กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 944

ใยแมงมุมอันหนาแน่นและมากมายนับไม่ถ้วนได้ทอดยาวไปทางกู้ชูหน่วน

ใยแมงมุมมีพิษร้ายรุนแรงเพียงแค่พบเจอเข้ากู้ชูหน่วนก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

กู้ชูหน่วนใช้กำลังภายในอันคล่องแคล่วหลบเลี่ยงไปทางซ้ายขวาเพื่อหลีกเลี่ยงจากใยแมงมุม

แต่ว่าใยแมงมุมกลับไล่ตามประชิดราวกับว่ามีดวงตา ไม่ว่านางจะแว๊บได้ไวเพียงใดใยแมงมุมก็ตามมาติดๆ

ในไม่ช้าบนพื้นก็ได้ก่อร่างค่ายกลหนึ่งขึ้น ซึ่งค่ายกลนี้กู้ชูหน่วนคุ้นเคยเป็นอย่างดี

ก็มิใช่ค่ายกลที่เป็นเอกลักษณ์เดียวหนึ่งของไป๋หลี่ป้า แมงมุมสวรรค์เส้นใยพิษ

ใยแมงมุมเปลี่ยนเป็นสีแดงโลหิตและอุณหภูมิของที่ที่ถูกใยแมงมุมปกคลุมนั้นเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ร้อนเสียจนทำให้นางอาบเหงื่อต่างน้ำ

กู้ชูหน่วนด่าแช่งว่า "บัดซบ เป็นค่ายกลบ้าบอนี่อีกแล้ว"

“ส่งสิ่งของออกมา ไม่เช่นนั้นวันนี้จะให้เจ้าร้องขอความเป็นไม่อยู่ ร้องขอความตายก็ไม่ได้”

มือของไป๋หลี่ป้าประสานกันและไม่รู้ว่าในปากกำลังร่ายสิ่งใดอยู่ รอบตัวของเหวินเส่าอี๋แมงมุมสวรรค์เส้นใยพิษเส้นสายหนึ่งก็ได้ปกคลุมเลยโดยตรง

ไม่สามารถไม่กล่าวว่าเหวินเส่าอี๋เป็นสิ่งต้องห้ามสำหรับไป๋หลี่ป้า

แม้ว่าเขาจะถูกพิษบาดเจ็บสาหัสเจียนตาย แต่ค่ายกลของไป๋หลี่ป้าที่สร้างให้เขานั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าค่ายกลที่สร้างแก่กู้ชูหน่วนหลายเท่านัก

ก่อนหน้านี้เหวินเส่าอี๋สามารถใช้กระบวนท่าเดียวสลายค่ายกลเส้นใยพิษ

ในตอนนี้เขากลับไร้ความสามารถที่จะทลายออกไปเสียแล้ว

กลับมองดูแมงมุมพิษจำนวนแน่นขนัดไต่ขึ้นที่แขนของเขา และจับตัวเป็นหนึ่งเดียวกับแมลงสีดำบนแขนของเขา

พิษร้ายทั้งสองประสานกันเหวินเส่าอี๋คุกเข่าลงไปด้วยขาข้างหนึ่ง จากนั้นเงยหน้าขึ้นมองไปบนท้องฟ้าและส่งเสียงตะโกนร้องอันเจ็บปวดเสียงหนึ่งออกมา

ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดทรมาน ทั้งตัวของเขาครู่เดียวดำและครู่เดียวก็แดง

เพียงแค่คนที่มีตาล้วนสามารถมองออกว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างเจ็บปวดแสนสาหัสเพียงใด ดังนั้นผู้ที่เห็นศักดิ์ศรีของตนเป็นสำคัญเช่นนั้นเฉกเช่นเขา หากมิได้ทรมานจนถึงขีดสุดจะคุกเข่าขาข้างเดียวลงเช่นนั้นได้อย่างไร

ไป๋หลี่ป้ารื่นรมย์ใจ "ข้าจะฆ่าเจ้าก่อนแล้วค่อยจัดการกับนังสารเลวผู้นั้น"

ในขณะที่ไป๋หลี่ป้าต้องการที่จะสังหารเหวินเส่าอี๋อย่างสมบูรณ์ ค่ายกลที่ปกคลุมกู้ชูหน่วนจู่ๆก็ย้อนกลับมาและใยแมงมุมอันแน่นขนัดก็ได้ห่อหุ้มร่างกายของเขาเอาไว้อย่างหนาแน่น

ใยแมงมุมมีพิษร้ายและมีกำลังมากมายใหญ่หลวง

ไป๋หลี่ป้ามิได้สังเกตชั่วขณะว่าถูกใยแมงมุมแทรกเข้าไปในร่างกาย ทำให้เขาเจ็บปวดเสียจนอ้าปากสูดลมหายใจเย็นเฮือกหนึ่งเข้าไป เกือบจะเจ็บปวดแทบตายทั้งเป็น

ไป๋หลี่ป้ามองไปทางกู้ชูหน่วนที่หลุดพ้นออกจากแมงมุมสวรรค์เส้นใยพิษอย่างไม่อยากจะเชื่อ เช่นไรก็คิดไม่ตกว่าใยแมงมุมที่เขาภาคภูมิใจย้อนกลับมาโจมตีเขาได้อย่างไร

ที่น่าเหลือเชื่อไปกว่านั้นคือไม่ว่าจะขังกู้ชูหน่วนหรือว่าขังเหวินเส่าอี๋ หรือว่าการโจมตีกลับของแมงมุมสวรรค์เส้นใยพิษเขาล้วนไม่สามารถควบคุมได้ จึงทำได้เพียงมองไปยังกู้ชูหน่วนด้วยสายตาที่ตกตะลึง

กู้ชูหน่วนยกริมฝีปากขึ้นยิ้มแล้วกล่าวอย่างเย็นชาว่า "เหลือเชื่อสินะ......เพียงแค่เป็นค่ายกลก็ล้วนมีวิธีทลายค่ายกล ยิ่งกว่านั้นอาม่อก็เป็นผู้เชี่ยวชาญในการทลายค่ายกล หากว่าวันนี้ท่านไม่ใช้แมงมุมสวรรค์เส้นใยพิษบางทีพวกเราล้วนต้องตายอย่างอนาถอยู่ในเงื้อมมือของท่านกันหมด แต่น่าเสียดายที่ท่านมั่นใจในแมงมุมสวรรค์เส้นใยพิษของท่านมากเกินไป"

“ส่วนข้า ครั้งที่แล้วข้าพ่ายแพ้ยับเยินอยู่ในแมงมุมสวรรค์เส้นใยพิษของท่าน แล้วจะไม่ค้นคว้าแมงมุมสวรรค์เส้นใยพิษของท่านให้ดีได้อย่างไรและจะให้ท่านทำร้ายหมายเอาชีวิตได้อย่างไร”

"พรึ่บ......"

ใยแมงมุมดูเหมือนธรรมดาทั่วไป แต่ว่าแต่ละเส้นนุ่มราวกับนิ้ว ทั้งทนทานและแข็งแกร่ง

ถูกใยแมงมุมทะลวงผ่านเข้าไปนั้นเทียบเท่ากับการถูกมีดอันแหลมคมแทงทะลุผ่าน

ส่วนเขาก็ไม่รู้ว่าถูกใยแมงมุมทะลุผ่านร่างกายของเขาเป็นจำนวนเท่าไหร่

ไป๋หลี่ป้ากระอักเลือดออกมาเต็มๆคำ วิทยายุทธก็ล้วนถูกใยแมงมุมสะทือนจนกระจาย

ถ้าไม่ใช่เพราะเขาแข็งแกร่งก็คงจะไปพบพญายมตั้งนานแล้ว

ในเวลานี้......เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อสู้ได้อีกต่อไป

“ไร้ยางอาย......” ไป๋หลี่ป้าก่นด่า

กู้ชูหน่วนเดินไปด้านหน้าทีละก้าวๆแล้วกล่าวเสียงเย็นชาว่า "ฆาตรกรที่แท้จริงที่ฆ่าล้างตระกูลมู่ทั้งตระกูลของข้าใช่ท่านหรือเปล่า?"

ไป๋หลี่ป้าถูกแมงมุมพิษทะลุทะลวงร่างโดยที่พิษร้ายได้แทรกซึมเข้าไปทั่วทั้งร่างแต่ก็ยังคงรักษาท่วงท่าอันสูงส่งในฐานะผู้นำตระกูลของเขา

"ชั่วชีวิตนี้เจ้าอย่าได้รู้เลยว่าผู้ใดคือฆาตรกรที่แท้จริง"

“ไม่เป็นไร เพียงแค่ข้ารู้ว่าเจ้าก็เป็นหนึ่งในฆาตกรที่ฆ่าล้างสังหารตระกูลมู่ของข้าทั้งตระกูลก็เพียงพอแล้ว

ไป๋หลี่ป้ากุมหน้าอกเอาไว้โดยที่พยายามระงับความเจ็บปวดแสนสาหัส จากนั้นก็มองอย่างเหยียดหยามทีหนึ่งไปที่กู้ชูหน่วนกับเหวินเส่าอี๋และคนอื่นๆพร้อมกับหัวเราะเยาะแล้วกล่าวว่า "เพียงพวกเจ้าสามคนก็ต้องการที่จะฆ่าข้าหรือ?"