มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1023

สายตาของโทคาเรฟสกีเย็นชาลง ในดวงตาของเขานั้นเต็มไปด้วยความอาฆาตที่มีต่อฉีเติ่งเสียน

เขานั้นมีความกล้ามาก เป็นผู้ร่ำรวยของเมือง เป็นคนที่สามารถต่อต้านรัฐบาลได้ บนโลกใบนี้น่าจะไม่มีเรื่องอะไรที่เขานั้นไม่กล้า

แม้แต่เจ้าที่ศักดิ์สิทธิ์อยู่ในคฤหาสน์ทางใต้ของเขตเขาก็ยังกล้าใช้ปืนยิงทิ้งเลย!

“คุณรู้หรือไม คนอย่างพวกคุณ มันเกินไปหน่อย?ให้โอกาสแก่ฉันมากเกินไป”ฉีเติ่งเสียนถอนหายใจ

เสียงเงียบลง เขายกขาแล้วถีบลงไปบนโต๊ะ เสียงดังปัง ทั้งโต๊ะถูกถีบออกไปไกลๆ!

ต่อมา ร่างเขาขยับไปข้างหน้า ก้นยังไม่ทันนั่งลงบนเก้าอี้ มือใหญ่ก็ๆก็จับไปตรงที่คอของโทคาเรฟสกี

แคป พอตเตอร์ที่อยู่ข้างๆถึงกับตะลึ่ง ตกใจจนถอยหลังหลายก้าว จากนั้นก็พูดอย่างโกธรๆ: “คุณยังกล้าทำต่อสู้?ฉันว่าคุณไม่อยากมีชีวิตต่อแล้ว!”

ฉีเติ่งเสียนบีบคอโทคาเรฟสกี แล้วยกตัวของเขานั้นมาตรงหน้าตัวเอง พูดอย่างนิ่งๆ: “ในตอนนั้น มือสังหารง่อยยังสามารถไล่ล่าจักรพรรดิและวิ่งไปรอบๆอย่างบ้าคลั่ง อะไรทำให้คุณคิดว่าคุณสามารถกลืนกินฉันซึ่งเป็นนักรบที่พิชิตศัตรูทั้งหมดได้อย่างปลอดภัย?”

คอของโทคาเรฟสกีถูกบีบจนแดง หน้าก็ซีดลง ลมหายใจของเขานั้นลดน้อยลง

ความรู้สึกที่หายใจไม่ออกของเขานั้นทำให้สมองเขานั้นเจ็บจนจะแตกออก ดวงตาทั้งสองข้างพร่ามัว

“แม้ว่าเขาจะฆ่าคุณโทคาเรฟสกีจนตาย เขาไม่มีทางออกจากคฤหาสน์ของฉันได้!ในคฤหาสน์ มีมือปืนสิบกว่ากำลังดูคุณอยู่”แคป พอตเตอร์พูดอย่างนิ่งๆ

“คนบาปอย่างคุณ กล้าให้ลูกน้องนั้นใช้ปืนมาจี้ฉัน วันนี้ฉันไม่ปล่อยคุณไปแน่!”ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ แล้วหันไปมองแคป พอตเตอร์

หลี่อวิ๋นหว่านเห็นเรื่องเกิดถึงขั้นนี้แล้ว ดวงตาก็เกรงขึ้นและหลบตรงข้างกายของฉีเติ่งเสียน

ในเวลานี้ มีผู้คนขนาดเยอะพุ่งเข้ามาในคฤหาสน์

คนพวกนี้ใส่ชุดสีแดง และใส่เสื้อกั๊กสีทองทับ สวมหมวกสีเงินแวววาวและมีดาบไขว้อยู่ที่เอว

“คือกลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์!”เห็นผู้คนพวกนี้พุ่งเข้ามา สีหน้าแคป พอตเตอร์นั้นเปลี่ยนไปทันที

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ ดีที่ว่าเขาเป็นคนรอบคอบ ในโลกใบนี้ไม่มีของได้มาฟรีๆ ดังนั้นเขาเลยไปทักทายหัวหน้าหลัวกลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์ก่อนแล้ว

ร็อบเบนผู้นำคนใหม่เขายังแสดงความเคาระต่อผู้นำทางใต้และส่งอัศวินที่ประจำการอยู่ในอิตาลีโดยตรง

ศาสนาศักดิ์สิทธิ์นั้นมีอำนาจยิ่งใหญ่มาก คนที่อยู่ในเทียนจู่กั๋วทุกคนล้วนเป็นผู้นำ มีโบสถ์จำนวนนับไม่ถ้วน และโบสถ์ที่สำคัญบางแห่งก็จะมีกลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์ประจำการอยู่ที่นั่น

กลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์พุ่งเข้ามา ทำให้คนนั้นมีความรู้สึกที่กดดัน อัศวินพวกนี้ เป็นผู้คัดเลือกจากพวกผู้แกร่งแล้ว ทุกคนล้วนมีความสามารถส่วนตัว ในเวลาเดียวกัน พวกเขานั้นนับถือและจริงใจต่อศาสนาศักดิ์สิทธิ์มาก!

หลี่อวิ๋นหว่านเห็นกลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์ตรงหน้าพวกนี้แล้วก็สบายใจขึ้น แล้วตบตรงหน้าอกเปาๆ พูดขึ้น: “ตกใจหมดเลย!เป็นครั้งแรกที่ถูกปืนเยอะขนาดนี้มาล็อกเป้าไว้”

หัวหน้าอัศวินเดินไปตรหน้าของฉีเติ่งเสียน แล้วเอามือแตะที่อก คุกเข่าลงพูดขึ้น: “พระอัครสังฆราชผู้ยิ่งใหญ่!”

ฉีเติ่งเสียนพูดขึ้น: “ลุกขึ้นเถอะ ผู้นำอัศวินศักดิ์สิทธิ์ ขอให้แสงสว่างของพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์ส่องมายังคุณเสมอ!”

ผู้นำอัศวินศักดิ์สิทธิ์ลุกขึ้น มองไปโทคาเรฟสกีที่ถูกฉีเติ่งเสียนจับไว้ ในใจก็แอบตกตะลึง

ผู้นำใหญ่ของประเทศเสวี่ยโทคาเรฟสกีหรอ!ถูกผู้นำนั้นสั่งสอนจับใส่มือแล้ว?

อำนาจทั้งหมดของฉีเติ่งเสียน แต่นอนว่ามาจากที่ผู้ช่วยพระสันตะปาปาให้ความสำคัญแกเขา หรือพูดอีกแบบคือเขตทางใต้ให้ความสำคัญแกเขา!ยังมีเรื่องที่สำคัญอีกหนึ่งจุดคือเขานั้นแสดงความสามารถของตัวเองแล้วทำให้จิตวิญญาณแห่งแซมสันนั้นเชื่อใจเขา ทำให้ความดีนั้นตกอยู่ที่เขา!

ด้วยรัศมีดังกล่าว ฉีเติ่งเสียนสั่งกลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์ ร็อบเบนกล้าหรอไม่ไว้หน้าของเขา?

ฉีเติ่งเสียนถามขึ้น: “คุณจะพิสูจน์อย่างไร?!”

แคป พอตเตอร์สีหน้ามืดลง: “ที่บ้านของฉันยังมีเทพไว้อยู่ ทุกวันฉันก็ไปไหว้เคารพอย่างตรงต่อเวลา....”

“นี่เป็นเพียงวิธีปกปิดว่าคุณเป็นคนบาป และใช้เป็นหลักฐานไม่เพียงพอ!”ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวแล้วพูดอย่างเบาๆ

ทหารของศาสนาศักดิ์สิทธิ์แต่ละคนถือดาบเอาไว้ ดวงตามองไปทางแคป พอตเตอร์

ขอเพียงแค่ฉีเติ่งเสียนนั้นออกคำสั่ง อย่างนั้นพวกเขาก็พร้อมที่จะไม่สนใจแคป พอตเตอร์ ในวินาทีนั้นจะไปกรีดเนื้อของคนบาปนั้นลงมา!

ในใจของฉีเติ่งเสียนนั้นรู้สึกไม่มีความสุข เชี้ย....คนของศาสนาศักดิ์สิทธิ์นั้นเก่งขนาดนี้เลยหรอ ทำเอาเจ้าพ่อมาเฟียแต่ละคนนั้นตกใจจนหนี ตัวเองเสียเงินหกสิบล้านจ้างมาเสียงเปล่าหมดเลย

สีหน้าแคป พอตเตอร์เย็นเฉียบแล้วถามขึ้น: “อย่างนั้นคุณรู้สึกอย่างไงกับท่านฉี ฉันควรพิสูจน์ความบริสุทธิ์ที่มีต่อศาสนาอย่างไร?!”

ฉีเติ่งเสียนคิดๆ แสดงสีหน้าและหัวเราะออกมาอ่อนๆ

“ฉันนึกถึงแล้ว แคป พอตเตอร์เป็นคนที่เคร่งศาสนา ตอนแรกที่มีปัญหากับฉัน จริงๆแล้วฉันก็ไม่อยากเก็บเงินจากเขา....”

“แต่เขาพูดว่า เงินนั้นมีไว้สำหรับพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์เพื่อเผยแพร่คำสอน และฉันต้องยอมรับมัน!”

“พวกเราสองคน เกิดการโต้เถียงกันเช่นนี้ เขาจึงโกรธและขู่ฉันด้วยปืนว่าต้องรับเงินนั้น และให้ฉันเผยแพร่คำสอนขององค์พระผู้เป็นเจ้า”