เหยียนต้งตะลึง มองประเมินฉีเติ่งเสียนหัวจรดเท้า "สมควรตายจริงๆ!"
ท่าทางสงบเยือกเย็นของฉีเติ่งเสียนหายไปทันที เขาแผ่กลิ่นอายสังหารออกมาจนทุกคนรู้สึกหายใจไม่ออก!
ผู้มีฝีมือสูงส่งทั้งห้าต่างรู้สึกเลือดลมแล่นพล่านคล้ายจะระเบิดออกมา พวกเขาหน้าแดงจัดลามไปยันหู รู้สึกเหมือนกำลังยืนเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่าเกรงขามที่สุดอยู่
เหยียนต้งขนลุกชันทั่วทั้งร่าง ความรู้สึกเหมือนกำลังมีมีดคมกริบจ่อรออยู่ที่คอ และพร้อมจะฆ่าเขาให้ตายได้ตลอดเวลา
เหมือนอย่างที่จ้านเฟยเคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ คนที่ไม่เคยเผชิญหน้ากับฉีเติ่งเสียนมาก่อน จะไม่มีทางรู้ได้เลยว่าเขาน่ากลัวมากขนาดไหน
เหนียนต้งนั่งไม่ติดอีกต่อไป ขนลุกไปหมดทั่วร่าง เขารู้สึกเหมือนกำลังตกเป็นเป้าหมายของเสือร้ายที่น่ากลัวที่สุด
"ฉีเติ่งเสียน เรื่องก็จบไปแล้ว ยังมาที่นี่อีกทำไม?"
"หนานหยิงหยิงไม่ได้เป็นอะไรกับแกสักหน่อย นับเป็นคนตระกูลต้งด้วยซ้ำไป"
"เรื่องของตระกูลต้ง คนนอกอย่างแกเกี่ยวอะไรด้วย?!"
เหยียนมู่หลงพูดทำลายความเงียบเป็นคนแรก ใบหน้าฉายแววเกลียดชังอย่างไม่ปิดบัง จ้องฉีเติ่งเสียนอย่างไม่เป็นมิตร
ฉีเติ่งเสียนไม่ได้ตอบอะไร แต่ก้าวไปข้างหน้าสองก้าว ก่อนจะพูดอย่างเย็นชา "คนชั่วมักจะถูกทำลายแสงสว่างให้มอดไหม้ เผลวไฟของเขาจะไม่ส่องแสงอีกต่อไป"
เขาพูดประโยคที่อยุ่ในพระคัมภีร์ออกมา แสดงออกถึงความชอบธรรมและความยุติธรรมของพระผู้เป็นเจ้า แสดงให้เห็นว่าพระผู้เป็นเจ้ารังเกียจความชั่วร้าย
เหยียนต้งได้ฟังแล้วก็หัวเราะดังลั่น "ภูมิใจมากนักหรือไง? ใช้เงินซื้อตำแหน่งพระอัครสังฆราช แล้วยังมีหน้าบอกว่าตัวเองเป็นผู้ศรัทธาอีก? ฮ่าๆๆ......"
"พี่ฉันพูดถูก ฉันจะทำยังไงกับหนานหยิงหยิงมันก็เป็นเรื่องของตระกูลต้ง คนนอกอย่างแกยุ่งอะไรด้วย?"
"แกมาที่นี่เพื่อฆ่าฉัน?"
ฉีเติ่งเสียนพยักหน้า "ใช่ มาฆ่าแกนั่นแหละ!"
หลังพูดจบเขาก็เลิกคิ้วเล็กน้อย กลิ่นอายสังหารพลันระเบิดออกมาทั่วร่าง ทำให้คนรู้สึกกลัวสุดขีด
เป็นครั้งแรกที่เหยียนต้งรู้สึกกดดันจบแทบหายใจไม่ออก กลิ่นอายนี้มันกดเขาจนแทบหายใจไม่ออก!
เขาเข้าใจในตอนนี้เอง จ้านเฟยไม่ได้โดนฉีเติ่งเสียนทำให้กลัวจนหัวหด สิ่งที่เขาพูดเป็นความจริงทั้งหมด......มีแต่คนที่ได้เผชิญหน้ากับฉีเติ่งเสียนเท่านั้นถึงจะเข้าใจว่าเขาน่ากลัวแค่ไหน!
เหยียนต้งสูดลมหายใจเข้าลึก
ฉีเติ่งเสียนยังไม่ทันเคลื่อนไหว พวกผู้มีฝีมือสูงส่งพวกนั้นก็พากันเกร็งไปหมด กล้ามเนื้อของพวกเขากำลังตึงเครียด ทั่วทั้งร่างแผ่กลิ่นอายวิตก
ท่าทางนี้ของฉีเติ่งเสียนทำให้พวกเขาสับสนว่าอีกฝ่ายกำลังรวบรวมพลังพร้อมระเบิดอยู่หรือเปล่า ถ้าเขาระเบิดขึ้นมาจริงๆ จะเกิดเหตุน่าสะเทือนขวัญขนาดไหน? จะสะเทือนเลื่อนลั่นโลกหรือเปล่า?
คนที่เคยประมือกับฉีเติ่งเสียนมาก่อนจะไม่กล้าประมาทเขาเด็ดขาด ทุกการเคลื่อนไหวของเขาทำให้คนอื่นตึงเครียดมากจริงๆ
ความกดดันทางจิตวิทยาที่น่าสะพรึงนี้ ไม่ใช่ว่าคนปกติจะได้สัมผัสกันง่ายๆ
"ฆ่าฉัน?"
"หึ!"
"มีผู้มีฝีมือสูงส่งทั้งห้าปกป้องฉันอยู่ ถ้าแกกล้าลงมือ คนที่จะตายคือแกต่างหาก!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...