มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1082

“เติ่งเสียน วันนี้คุณไปพบเพื่อนสาวของฉันหลี่เสวียนเจินเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม”

ซุนอิ่งซูที่กำลังคุยโทรศัพท์เดินออกมาจากห้อง พร้อมกับเอ่ยทักทายฉีเติ่งเสียน

ฉีเติ่งเสียนตอบกลับอย่างช่วยไม่ได้ “ผมยังต้องไปจัดการธุระที่โบสถ์น่ะ ไม่งั้นคุณรอผมสักพักได้หรือป่าว”

วันนี้คุณนายซุนไม่ได้ใส่กระโปรงแบบที่จะฆ่าผู้ชายได้ แต่เธอสวมด้วยชุดแนวสปอร์ตสีขาว ท่อนบนสวมด้วยเสื้อเบสบอล ข้างในเป็นเสื้อสายเดี่ยวสีดำ ส้วมด้วยรองเท้าออกกำลังกาย บวกกับกางเกงขาสั้นแบบขาบานทำให้เห็นขาเรียวสวยทั้งข้างอย่างชัดเจน ความขาวนั้นทำเอาคนตาพร่าได้เลยทีเดียว

การแต่งตัววันนี้ของเธอเห็นได้ชัดถึงความอ่อนวัยและงดงาม อีกทั้งยังเป็นสไตล์ที่ต่างไปจากเดิมอย่างมาก มองแล้วดูสดใส

“ถ้าคุณไม่ว่างก็ช่างเถอะ ฉันคงต้องไปเผชิญหน้ากับหลี่เสวียนเจินและเหล่าลูกสมุนที่ร้ายกาจพวกนั้นคนเดียว” ซุนอิ่งซูตอบกลับด้วยความผิดหวังทันที

“เอ่อเอ่อคือ.....ผมยังไม่พูดสักหน่อยว่าจะไม่ไป แค่บอกให้คุณรอสักเดี๋ยว” ฉีเติ่งเสียนตอบกลับอย่างไม่พอใจเท่าไหร่นัก อีกอย่างการแสดงของคุณนายซุนฉากนี้ของคุณนายซุนเนี่ยก็แย่มาก ไม่เห็นจะดีเหมือนเมื่อก่อนเลย

จากซุนอิ่งซูที่มักจะมาพร้อมลุคคุณนายลักชัวรี่แต่วันนี้เปลี่ยนมาเป็นสาวทรงสปอร์ตที่มีความอ่อนวัยและทันสมัย เธอหัวเราะขึ้นและพูดต่อ “งั้นก็ดี คุณไปเถอะ เดี๋ยวฉันรอคุณอยู่ที่บ้าน”

เมื่อฉีเติ่งเสียนมาถึงโบสถ์ เขาก็ได้เจอกับผู้ดูแลโบสถ์

“พระสันตะปาปาจเสด็จมาเทศนาที่เซียงชาน ช่วงนี้พวกคุณก็เตรียมตัวและเตรียมโบสถ์ให้ดีๆแล้วกัน อย่าให้เสียหน้าโบสถ์ของเรา！” ฉีเติ่งเสียนแสดงสีหน้าที่จริงจังต่อผู้ดูแลโบสถ์

“ท่านวางใจได้เลย พวกเราจะต้องจัดการทุกอย่างออกมาอย่างดีแน่นอน จะไม่ให้ท่านเสียหน้าเป็นอันขาด” ผู้ดูแลรีบพยักหน้ารับอย่างรวดเร็ว

ฉีเติ่งเสียนที่ตอนนี้ขึ้นมาเป็นพระอัครสังฆราช ทำให้เหล่าเหล่าพระคาร์ดินัลรู้สึกไม่พอใจเท่าไหร่นัก แต่ยังไงก็ตามเขาก็มีคุณสมบัติในการที่จะอยู่เหนือพระคาร์ดินัลเหล่านี้ แล้วพวกเขาเดือดร้อนอะไรล่ะ？

ถ้าพระสันตะปาปามา แล้วเกิดความผิดพลาดอะไรแม้แต่นิดเดียว พระคาร์ดินัลพวกนั้นคงต้องออกมาโวยและโทษมาที่เขา และคงไม่ปล่อยเขาไปง่ายๆแน่

ถึงแม้ว่าพระสันตะปาปาจะไม่สามารถแตะต้องเรื่องพวกนี้ได้ แต่ถ้าเกิดเรื่องยุ่งยากวุ่นวายเช่นนี้ ก็คงหนีไม่พ้นเหมือนกัน

หลังจากที่กลับมาจากที่โบสถ์ เขากับซุนอิ่งซูก็มาที่คลับด้วยกับเพื่อพบเจอกับหลี่เสวียนเจิน

สถานบันเทิงแห่งนี้ถือได้ว่ารวบรวมหลายๆสิ่งไว้ด้วยกันอย่างครบครัน อีกทั้งยังมีขนาดที่ไม่เล็กเลย ผู้คนที่เข้าออกที่ล้วนแล้วแต่เป็นชนชั้นสูงที่ฐานะไม่ธรรมดาเลย

ในจังหวะที่หลี่เหวียนเจินเห็นซุนอิ่งซูนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงไปชั่วครู่ เธอรู้สึกว่าทั้งกิริยาท่าทางและรูปลักษณ์ของเธอนั้น.....เปลี่ยนไปไม่น้อยเลย ดูมีความออร่าสะท้อนออกมา

ทันใดนั้นในตอนที่เธอหันมา สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นฉีเติ่งเสียน นั่นก็ทำให้เธอเข้าใจในความสัมพันธ์ของทั้งคู่ได้ทันที

“นี่คุณนายซุน คุณเป็นม่ายจากตระกูลชุย แล้วคุณมาทำอะไรเช่นนี้เนี่ย ไม่รู้สึกละอายใจกับตระกูลชุยบ้างหรอคะ” หลี่เสวี่ยนเจินมองไปที่ซุนอิ่งซูพรางพูดจาเหน็บแนมเธอไปด้วยน้ำเสียงเย็น

“ฉันได้รักษาสัจจะและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อตระกลูชุยแล้ว แล้วฉันไปทำอะไรที่ต้องละอายใจต่อตระกูลชุยล่ะ？พระอัครสังฆราชฉีก็เป็นถึงอัครสังฆราชของศาสนาศักดิ์สิทธิ์ของเขตทางใต้ ในฐานะที่ฉันเป็นผู้ที่ศรัทธาในศาสนาศักดิ์สิทธิ์นี้ ฉันทำอะไรผิดด้วยเหรอ？” ซุนอิ่งซูตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก

นอกจากนี้ที่นี่ยังมีคนของตระกูลชุน และที่มองมาที่ตรงนี้ พวกเขาล้วนกัดฟันแน่นและรู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก

พวกเขานั้นคิดหาวิธีใช้ข่าวเสียๆหายๆของซุนอิ่งซูและผู้ชายคนอื่นเพื่อไล่เธอออกไปมาโดยตลอด แต่ตอนนี้เมื่อเห็นว่าซุนอิ่งซูกำลังยืนเคียงข้างอยู่กับใคร เขาก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปแตะ

ในตอนนี้ฉีเติ่งเสียนได้แผ่รัศมีออกมา ใครที่พูดเรื่องไร้สาระหรือพูดจาไม่ดี คนนั้นก็จะถือว่าเป็นคนนอกรีดทันที

หลี่เสวี่ยนเจินมองไปที่ฉีเติ่งเสียนและพูดขึ้น “ช่างมันเถอะค่ะ วันนี้ทุกคนมาเที่ยวกัน อย่าไปถึงเรื่องที่มันชวนให้อารมณ์เสียเลย！มานี่เถอะ ฉันจะแนะนำให้รู้จักเพื่อนของฉัน...คนนี้เป็นรองผู้อำนวยการกลุ่มเทควันโดไท่อี้ คุณหันเจิ้งหมิง”

ซุนอิ่งซูมองไปที่หลี่เสวียนเจินด้วยสายตาที่มีไฟลุกโชนทันที