"ข้าเชื่อว่าพวกเจ้าไม่ได้หลอกลวงข้า ถึงอย่างไรตระกูลไป๋หลี่ก็มีการสืบทอดมานับพันปีแล้ว คิดว่าพวกเจ้าก็คงอยากจะสืบทอดไปจนชั่วลูกชั่วหลานใช่หรือไม่"
คำพูดของจักรพรรดินีนั้นบางเบามาก แต่แฝงไปด้วยคำเตือนที่หนักอึ้ง
ไป๋หลี่เฉิงพูดว่ามิกล้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ในใจของเขาแทบอยากจะฆ่าจักรพรรดินี
ตระกูลไป๋หลี่จงรักภักดีต่อจักรพรรดินีมาหลายร้อยปี และช่วยกำจัดผู้คนมากมายแทนจักรพรรดินีอย่างลับ ๆ รวมทั้งช่วยทำเรื่องต่าง ๆ มากมาย แต่ท้ายที่สุดแล้วจักรพรรดินีไม่ละเว้นแม้แต่ศิษย์ที่ยอดเยี่ยมของตระกูลไป๋หลี่
พวกเขาตายทั้งหมด ตระกูลไป๋หลี่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากกว่าที่จะฝึกฝนศิษย์ที่ยอดเยี่ยมเหล่านี้ออกมา
และหลานชายของเขา
เมื่อนึกถึงหลานชายของเขา ไป๋หลี่เฉิงก็รู้สึกโศกเศร้าเสียใจอยู่ครู่หนึ่ง
"หมอจิน อาการบาดเจ็บของเยี่ยจิ่งหานสามารถรักษาให้หายได้หรือไม่?" จักรพรรดินีหันไปถามกู้ชูหน่วน
"ทูลฝ่าบาท อาการบาดเจ็บของเยี่ยจิ่งหานนั้นสาหัสมาก แต่ก็สามารถรักษาให้หายได้ เพียงแต่ต้องใช้เวลานาน และขั้นตอนการรักษาที่ค่อนข้างยุ่งยาก อีกทั้งยังต้องใช้ยาสมุนไพรเป็นจำนวนมาก"
"เจ้าช่วยชีวิตของเยี่ยจิ่งหานเอาไว้ บอกมาเถอะ เจ้าต้องการอะไรเป็นรางวัล"
"ได้รักษาอาการบาดเจ็บของคุณชายเยี่ย ถือเป็นความโชคดีของข้าน้อยผู้ต่ำต้อย และไม่กล้าร้องขอรางวัลใด ๆ"
"ในเมื่อข้าประกาศออกไปแล้วว่าจะพระราชทานรางวัล แล้วจะไม่ให้รางวัลได้อย่างไร"
ภายใต้ผ่านม่านที่กั้นไว้ จนกระทั่งตอนนี้กู้ชูหน่วนก็ยังไม่เห็นรูปลักษณ์หน้าตาของจักรพรรดินีอย่างชัดเจน
แต่ความน่าเกรงขามของนางไม่เคยลดน้อยลง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งแววตาที่เปล่งประกายอย่างเยือกเย็นเป็นครั้งคราว
แววตาเช่นนี้ทำให้นางรู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมาก
ความรู้สึกไม่สบายใจเช่นนี้มาจากไขกระดูกและจิตวิญญาณ
ดูเหมือนว่าตัวเองจะไม่ถูกชะตากับนางมาตั้งแต่ชาติปางก่อน
กู้ชูหน่วนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง "ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าน้อยผู้ต่ำต้อยขออยู่ในสำนักหมอหลวง และหวังว่าจะได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องยาในสำนักหมอหลวง"
นิกายต่าง ๆ ล้วนแต่ตามฆ่านาง การที่นางอยู่ในวังจะปลอดภัยที่สุด
ประการแรกคือได้ช่วยลั่วอิงและฝูกวงตามหาแม่กู่
ประการที่สองคือสามารถที่จะสืบหาคนร้ายที่ฆ่าล้างตระกูลมู่ได้
ประการที่สามคือสามารถที่จะช่วยเยี่ยจิ่งหานได้
"ตกลง เช่นนั้นต่อไปเจ้าก็อยู่ที่สำนักหมอหลวง พระราชทานตำแหน่งให้เป็นหมอหลวงระดับสาม และมีอำนาจในการรักษาอาการบาดเจ็บของคุณชายเยี่ยอย่างเต็มที่"
"ขอบพระทัยฝ่าบาท"
"หากรักษาคุณชายเยี่ยให้หายได้ ข้าจะให้รางวัลอย่างงาม แต่หากรักษาไม่หาย เชื่อว่าเจ้าก็น่าจะรู้ผลที่จะตามมา"
"ข้าน้อยผู้ต่ำต้อยจะพยายามรักษาคุณชายเยี่ยอย่างสุดความสามารถ และรับรองว่าจะรักษาอาการบาดเจ็บทั้งหมดของคุณชายเยี่ยให้หาย"
จักรพรรดินีเม้มริมฝีปากอย่างพึงพอใจ "ข้าจะให้เวลาเจ้าหนึ่งวัน เจ้ากลับไปจัดการเรื่องที่บ้าน แล้วเข้ามาอยู่ในวัง"
"ขอบพระทัยฝ่าบาท"
"ไป๋หนิง จัดการให้พวกเขาออกไปจากในวังพร้อมกันเถอะ"
"พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท"
กู้ชูหน่วนไม่รู้ว่าจักรพรรดินีจงใจให้นางออกไปจากในวังพร้อมกับไป๋หลี่เฉิงหรือไม่
เพียงแต่นี่เป็นโอกาสที่ดี
นางจะไม่พลาดโอกาสที่จะได้สืบให้แน่ใจว่าตระกูลไป๋หลี่เป็นคนร้ายที่ฆ่าล้างตระกูลมู่หรือไม่
ในป่าไผ่นอกพระราชวัง
ไป๋หลี่เฉิงบอกให้คนรับใช้หยุดรถ และวางไหเถ้ากระดูกลง เขาลงจากรถแล้วมองไปทางด้านหลัง
"ออกมาเถอะ"
กู้ชูหน่วนเอามือไพล่หลังและเดินออกมาจากท้ายป่าไผ่
นางปลอมตัวเป็นบุรุษ และปลอมตัวเป็นหมอธรรมดาวัยกลางคน
แต่นัยน์ตาของนางยังคงชัดเจน ความมีสง่าราศีและท่าทางที่เย่อหยิ่งแผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่างกาย นางไม่ได้สุภาพอ่อนโยนและอ่อนน้อมถ่อมตนเหมือนตอนที่อยู่ในวัง ทำให้ผู้คนไม่เชื่อว่านางเป็นเพียงหมอธรรมดา ๆ
"เจ้าตามข้ามาทำไม?พวกเรารู้จักกันหรือ?"
ไป๋หลี่เฉิงกระวนกระวายใจ แต่ก็ระงับอารมณ์เอาไว้
หลานชายของเขาตายแล้ว และเขาแทบอยากจะแตกหักกับจักรพรรดินี
แต่เขาก็รู้ดีว่าหากแตกหักกัน ตระกูลไป๋หลี่ก็อาจจะถูกทำลายล้างเได้ทุกเมื่อ
กู้ชูหน่วนยิ้มเยาะ นางถอดหน้ากากออก และเผยให้เห็นใบหน้างามล่มเมือง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
ไม่อัพจบเหรอคะ...
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...