มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1063

"บ้าเอ๊ย ยังไม่จบอีก?!"

ผู้อาวุโสจี้เป็นคนมีสำรวม แต่พอได้ยินว่าฉีเติ่งเสียนมาอีกแล้ว สีหน้าก็พลันมืดครึ้ม แถมยังสาปแช่งอีกด้วย!

"จะไม่จบง่ายๆใช่ไหม?"

ผู้อาวุโสจี้พูดด้วยสีหน้ามืดครึ้ม

จี้ข่ายตกใจจนทำตัวไม่ถูก ฉีเติ่งเสียนทิ้งความทรงจำแย่ๆไว้ให้ในใจเขาไม่น้อย ตอนนี้เขารู้สึกกลัวไอ้หมอนี่มาก

แล้วถ้าไม่ใช่เพราะไอ้หมอนี่ แผนการบนเรือยอร์ชที่เขาตกลงกับหลี่เสวียนเจินเอาไว้ก็คงไม่พังจนไม่เป็นท่าแบบนี้

แต่อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสข่ายก็ยังต้องให้คนไปเชิญฉีเติ่งเสียนและซุนอิ่งซูเข้ามา

ในใจผู้อาวุโสจี้ขุ่นเคืองไม่น้อย แต่ใบหน้ากลับยิ้มแย้มต้อนรับ "พระอัครสังฆราชฉีมาตระกูลจี้ มีธุระอะไรหรือ?"

"อ้อ ก่อนหน้านี้คุณนายซุนคุยเรื่องร่วมมือกับคุณชายข่ายเอาไว้น่ะ ก็เลยเอาสัญญามาให้เซ็น" ฉีเติ่งเสียนตอบ

ซุนอิ่งซูไม่ใช่คนเชื่อคนง่าย กลัวว่าจี้ข่ายจะทำตัวต่อหน้าอย่างลับหลังอย่าง เมื่อกี้คุยกันอย่างดิบดีบนเรือยอร์ช ถ้าจี้ข่ายดันกลับคำกะทันหันคงจะยุ่งยากไม่น้อย

เธอจึงทำสัญญาขึ้นมาหนึ่งฉบับ จากนั้นก็ให้ฉีเติ่งเสียนพามาบ้านตระกูลจี้ เพื่อป้องกันไม่ให้จี้ข่ายกลับคำ

ผู้อาวุโสจี้สีหน้ามืดครึ้มลงเล็กน้อย ขอแค่ฉีเติ่งเสียนไม่ได้มาเอาเงินอีก อย่างนั้นก็พอคุยกันได้

ถ้าไอ้หมอนี่ยังกล้าหน้าหนามาเอาเงินจากตระกูลจี้อีก เขาจะสู้สุดใจแน่!

"อย่างนี้นี่เอง จี้ข่าย มาดูสัญญาสิ" ผู้อาวุโสจี้พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

จี้ข่ายเดินมาอย่างไม่เต็มใจ ฉีเติ่งเสียนเห็นแล้วก็ยกยิ้ม ยื่นมือออกไปตบไหล่เขา "หนุ่มน้อย กลัวอะไรล่ะ? มีพ่ออยู่ตรงนี้ วิญญาณร้ายไม่กล้ากล้ำกรายเข้ามาแน่!"

จี้ข่ายเกือบจะลงไปนั่งกองที่พื้นเพราะฝ่ามือนี้ซะแล้ว เดิมทีเขาก็กลัวมากอยู่แล้ว โดนฉีเติ่งเสียนตบไหล่ก็ตกใจจนแทบฉี่ราด

ฉีเติ่งเสียนนั่งลงข้างผู้อาวุโสจี้ ก่อนจะพูดพลางยิ้ม "ผู้อาวุโสจี้จะไม่ร่วมสู้เรื่องเรือกับเหลยกรุ๊ปใช่ไหม? ยังไงตระกูลจี้ก็ร่ำรวยมากอยู่แล้วนี่"

ผู้อาวุโสจี้ปรายตามอง ก่อนจะพูดช้าๆ "ตอนแรกก็อยาก แต่พอมาคิดดดูแล้วก็รู้สึกว่าไม่จำเป็น อีกอย่าง ผมกับเหล่าเหลยก็เป็นคนรุ่นเดียวกัน จะทำเรื่องพวกนี้ก็คงไม่ดีเท่าไหร่"

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ ก่อนจะพูด "ตระกูลจี้ไม่เข้าร่วมก็ดี มิฉะนั้น ผมได้เงินจากตระกูลจี้มาก็ไม่น้อย ถ้าถึงเวลาต้องลงมือเมื่อไหร่ อาจจะทำอะไรที่ไร้ความปรานีขึ้นมาก็ได้ ผู้อาวุโสว่าถูกไหม?"

ผู้อาวุโสจี้ตอบด้วยสีหน้ามืดครึ้ม "ถูกๆๆ!"

เขาอยากจะตบหน้าคนไร้ยางอายอย่างฉีเติ่งเสียนจริงๆ แต่ฝีมือการต่อสู้ของฝ่ายดันสูงจนน่าใจหาย ดังนั้นจึงได้แต่สลัดความคิดนี้ทิ้งไป

"คุณนายซุน ไม่ถูกต้องนี่......ตอนที่เราคุยปากเปล่ากันสัดส่วนการลงทุนมันไม่ใช่แบบนี้ คุณเปลี่ยนเป็นสิบห้าเปอร์เซ็นแบบนี้ ตระกูลจี้จะได้ผลประโยชน์อะไร?" จี้ข่ายโวยวาย

"คุณชายข่าย......ตอนแรกคุณรับปากไว้อย่างดี แต่แลวคุณก็ไปคุยกับหลี่เสวียนเจินอีก ในฐานะที่จะเป็นเพื่อนร่วมงานกัน พูดตรงๆว่าฉันไม่ไว้ใจ! อีกอย่าง ฉันไม่ได้รับสิบห้าเปอร์เซ็นนี้โดยตรง มันแค่ถูกหักออกจากบัญชีชั่วคราวเท่านั้น สามเดือนหลังจากนี้ก็จะคืนให้ตระกูลจี้" ซุนอิ่งซูอธิบายเสียงเรียบ

ตระกุลจี้เชี่ยวชาญเรื่องการลงทุนดี รู้ดีว่าความคิดนี้คือวิธีการแบบไหน......

ภายในสามเดือนนี้ ซุนอิ่งซูสามารถสร้างรายได้มหาศาลได้จากเงินจำนวนนี้แน่นอน

นี่เป็นการยืมไก่จากตระกูลจี้มาวางไข่ให้เท่านั้น เท่ากับว่าได้ผลประโยชน์ทั้งสองทาง

ผู้อาวุโสจี้ได้ฟังบทสนทนาของทั้งสองแล้วก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย