มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1080

“เลิกคิดได้แล้ว เพราะว่า ผมเป็นคนใช้เงินจ้างกลุ่มนายทุนบอสตันให้วางหลุมพรางเอง”

ฉีเติ่งเสียนยิ้ม พร้อมกับยื่นมือตบเข้าไปที่ไหล่ของแบรนดี้

จู่ๆแบรนดี้ก็ตัวสั่น......

เขาที่อยู่ท่ามกลางกลุ่มนายทุนบอสตัน ยอมรับว่าเป็นคนที่ไม่ได้อยู่ในแถวหน้า การที่กลุ่มนายทุนบอสตันให้เขามา จริงๆแล้วเป็นเพราะว่าได้ไปรับเงินจากผู้อื่น เพื่อใช้ชื่อเสียงของตนเพื่อโกงเหอกรุ๊ปที่เซียงซานเพียงเท่านั้น

หลังจากที่มาถึงเซียงซาน แบรนดี้อาศัยชื่อเสียงอำนาจของกลุ่มนายทุนบอสตันหยิ่งผยองไปทุกที่ โอ้อวดซะไม่มี

แต่วันนี้ เขากลับเสียเปรียบ

“ไปกันเถอะ พี่อิ่งซู อย่าไปโกธรกับคนโง่แบบนี้เลย ครั้งหน้าเขาก็ไม่กล้ามาหาเรื่องเธอแล้ว” ฉีเติ่งเสียนพูดกับซุนอิ่งซูด้วยรอยยิ้ม

ฮั่วตัวรีบร้อนพูดขึ้นมาว่า“อ่า ไม่ใช่ เธอจะไปแล้ว？ทำเรื่องใหญ่ขนาดนี้ เธอจะไปทั้งแบบนี้งั้นหรอ？！”

“แล้วผมจะทำยังไง？หรือต้องเลี้ยงข้าวพวกคุณสักมื้องั้นหรอ？”

เมื่อฮั่วตัวได้ฟัง ก็อดที่จะโมโหไม่ได้ แต่ฉีเติ่งเสียนบอกไปก็คือไปจริง ไม่คิดที่จะหยุดด้วย จากนั้นก็พาซุนอิ่งซูจากไปทันที

เมื่อถึงตอนนี้แบรนดี้ถึงจะลุกขึ้นมาจากพื้น เหอติ้งคุนที่อยู่ด้านข้างก็พูดว่า“คุณแบรนดี้ พวกเรารีบไปที่สถานฑูตเถอะ จากนั้นตรวจดูบาดแผล แล้วค่อยตามความรับผิดชอบจากไอ้บ้าแซ่ฉีนี้！”

“ยังมีฮั่วตัวอีกคน เป็นถึงตำรวจแห่งเซียงซาน กลับทำผิดกฎหมายซะเอง โดยอนุญาตให้ผู้อื่นทุบตีคนอื่นบนถนน รวมถึงขั้นลักพาตัว！”

“เรื่องนี้ พวกเราาจะปล่อยผ่านไปอย่างง่ายดายไม่ได้เด็ดขาด！”

จู่ๆหนังหัวของฮั่วตัวก็ชาขึ้นมาทันที ภายในใจรู้สึกขมขื่น ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังจะโดนฉีเติ่งเสียนขุดหลุมวางกับดักคนจนตายหรือเปล่า？

แต่แบรนดี้กลับตกใจจน หันไปส่งฝ่ามือใหญ่ไปยังใบหน้าของเหอติ้งคุน จากนั้นพูดด้วยความโกรธว่า“ไอ้สารเลวแกอยากให้ฉันตายหรือไง？ไปหามารดามันเถอะสถานฑูตเนี่ย！”

เหอติ้งคุนตะลึงอยู่กับที่“คุณแบรนดี้......ผม......ผมทำแบบนี่ก็เพื่อคุณ！”

แบรนดี้ได้ถีบเข้าไปที่เขาหนึ่งที จนเขาโซเซไปมา พร้อมกับพูดด้วยความโกรธ“เรื่องนี้ก็พอแค่นี้ ต่อไป อย่าได้ไปหาเรื่องเขาอีก！วันนี้ ถือว่าฉันโชคร้าย！”

ภายในใจของแบรนดี้เต็มไปด้วยมราดามันเถอะ ใครจะไปคิดว่าเบื้องหลังซุนอิ่งซูจะมีคนใหญ่โตหนุนหลังอยู่

การที่เขามาวางอำนาจบาตรใหญ่ที่เซียงซานได้ เป็นเพราะฉีเติ่งเสียนทั้งนั้น หากไม่ใช่ฉีเติ่งเสียนรบกวนให้กลุ่มนายทุนบอสตันช่วยล่ะก็ เขาก็ไม่มีโอกาสที่จะได้ส่งมาที่นี่หรอก

แน่นอนว่า การที่กลุ่มนายทุนบอสตันส่งเขามา แท้จริงแล้วก็เพื่อเสแสร้งทั้งนั้น

เหอติ้งคุนรู้สึกสับสน สรุปแล้วมันยังไงกันแน่？หลังจากที่แบรนดี้ถูกซ้อมไปหนึ่งยก ก็ปล่อยเลยตามเลยงั้นหรอ？เขาไม่ได้เป็นบอสใหญ่ของกลุ่มนายทุนบอสตันหรอกหรอ？ทำไมถึงเต็มใจกลืนความขมขื่นนี้ลงคอกัน？

ฮั่วตัวตะลึงอยู่ในจุดนั้น จากนั้นเขาก็สูดอากาศเย็นเข้าปอดหนึ่งฟึด นายกหวงที่รู้เรื่องต่างๆราวกับพระเจ้าเลย ที่รู้ว่าบอสประเทศมี่ไม่สามารถกระโดดโลดเต้นได้แล้ว......

“มันยังไงกันแน่？ตอนสุดท้ายนายพูดอะไรกับแบรนดี้？” ซุนอิ่งซูถามฉีเติ่งเสียน ด้วยความตะลึง

“ไอ้โง่นี้ มาที่เซียงซานเสแสร้งไปอย่างงั้นแหละ ที่จริงแล้ว เขาไม่ได้เก่งอะไรทั้งนั้น” ฉีเติ่งเสียนยิ้ม

จากนั้น เขาก็ได้บอกเรื่องที่เขาทำให้เหอกรุ๊ปตกหลุมพรางในการซื้อแร่อัญมณี โดยที่ตัวเขาได้ผ่านกลุ่มนายทุนบอสตันให้กับซุนอิ่งซูฟัง

หลังจากที่ซุนอิ่งซูฟังแล้ว ได้ตะลึงทันที“อย่างนั้น แบรนดี้คนนี้ก็เป็นแค่หางแถวของกลุ่มนายทุนบอสตัน แต่แค่ว่าได้รับอำนาจให้มาที่เซียงซานเพื่อร่วมมือทำแผนนายให้สำเร็จเพียงเท่านั้น？”

“ใช่แล้ว เป็นแบบนี้เลย” ฉีเติ่งเสียนยักไหล่“ตอนสุดท้ายผมก็แค่บอกเรื่องนี้เพื่อเตือนเขาไปหน่อยเท่านั้นเอง เพื่อที่ว่า ภายหลังเขาจะได้ไม่กล้ามาหาเรื่องเธออีก！”