มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1031

อวี้เสี่ยวหลงปากพูดว่า “มา” แต่พลังงานและเลือดภายในของเธอแทบจะควบคุมไม่ได้แล้ว และทันใดนั้นก็ลุกขึ้นทำให้สีหน้าของเธอแดงอีกครั้ง

ปีศาจราตรีอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวและพูดว่า “นายพลอวี้ คุณได้รับบาดเจ็บภายในแล้ว หมัดทั้งสามเมื่อกี้นี้อาจทำให้ถุงน้ำดีของคุณได้รับการบาดเจ็บ สู้ต่อไประวังอาจเสียชีวิตจากถุงน้ำดีแตกได้”

อวี้เสี่ยวหลงฝืนใจยิ้ม นั่งขัดสมาธิแล้วพูดกับหงเซิงซือว่า “ฉันหยุดคุณไม่ได้!”

หงเซิงซือพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า “คุณไม่จำเป็นต้องหยุดฉัน”

อวี้เสี่ยวหลงพูด “คุณกำลังจะตาย ก่อนจากไปคุณต้องการที่จะลากใครสักคนลงน้ำ ทำไมฉันจะไม่หยุดคุณล่ะ? ทางระดับสูงยอมแต่ฉันไม่เต็มใจที่จะยอม!”

หงเซิงซือพูด “ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อลากใครสักคนลงน้ำไปด้วย ถ้าตระกูลเหลยรู้จักเจียมตัว และคนที่นามสกุลฉีสามารถทนได้ ทุกคนก็จะอยู่อย่างสงบสุข”

การแสดงออกของอวี้เสี่ยวหลงเย็นชา เธอเริ่มไม่พอใจการตัดสินใจของบางส่วนมากขึ้นเรื่อยๆ ยอมกันไปยอมกันมา ซึ่งน่ารำคาญ!

หากท้ายที่สุดแล้วในสายตาทุกคนเหลือแค่ผลประโยชน์ แล้วมันจะแตกต่างจากกลุ่มคนตระกูลจ้าวอย่างไร?

“คุณพูดถูก คุณไม่สามารถลากคนลงน้ำได้ เพราะหากคุณมีความสามารถนี้จริงๆ คุณอาจถูกฉีปู้อวี่ต่อยจนตายทันทีที่คุณเดินออกจากหงฮวาถิงแล้ว” อวี้เสี่ยวหลงกล่าวอย่างใจเย็น

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า.…..” หงเซิงซือแค่หัวเราะ ไม่ได้ตอบกลับประโยคนี้

เขามองไปที่ปีศาจราตรีและถามว่า “เป็นไงล่ะ คุณได้เห็นทักษะของฉันแล้ว อยากเป็นลูกศิษย์ไหม？ฉันจะสอนศิลปะการต่อสู้ที่แท้จริงของฉันทั้งหมดให้กับคุณ เพื่อที่คุณจะได้ประสบความสำเร็จที่สูงขึ้นในอนาคต”

เมื่อปีศาจราตรีได้ยินก็รู้สึกสนใจ แต่เขาก็ได้ฟังบทสนทนาทั้งหมดของอวี้เสี่ยวหลงและหงเซิงซือแล้ว

ในขณะนี้อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นในใจและพูดว่า “ไอ้แก่ คุณมาที่เซียงซานเพื่อลากรองหัวหน้าใหญ่ลงไปในน้ำเหรอ? ยังทำให้นายพลอวี้บาดเจ็บ…… ฉันคิดว่าสิบชีวิตของคุณก็อาจจะไม่เพียงพอ ฉันไม่เรียนศิลปะการต่อสู้จากคุณดีกว่า”

หงเซิงซืออดไม่ได้ที่จะตกใจเล็กน้อย

หงเซิงซือยิ้มและกล่าวว่า “ดูเหมือนว่าชื่อเสียงของพ่อลูกฉีจะหยั่งรากลึกอยู่ในใจของผู้คน! ฮ่าฮ่าฮ่า แบบนี้สิน่าสนใจ……”

หลังจากพูดจบ หงเซิงซือก็หันหลังกลับจากไป

เขาถูกชะตาปีศาจราตรีเป็นเพียงเพราะโอกาสบวกโชคชะตา ปีศาจราตรีไม่เต็มใจเขาก็ไม่บังคับอะไรมาก

หลังจากที่หงเซิงซือจากไปปีศาจราตรีก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แล้วอวี้เสี่ยวหลงก็กล่าวว่า “เขาไม่กล้าฆ่าฉัน ยังไงซะฉันก็เป็นพลโทของกองทัพมังกรทมิฬเมืองหัวกั๋ว หากเขาแตะต้องฉัน สมาคมหงทั้งหมดจะรับผิดชอบแทนเขา”

มีคนจำนวนมากที่ต้องการฆ่าอวี้เสี่ยวหลง แต่พวกเขาทำได้แค่ใช้วิธีที่มืดเท่านั้นและต้องไม่ยอมให้ใครจับหลักฐานได้

“นายพลอวี้คุณได้รับบาดเจ็บสาหัส ไปหารองหัวหน้าใหญ่กับฉันก่อนดีกว่า!” ปีศาจราตรีเอื้อมมือออกไปช่วยอวี้เสี่ยวหลงลุกขึ้น

อวี้เสี่ยวหลงพยักหน้าเล็กน้อยและพูดว่า “ก็ดี ไม่ได้เจอชายคนนี้มานานแล้ว ตอนนี้เขาเป็นอัครสังฆราชแห่งเขตทางใต้ของศาสนาศักดิ์สิทธิ์แล้ว ฉันต้องคุยกับเขาดีๆ”

ปีศาจราตรีกล่าวว่า “อย่าพูดถึงเรื่องของพระอัครสังฆราชเลยฉันเพิ่งลบรอยสักออกไป”

อวี้เสี่ยวหลงมองเขาด้วยเครื่องหมายคำถามบนใบหน้า ไม่ค่อยเข้าใจคำพูดนี้หมายถึงอะไร

ปีศาจราตรีไอและพูดว่า “รองหัวหน้าใหญ่ใช้เงินไปหกพันล้านดอลลาร์เพื่อซื้อพระอัครสังฆราช เขาเจ็บใจแทบตาย ใครที่กล้าพูดถึงเรื่องนี้แทงใจเขามาก”

อวี้เสี่ยวหลงพูดอย่างใจเย็น “ตอนนั้นเขายังสามารถหาเงินได้ถึงห้าหมื่นล้านดอลลาร์ด้วยซ้ำ ยังขาดกับแค่หกพันล้านนี้？ล้อเล่นนะ!”

ปีศาจราตรีส่ายหัวแล้วพูดว่า “เงินห้าหมื่นล้านนั้นระดมยืมมาจากต้าเอ่อร์ เขาไม่มีเงินมากขนาดนั้นหรอก เงินหกพันล้านนี้ก็น่าจะยืมมาจากต้าเอ่อร์

หลังจากได้ยินสิ่งนี้อวี้เสี่ยวหลงก็อดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเล็กน้อยอย่างครุ่นคิด ดูเหมือนว่าฉีเติ่งเสียนไม่ได้รวยเหมือนอย่างที่เธอคิด!