มุมปากกู้ชูหน่วนกระตุก
เส้นทางทุกทิศทางถูกปิดกั้นเอาไว้หมด จะไปที่ใดได้?
"ชู่ว์......"
ทิศเหนือใต้ออกตกทั้งสี่ทิศต่างมีชายชราสวมหน้ากากสี่คนลงมา ทันทีที่พวกเขาปรากฏขึ้นก็ได้ล้อมเซี่ยวอวี่เซวียนและคนอื่นๆเอาไว้
ลมหายใจที่ถือว่าเป็นของผู้แข็งแกร่งนั้นไม่ปิดบังเลยแม้แต่น้อย
สีหน้าของหยางโม่ซีดเซียว
เพียงแค่ยืนอยู่ข้างพวกเขาก็ทำให้เขารู้สึกถึงความกดดันที่มองไม่เห็นซึ่งกดดันจนเขาทนไม่ไหวอยากจะล้มคลานลงไป
ลมหายใจหนักหน่วงยิ่งนัก
เป็นไปได้หรือไม่ว่าคนสี่คนนี้เป็นผู้นำสี่ตระกูลใหญ่?
ไม่ ดูจากรูปร่างแล้วไม่ใช่ผู้นำสี่ตระกูลใหญ่เลย
ดินแดนวิญญาณเยือกแข็งมีผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อใดเขากับไม่รู้เลย
ระยะไกลได้มีคนกลุ่มใหญ่กลุ่มหนึ่งมาอีก
คนกลุ่มนี้นำโดยไป๋หลี่หมิงโดยที่ทรงพละกำลัง ทุกคนแบกคันธนูบนอยู่ที่หลัง ใช้วิธีการล้อมเป็นวงกลมโดยล้อมกู้ชูหน่วน เซียวอวี่เซวียน หยางโม่และผู้แข็งแกร่งระดับห้าทั้งสี่คนไว้ในวงกลมพร้อมเล็งคันธนูลูกมาที่พวกเขา
แต่ก่อนพวกเขาสังหารกู้ชูหน่วนยังจะต้องแสร้งทำท่าทีปกปิดตัวตน แต่ครั้งนี้พวกเขากลับสังหารอย่างเปิดเผยตรงไปตรงมา ผู้ที่ส่งมาก็มจำนวนมากกว่าแต่ก่อนมากมายนัก
หยางโม่กล่าวอย่างเย็นชาว่า “ไป๋หลี่หมิงนี่เจ้าจะทำสิ่งใด?”
“องค์ชายรองก็อยู่ด้วยเหรือ ในเมื่อท่านเห็นแล้วงั้นข้าก็ไม่มีสิ่งใดต้องปกปิดแล้ว วันนี้ข้าต้องการจะสังหารมู่หน่วนกับเซวี่ยวอวี่เซวียนใน เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับท่านขอองค์ชายรองอย่าได้ข้องเกี่ยวกับเรื่องนี้”
“พวกเขาทั้งสองคนก็เป็นบัณฑิตของสำนักศึกษาอี้เหอ นี่เจ้าจะเข่นฆ่าศิษย์ร่วมสำนักอย่างโจ่งแจ้ง”
ไป๋หลี่หมิงกล่าวด้วยความดุดัน "ฟังน้ำเสียงขององค์ชายรองเรื่องนี้ท่านข้องเกี่ยวเป็นแน่แล้ว?"
“พวกเขาเป็นผู้ที่มีบุญคุณต่อข้า เพียงแค่ข้ายังมีลมหายใจอยู่จะไม่มีวันยอมให้ผู้ใดสังหารพวกเขาเป็นแน่”
แม้ว่าหยางโม่จะเป็นองค์ชายแต่ไม่ได้ใกล้ชิดกับตระกูลไป๋หลี่เลย แม้กระทั่งเป็นปรปักษ์กับตระกูลไป๋หลี่ทุกอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อเขา
เมื่อก่อนเห็นแก่ที่เขาอยู่ในฐานะองค์ชายซึ่งเขาได้ฝืนทนไว้
ตอนนี้อยู่ในหุบเขาสัตว์เทพหากว่าสังหารทุกคนที่อยู่ตรงหน้าก็จะไม่มีผู้ใดสงสัยมาถึงตัวเขา
ไป๋หลี่หมิงปรากฏเจตนาฆ่าออกมา "ในเมื่อองค์ชายรองต้องการอยู่เป็นเพื่อนกับพวกเขามากงั้นข้าก็จะส่งพวกเจ้าไปด้วยกัน"
ตามหลังจากที่เขาแสดงความดุดันลูกน้องจำนวนหลายสิบคนของเขาต่างก็ดึงคันธนูกัน รอเพียงคำสั่งหนึ่งของไป๋หลี่หมิงพวกเขาก็จะยิงในทันที
หยางโม่โมโหขึ้น
การเดินทางในหุบเขาสัตว์เทพมีเพียงบัณฑิตของสำนักศึกษาอี้เหอเท่านั้นที่สามารถเข้ามาได้ แต่ตระกูลไป๋หลี่กลับนำยอดฝีมือจำนวนมากแฝงตัวเข้ามากล้าแม้แต่จะสังหารเขา
นี่เป็นการดูหมิ่นราชวงศ์อย่างโจ่งแจ้งและดูหมิ่นกฎระเบียบที่กำหนดขึ้นโดยสี่ตระกูลใหญ่
ผู้แข็งแกร่งระดับห้าทั้งสี่คนกล่าวว่า
“วันนี้พวกข้ามีจุดประสงค์เพียงอย่างเดียวเท่านั้น นั่นก็คือปลิดชีพเซี่ยวอวี่เซวียน สำหรับบุญคุณความแค้นของพวกท่านก็จัดการกันเอง”
ขณะกล่าวพวกเขาก็ปล่อยความกดดันอันทรงพลัง ทุกๆคนถูกกระเทือนเสียจนหายใจได้ลำบากพร้อมกับสีหน้าอันซีดเผือด
แม้แต่เลือดกำเดาก็ได้ไหลลงมาเป็นหยดๆ
คนพวกนี้ไม่ใช่คนโง่
ต่อให้งี่เง่าเพียงใดก็รู้ว่าความแข็งแกร่งของผู้เฒ่าสี่คนที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาขึ้นถึงจุดสูงสุดแล้ว กระทั่งยังสามารถเทียบได้กับผู้นำตระกูลของพวกเขาก้วย
ไป๋หลี่หมิงหวังที่จะให้มีคนกำจัดเซี่ยวอวี่เซวียนเพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องเสียกำลังส่วนหนึ่ง
“ได้ เช่นนั้นเซี่ยวอวี่เซวียนก็มอบให้พวกเจ้าแล้ว หวังว่าพวกเจ้าจะสามารถตัดเขาออกเป็นชิ้นๆและทรมานให้ตายอย่างช้าๆ”
“วันนี้เขาหนีไม่พ้นแล้ว” ชายชรากล่าวอย่างเย็นชา ด้วยความเกลียดชังที่ปรากฏชัดเจน
กู้ชูหน่วนหยิบเจ้าเสือน้อยออกมาแล้วออกคำสั่ง ว่า "เจ้าเสือน้อยไม่ว่าเจ้าจะใช้วิธีใดก็จะต้องรักษาชีวิตเสี่ยวเซวียนเซวียนไว้"
“โฮกโฮก......”
เสือน้อยพยักหน้าอย่างจริงจังแล้วแยกเขี้ยวจ้องชายชราทัังสี่คนเขม็ง
"เสี่ยวเซวียนเซวียนเจ้าโง่ไป๋หลี่หมิงนี่มอบให้ข้า เจ้าไม่ต้องเป็นห่วงข้ารักษาชีวิตตนเองเอาไว้ก่อน พวกเรา......ต่างก็พยายามกันเถอะนะ"
เซี่ยวอวี่เซวียนเป็นห่วงกู้ชูหน่วนแต่เมื่อเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งระดับห้าทั้งสี่คนตัวเขาเองยังลำบาก
กู้ชูหน่วนเผชิญหน้ากับไป๋หลี่หมิงหรืออาจจะยังมีโอกาสสักนิด เผชิญกับผู้เป็นอมตะทั้งสี่คนนั้นนางจะตายเป็นแน่อย่างไม่ต้องสงสัย
“รักษาตัวด้วย ไม่ต้องเป็นห่วงข้า ใต้หล้านี้ต้องการชีวิตของข้าเซี่ยวอวี่เซวียนนั้นมีมากมาย จนถึงวันนี้ก็ยังไม่มีผู้ใดทำสำเร็จได้”
กล่าวแล้วเเซี่ยวอวี่เซวียนก็เตือนไป๋หลี่หมิงแหลมคมราวกับนกอินทรี
“หากว่าเกิดเรื่องใดขึ้นกับแม่สาวโง่เขลา ข้าเซี่ยวอวี่เซวียนจะให้ตระกูลไป๋หลี่ทั้งตระกูลฝังไปกับนางด้วยเป็นแน่”
แววตาของเซี่ยวอวี่เซวียนเยือกเย็นยิ่งนัก เยือกเย็นซะจนทำให้ผู้คนสั่นสะท้าน ไป๋หลี่หมิงในชั่วขณะนี้กลับบังเกิดความรู้สึกต้องการถอย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...