กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 984

"ฟ่อๆๆ......"

หลังจากเสียงที่ดังขึ้นก็มีงูเล็กตัวหนึ่งเลื้อยคลานมาที่ไหล่ของกู้ชูหน่วนและยิ้มให้กับนาง

งูตัวน้อยเลื้อยไปมาที่คอของนางอย่างออดอ้อน และยังคิดจะแลบลิ้นออกมาเพื่อจะเลียนาง

กู้ชูหน่วนจับมันไว้ในมือและเตือน "เจ้าเป็นตัวผู้ ส่วนข้าเป็นผู้หญิง อย่ามาแต๊ะอั๋งข้าหน่อยเลย"

"ซวบๆ......ก็เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์คิดถึงนายท่าน"

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ออดอ้อนอยู่ในมือของนางและนอนลงในท่าทางสบาย

"หลายวันมานี้เจ้าไปไหนมา? เหตุใดข้าเรียกเจ้าหลายครั้ง แต่เจ้าก็ไม่ออกมา"

เมื่อได้ยินเข้าเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ก็กล่าวขึ้นมาอย่าลำบากใจ "ผู้หญิงชั่วร้ายคนนั้นเอาแต่ฆ่าฟันเพื่อนๆ ของข้า ข้าจึงไปช่วยพวกเขา"

"ผู้หญิงชั่วร้าย? จักรพรรดินีจอมปลอม?"

"ใช่ ไม่รู้ว่านางเป็นบ้าอะไรที่สั่งคนให้ทำการฆ่าล้างบางบรรดาเพื่อนๆ ของข้าในรัฐทั้งหมด เพื่อนของข้าจำนวนมากต่างถูกนางฆ่าตายลง นายท่าน ท่านต้องช่วยล้างแค้นให้กับพวกเขา"

"นางเป็นถึงผู้นำของรัฐ เหตุใดนางต้องฆ่าล้างบรรดาอสูรร้ายเหล่านี้ด้วย?"

"เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ก็ไม่รู้เหมือนกัน ผู้หญิงชั่วร้ายคนนั้นดูเสียสติ ใครจะไปรู้ว่านางกำลังคิดอะไรอยู่ นายท่าน ท่านไปแทนที่นางสิ เช่นนั้นเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ก็จะได้มีหมูย่างกินอย่างสมบูรณ์แล้ว"

กู้ชูหน่วนกลอกตาขาวใส่

เจ้างูโลภมากตัวนี้ ในเรื่องการกินนั้น มันไม่เคยทำให้นางต้องผิดหวังเลยสักนิด

"เจ้าเสือน้อยล่ะ"

"ตระกูลไป๋หลี่ได้ถูกทำลายล้างไปแล้ว แต่ทรัพย์สมบัติที่เหลือกลับมีมากมาย และตอนนี้เจ้าเสือน้อยก็กำลังเคลื่อนย้ายสมบัติเหล่านี้อยู่"

กู้ชูหน่วนกลอกตาขาวอีกครั้ง

นางแทบไม่อยากบ่นออกมาด้วยซ้ำ

"เจ้ารู้หรือไม่ว่าเหวินเส่าอี๋เป็นอย่างไรบ้าง?"

"ว่ากันว่าบาดเจ็บสาหัสมาก และตอนนี้ก็ยังไม่ฟื้นขึ้นมา หากรองหัวหน้าเผ่าไปช่วยไว้ไม่ทันและยังส่งพลังในร่างกายของเขาให้ไปกว่าครึ่ง ไม่เช่นนั้นละก็คงตายไปเจอยมบาลไปเรียบร้อยแล้ว"

"หนักเช่นนั้นเลยหรือ?"

"ก็ใช่น่ะสิ นายท่านก็ทำเกินไปที่หลอกล่อเขาเข้าไปในวัง นี่ไม่ใช่การส่งมอบแกะอันโอชะให้ถึงมือหมาป่าหรอกหรือ?"

กู้ชูหน่วนตบศีรษะของมันและลูบคางตัวเอง

"แม้ว่าวรยุทธ์ของจักรพรรดินีจอมปลอมจะแข็งแกร่ง แต่จากความสามารถของเหวินเส่าอี๋แล้วนั้น ก็ไม่สมควรพ่ายแพ้เช่นนั้น และระหว่างพวกเขาก็ไม่ได้มีความแค้นอะไรกัน"

"แต่ท่านลืมคิดอะไรไปอย่างหนึ่ง เหวินเส่าอี่ทำเพื่อจะได้ครอบครองดวงวิญญาณ ทำให้แม้แต่ชีวิตของเขาเองก็ไม่เสียดาย"

ใช่จริงๆ ด้วย......

นางลืมไปสนิทเลย

ลืมไปเลยว่าเหวินเส่าอี๋มีความคิดอยากครอบครองดวงวิญญาณ

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์นำศีรษะเล็กๆ ของมันมาแนบข้างแก้มของกู้ชูหน่วนและกล่าวอย่างมีเลศนัย "นายท่าน ไม่เช่นนั้นท่านก็ทำให้เหวินเส่าอี๋เชื่องและยอมต่อท่านสิ"

"เพื่ออะไร"

"จะเพื่ออะไรได้ ก็แต่งงานกับเขาสิ ชาติที่แล้วจนถึงชาตินี้เขารักท่านมากเช่นนี้ แม้ว่าระหว่างพวกท่านทั้งสองจะมีเรื่องเบาะแว้งต่อกัน แต่ก็สามารถจัดการได้"

"ชาติที่แล้ว......เขารักผู้หญิงที่อยู่ในร่างกายของข้างั้นหรือ?"

"ไม่ได้บอกออกมา แต่ก็น่าจะชอบ หากไม่ชอบเช่นนั้นเหตุใดต้องยอมทรยศต่อเผ่าเพื่อช่วยชีวิตท่านด้วย"

"ช่วยชีวิตนางต่างหาก" กู้ชูหน่วนแก้ไข

ก็แค่มาอยู่ในร่างของนาง ไม่ใช่นางเสียหน่อย

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์หัวเราะชอบใจ และไม่อธิบายอะไรอีก

"ก็เหมือนกันนั่นแหละ"

"หลังจากนั้นล่ะ ได้ดวงวิญญาณนั้นมาครอบครองหรือไม่?"

"ไม่ ยังคงอยู่ในมือของจักรพรรดินี นายท่าน วันนี้อากาศดี เราไปแย่งชิงดวงวิญญาณกลับมาดีกว่า"

"แค่เจ้าและข้าสองคนเนี่ยนะ?"

"ยังมีเพื่อนของข้าอีกเป็นฝูง"

"นางสั่งให้คนออกไล่ล่าตามฆ่าพี่น้องและเพื่อนๆ ของเจ้า นางจะไม่คุ้มกันอย่างแน่นหนาอย่างนั้นหรือ?"

"ต้องมีสักหนทางสิ"

"เหตุใดข้าถึงรู้สึกว่าเจ้าก็อยากได้ครอบครองดวงวิญญาณนั้นเหมือนกัน"