กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 913

"น่าวิเศษมากหรือที่ได้ยินบทสนทนาของพวกข้า?" ฮวาอิ่งกล่าวขึ้นอย่างเชื่องช้า

ไป่หนิงเก็บกลั้นความหวาดกลัวไว้ในใจและถามกลับไปว่า "เจ้าคือใคร เหตุใดถึงต้องปลอมตัวเป็นฝ่าบาท? ฝ่าบาทตัวจริงอยู่ที่ใด?"

"ข้าบอกเจ้าไปแล้ว เจ้าจะมีชีวิตรอดออกไปค้นหาความจริงอย่างนั้นหรือ?"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น

ไป่หนิงพยายามอย่างสุดความสามารถและตบลงไปที่ฮวาอิ่งอย่างแรง

ฮวาอิ่งไม่ขยับเขยื้อนและปล่อยให้ฝ่ามือนั้นตบลงไปที่ร่างกายของตัวเอง

วรยุทธ์ของไป่หนิงไม่ธรรมดา นางมีกำลังวรยุทธ์ถึงระดับสูงสุดขั้นที่สี่

แต่เมื่อนางออกแรงจากฝ่ามือไปทั้งหมด กลับไม่ได้ทำอันตรายใดๆ ต่อฮวาอิ่งเลยสักนิด นางยังคงยืนอยู่ต่อหน้านางและหัวเราะเยาะออกมา

สีหน้าของไป่หนิงเปลี่ยนไปและวิ่งหนีออกไป

เพิ่งจะวิ่งหนีไปได้เพียงไม่กี่ก้าวก็ถูกพลังมหาศาลอันแข็งแกร่งดูดกลับมา และเกิดเสียงดังก่อนจะตกลงอย่างแรงที่ปลายเท้าของฮวาอิ่ง

"ข้าบอกให้เจ้าวิ่งหนีแล้วหรือ?"

"เจ้าต้องการทำอะไรกันแน่?"

"ทำอะไร? แน่นอนว่าต้องการรีบให้วรยุทธ์ถึงระดับเจ็ดยังไงล่ะ เดิมทีข้าไม่ต้องการรีบกินเจ้าเข้าไปเร็วเช่นนั้น แต่เจ้ากลับมาหาด้วยตัวเอง ในเมื่อเจ้ามาหาข้าถึงที่แล้ว เช่นนั้นข้าจะปฏิเสธน้ำใจของเจ้าได้อย่างไร"

เมื่อเห็นฮวาอิ่งค่อยๆ ขยับเข้ามาใกล้ ไป่หนิงจึงคิดอยากจะหลบหนีออกไปและบอกความจริงให้ทุกคนได้รับรู้ ทว่าไม่ว่านางจะพยายามดิ้นรนอย่างไร ร่างกายของนางก็ไม่อาจขยับได้แม้แต่นิดเดียว และทำได้เพียงมองดูผู้หญิงที่มีใบหน้าอัปลักษณ์ค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้นาง

"เจ้าปลอมตัวเป็นฝ่าบาท ทุกคนในรัฐปิงจะไม่มีทางปล่อยเจ้าไปอย่างแน่นอน"

"รอให้วรยุทธ์ของข้าไปถึงระดับเจ็ด ต่อให้คนของรัฐปิงทุกคนรวมตัวกัน เช่นนั้นก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า ข้าจะเกรงกลัวอะไร?"

"เจ้าฝันไปเสียเถอะ"

เมื่อนึกถึงคนที่ถูกนางทรมานจนตายทั้งเป็น และเมื่อนึกถึงตัวเองที่อยู่ต่อหน้ายอดฝีมือผู้มีวรยุทธ์ระดับสูงสุดขั้นที่หก นางช่างเป็นคนที่เปราะบางอย่างมาก

ไป่หนิงคิดระเบิดร่างกายของนาง โดยไม่ปล่อยให้นางผู้หญิงบ้าคลั่งคนนั้นดูดพลังของนางไปแม้แต่นิดเดียว

"ชู่ว......"

ไม่ทันที่นางจะระเบิดร่างกาย จากนั้นตัวนางก็ถูกดูดไปอยู่ตรงหน้าของฮวาอิ่ง

กระแสพละกำลังได้ถูกนางดูดไปอย่างต่อเนื่อง

รวมไปถึงเลือดในร่างกายของนาง ไป่หนิงบอกว่าไม่ตกใจก็คงเป็นเรื่องแปลก

นางไม่กลัวตาย

แต่นางไม่ต้องการให้ฮวาอิ่งทำสำเร็จ

และยิ่งไม่ต้องการเห็นทุกคนถูกนางหลอก

ชิงเฟิงตะโกนออกมา "นางผู้หญิงบ้าคลั่ง เจ้ารีบปล่อยนางเดี๋ยวนี้"

"คุณชายเซี่ยว ท่านมีวิธีช่วยชีวิตนางหรือไม่?"

เซี่ยวอวี่เซวียนส่ายหน้า

แม้ว่าพฤติกรรมของผู้หญิงคนนี้จะดูเรียบร้อย ทว่าก็ไม่ได้หมายความว่านางจะเป็นคนโง่เขลา

นางค้นพบความลับของฮวาอิ่ง อีกทั้งยังมีวรยุทธ์สูงส่ง เช่นนั้นแล้วฮวาอิ่งจะปล่อยนางไปได้อย่างไร

หากนางคาดเดาไม่ผิดละก็ เป้าหมายของฮวาอิ่งไม่เพียงแค่ต้องการดูดพลังของพวกเขา แต่รวมไปถึงผู้นำและผู้อาวุโสของตระกูลเผ่าใหญ่ๆ และแม้แต่ผู้ที่มียอดฝีมือสูงส่งในโลกใบนี้ เพียงแค่นางสามารถหลอมรวมได้ เช่นนั้นนางจะไม่มีทางปล่อยไปโดยเด็ดขาด

พลังความชั่วร้ายของนางไม่เหมือนกับมหาเวทดูดพลังของแม่สาวอัปลักษณ์

มหาเวทดูดพลังของแม่สาวอัปลักษณ์นั้นเป็นการดูดพลังของอีกฝ่ายโดยตรงและหลอมไว้เพื่อใช้เอง

แต่ทว่านาง ใช้วิธีการดูดเลือดและแก่นสารจำเป็นของคนอื่น และจำเป็นต้องใช้วิชาเก็บรวบรวมหยางบำรุงอินจึงจะหลอมเป็นวรยุทธ์ได้ และสุดท้ายก็หลอมรวมเพื่อนำกลับมาใช้เอง

วิธีการที่เพิ่มขึ้นมา จำเป็นต้องใช้เวลาอย่างมาก

และ......นางไม่สามารถดูดมากเกินไปในหนึ่งครั้ง หากดูดเยอะเกินไปละก็ ไม่เพียงแค่ไร้ประโยชน์ ทว่ากลับเป็นอันตราย

วรยุทธ์อันชั่วร้ายของนางนั้นเทียบไม่ได้กับมหาเวทดูดพลังของแม่สาวอัปลักษณ์เลยแม้แต่นิดเดียว

"อ่า......ทำความชั่วไว้มาก ย่อมพิฆาตตัวเอง ฝ่าบาทไม่มีทางปล่อยเจ้าไปอย่างแน่นอน ประชาชนในรัฐปิงก็ไม่มีทางปล่อยเจ้าไปเช่นกัน"

ฮวาอิ่งเพลิดเพลินกับการดูไป่หนิงที่เหี่ยวเฉาไปทีละนิด และเลือดในร่างกายของนางก็ระบายออกทีละเล็กน้อย

นางกล่าวอย่างเกียจคร้าน "เจ้าควรจะพูดว่า บนโลกนี้มีสักกี่คนที่ไม่อยากฆ่าข้า?"

"ตุ่บ......"

กระดูกทั้งหมดในร่างกายของไป่หนิงแตกเป็นเสี่ยงๆ และกรีดร้องออกมาอย่างโอดครวญ

นางจ้องมองเลือดของตัวเองถูกดูดออกไปจนหมดอย่างไร้เรี่ยวแรง และในที่สุดก็เจ็บปวดทรมานตายทั้งเป็น

ฮวาอิ่งถอยหลังและเตะศพของนางออกไป

"ยอดฝีมือระดับสี่ขั้นสูงสุด......ข้ารู้สึกว่ากำลังภายในของข้ากลับมาแข็งแกร่งมากขึ้นอย่างมาก"

ฮวาอิ่งเดินมาตรงหน้าของชิงเฟิงและเจี้ยงเสวี่ย ด้วยรัศมีอาฆาตที่เปิดเผยออกมาอย่างไม่ปกปิด