ปัง......
ฮวาอิ่งจัดการปัดทำลายชุดมังกรที่แปดเปื้อน
โกรธ
ความโกรธระดับบ้าคลั่ง
บรรยากาศโดยรอบลดลงถึงจุดเยือกแข็งในทันที และชั้นพลังอำมหิตของการสังหารก็พลุ่งพล่านออกมา
ทุกคนและรวมถึงเหล่าอสูรร้ายต่างตัวสั่น
พลังสังหารที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก
พวกเขารู้สึกได้ว่าท้องฟ้ากำลังจะถล่มทลายลงมา
เหวินเส่าอี๋และเยี่ยจิ่งหานตะโกนออกมาพร้อมกัน "ระวัง หนีไปเร็วเข้า"
"ตู้ม......"
พลังฝ่ามือขนาดใหญ่ที่มาพร้อมกับบรรยากาศที่กัดกร่อนได้เคลื่อนไปทางกู้ชูหน่วนอย่างเกรี้ยวกราด
รัศมีของพลังฝ่ามือนั้นกว้างไกล แม้ว่ากู้ชูหน่วนจะใช้วิชาตัวเบาเพื่อหลบหนีหนีไปไม่ทัน
เหวินเส่าอี๋และเยี่ยจิ่งหานหยิบขลุ่ยหยกและฉินหิมะออกมาพร้อมกันโดยบังเอิญ
ฉินและขลุ่ยร่วมมือกัน ทำให้เกิดพลังทำลายล้างอย่างน่าสะพรึง และพลังฝ่ามือก็ถูกต้านทานด้วยเสียงบรรเลงที่ดังออกมา
"อั่ก......"
ผู้ที่อยู่บริเวณใกล้เคียงต่างกลายเป็นชิ้นเนื้อที่ไหม้เกรียม
ท้องฟ้าถูกปกคลุมไปด้วยเมฆดำและกลิ่นอายแห่งการฆาตกรรมก็แผ่ออกมา
เหวินเส่าอี๋และเยี่ยจิ่งหานคิดว่ากู้ชูหน่วนจะหนีไป ทว่ากู้ชูหน่วนไม่เพียงไม่วิ่งหนีไป แต่กลับเผยให้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏออกมา
ในใจของพวกเขาลุ้นระทึกอย่างมาก และรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้มักมีแผนการลับมือได้เสมอ
ควับ.....
ทั้งสองต่างเก็บขลุ่ยและฉินและไปอยู่ข้างกายของกู้ชูหน่วน จากนั้นนำตัวกู้ชูหน่วนวิ่งออกไป
เมื่อไม่มีการควบคุมของขลุ่ยและฉิน พลังฝ่ามือก็รุนแรงมากขึ้น และต่อให้พวกเขาวิ่งเร็วมากแค่ไหน พวกเขาทั้งเขาก็ต้องตายลงอย่างน่าอนาถในเงื้อมมือนี้
พื้นดินปรากฏเป็นรอยลึกขนาดใหญ่
ไม่นานก็มีเสียงดังกึกก้องขึ้นมา
พลังนั้นไม่ด้อยไปกว่าฮวาอิ่งเลย
พื้นดินสั่นสะเทือนอย่างต่อเนื่องและกลุ่มควันหนาทึบก็พวยพุ่ง ทำให้หายใจไม่ออกจนผู้คนอดไม่ได้ที่จะปิดปากและจมูก
เยี่ยจิ่งหานและเหวินเส่าอี๋คิดไม่ถึงว่าอาวุธลับนี้จะมีอานุภาพร้ายกาจขนาดนี้
วรยุทธ์ระดับเจ็ดยังถูกจัดการถึงขนาดนี้
นี่คืออาวุธไฟที่นางพัฒนาขึ้นมาล่าสุด ซึ่งเทียบได้กับระเบิด นางใช้ในปริมาณมหาศาล ว่ากันว่าเพียงแค่ใส่เข้าไปไม่ว่าเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดใดก็ล้วนถูกแผดเผาทั้งสิ้น
ทว่านางกับไม่ตายและแทบไม่เป็นอะไรเลยด้วยซ้ำ
ช่างน่าหวาดกลัวอย่างมาก
"เจ้าสมควรตาย"
ฮวาอิ่งทำหน้าเกรี้ยวกราดและเบิกตากว้าง จากนั้นลานพิธีก็เต็มไปด้วยความน่าสะพรึงกลัวและลมพายุที่พัดกระหน่ำ
บรรยากาศเปลี่ยนไปทำให้รู้สึกไร้เรี่ยวแรง
ดูเหมือนว่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดกำลังจะถูกพรากชีวิตไป
โดยเฉพาะดอกไม้ใบหญ้าที่เหี่ยวเฉาลงอย่างรวดเร็ว
"มหาเวทปีศาจชั่วร้าย มันคือมหาเวทชั่วร้าย"
ผู้ที่มีความสามารถด้านการต่อสู้ต่างขัดขวางสกัดกั้นแรงกัดกร่อนของมหาเวทชั่วร้าย เพื่อป้องกันไม่ให้วรยุทธ์ในร่างกายถูกดูดไป
ส่วนผู้ไม่มีศิลปะการต่อสู้ต่างมีเลือดไหลออกมาและตายลงในที่สุด และเหลือเพียงโครงกระดูกเท่านั้น
กู้ชูหน่วน เยี่ยจิ่งหาน เหวินเส่าอี๋ต่างอยู่ใกล้จุดศูนย์กลางของมหาเวทมากที่สุด เห็นได้ชัดว่าเป้าหมายของนางคือพวกเขาสามคน
สิ่งมีชีวิตต่างถูกลิดรอนชีวิตไปอย่างต่อเนื่อง
ทั้งสองใช้ขลุ่ยและฉินเข้ามาต้านทานสกัดกั้น เพื่อหวังจะทำลายมหาเวทชั่วร้ายของนาง
ทว่ามหาเวทยิ่งเพิ่มความแข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้พวกเขาแทบหายใจไม่ออก
ทั้งสองจำเป็นต้องให้แรงทั้งหมดที่มีเพื่อพยายามสกัดกั้น
สองคนที่มีวรยุทธ์ระดับหกขั้นสูงสุดและอีกหนึ่งคนที่มีวรยุทธ์ระดับห้าขั้นสูงสุดต่อสู้กับผู้ที่มีวรยุทธ์ระดับเจ็ดขั้นกลาง ทว่ากลับเสียเปรียบอย่างรุนแรง
หากไม่ได้สัมผัสและเห็นได้ด้วยตาตัวเอง พวกเขาไม่มีทางเชื่ออย่างแน่นอน
กู้ชูหน่วนจิตใจแน่วแน่และสงบ จากนั้นใช้ขลุ่ยหยกวาดอะไรบางอย่างที่พื้น ไม่นานบริเวณที่นางวาดก็เปลี่ยนเป็นสิ่งมีชีวิต จากนั้นอสูรร้ายในตำนานต่างเงยหน้าคำรามและพุ่งตรงเข้าไปหาฮวาอิ่ง
โห่ว......
ทั้งเมืองหลวงกึกก้องไปด้วยเสียงคำรามของอสูรร้าย จากนั้นท้องฟ้าก็เปลี่ยนสีอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
ไม่อัพจบเหรอคะ...
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...