคงตะโกนประมูลราคา "สิบสองล้านตำลึง"

ไป๋หลี่เจิ้น "สิบสามล้านตำลึง"

ราชวงศ์จักรพรรดิ "สิบสี่ล้านตำลึง"

เยี่ยจิ่งหาน "ยี่สิบล้านตำลึง"

ท่านผู้เฒ่าหนิงได้ตกตะลึงตาค้างไปแล้ว

เงินทองของคนเหล่านี้ตกมาจากฟากฟ้าสวรรค์หรืออย่างไรกัน?

ต่อให้ตกมาจากสวรรค์ เช่นนั้นก็ไม่ง่ายที่จะเก็บมาได้หรอก

เขาสงสัยอย่างมากว่าคนเหล่านี้มาจงใจมางานประมูลเพื่อจับผิด

แต่ผู้ที่อยู่เบื้องหลังของงานประมูลนี้คือราชวงศ์จักรพรรดิ

ใรจะกล้ามาหาเรื่อง

หนิงเทียวโย่วกล่าว "ห้องรับรองหมายเลขสามคือใครกัน? ถึงกล้าเพิ่มราคาไปถึงยี่สิบล้านตำลึง ดูเหมือนจะไม่ใช่สี่ตระกูลใหญ่"

"เป็นผู้อาวุโสแขกผู้มีเกียรติจากต่างรัฐที่ตระกูลไป๋หลี่เชิญมา ว่ากันว่าความแข็งแกร่งของเขาไปถึงระดับหก"

"ที่แท้ก็เป็นเขา......เขาเป็นถึงผู้อาวุโสผู้มีเกียรติจากต่างรัฐของตระกูลไป๋หลี่ แต่เหตุใดตระกูลไป๋หลี่ยังคงแย่งชิงการประมูลกับเขา หรือว่าตระกูลไป๋หลี่ไม่กลัวที่จะมีเรื่องบาดหมางกับผู้แข็งแกร่งยอดฝีมือระดับหกคนนั้น?"

ท่านผู้เฒ่าหนิงสะบัดแขนเสื้อ

ช่างร้ายกาจเสียจริง

แหวนธรรมดาวงหนึ่งกลับประมูลด้วยราคาที่สูงลิบลิ่วเช่นนี้

ยี่สิบล้านตำลึง สูงถึงยี่สิบล้านตำลึง เขาจะประมูลต่ออย่างไร?

หรือว่าต้องขายตัวเขาเองเสียแล้ว?

"ท่านปู่ ราคาไปไกลถึงยี่สิบห้าล้านตำลึงแล้ว เรายังจะเพิ่มราคาอีกหรือขอรับ?"

"เจ้าออกเงินหรือ?" ท่านผู้เฒ่าหนิงกล่าวอย่างขุ่นเคือง

หนิงเทียนโย่วเบะปาก

เพราะท่านปู่ต้องการแหวนวงนี้ ไม่ใช่เขาอยากได้เสียหน่อย ตัวเองไม่สามารถประมูลได้จะโกรธเคืองเขาเพื่ออะไร

กู้ชูหน่วนก็ไม่กล้าตะโกนออกไป

ราคานี้ห่างไกลจากที่นางคาดคิดเอาไว้เหลือเกิน

ตระกูลซั่งกวน ราชวงศ์จักรพรรดิ รวมไปถึงห้องรับรองส่วนตัวหมายเลขสามกำลังแข่งขันกันอย่างดุเดือด ก็เป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายของนางเช่นกัน

ไม่รู้ว่าเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์จะทำให้คนของตระกูลไป๋หลี่ประมูลได้สำเร็จหรือไม่

หากประมูลไม่ได้ เรื่องนี้ก็จะยุ่งยากมาก

ราชวงศ์จักรพรรดิกล่าว "สามสิบล้านตำลึง"

น้ำเสียงของซั่งกวนสั่นคลอนเล็กน้อย "สามสิบห้าล้านตำลึง"

จู่ๆ เขาก็เพิ่มราคาขึ้นเป็นห้าสิบล้านตำลึง

คาดว่าคงไม่มีใครกล้าแย่งไปจากเขาแล้วกระมัง