มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1098

การที่ได้มาโรงพยาบาลเซิ่งเหอพร้อมกับฉีเติ่งเสียนนั้น ถือว่าเป็นช่สงที่สมบูรณ์แบบที่สุดในชีวิตของเหลยเทียนซื่อเลยก็ว่าได้

ในทางเดียวกัน เขาพอใจเป็นอย่างมากที่ได้รู้จักวัยรุ่นที่ยอดเยี่ยมอย่างฉีเติ่งเสียน ประเทศนี้ ได้มีการมีอยู่ของวัยรุ่นแบบนี้ หมายความว่าจะมีอนาคตที่ไม่มีที่สิ้นสุด

“เงินและอำนาจเป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก คนที่เดินสายนี้ เพียงแค่ไม่ระวังก็จะถูกล่อลวงจนลืมความตั้งใจแรกไป”

“ฉันรู้สึกพอใจกับชีวิตชาตินี้ของฉันมาก ไม่เคยผิดพลาดกับเรื่องใดๆ และหวังว่านาในอนาคตก็ด้วย”

“นายยอดเยี่ยมกว่าฉันตอนยังหนุ่มมาก ฉันหวังว่านายในอนาคต จะสว่างสดใส และยังคงรักษาความตั้งใจเดิมเอาไว้เสมอ”

เหลยเทียนซื่อเดินไปพูดกับฉีเติ่งเสียนไป หลังจากที่ได้เห็นเรื่องที่เกิดในวันนี้แล้ว เขาก็รู้สึกชื่นชมฉีเติ่งเสียนมากขึ้นไปอีก

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้า“คำพูดของผู้อาวุโสเหลย ผมจะจำไว้ให้มั่น”

“และก็เป็นเพราะคนแบบนาย ฉันถึงวางใจที่จะฝากฝังเรือตระกูลเหลย หากเป็นคนอื่นล่ะก็ สักนิดฉันก็ไม่เชื่อ” เหลยเทียนซื่อพูด

“นายราวกับเป็นคนที่โผล่ออกมาจากนิยายยุทธภพ เพื่อมิตรภาพ จนไม่สนความเป็นความตายตนเอง？”

“น่าเสียดายที่เรารู้จักกันช้าไป ไม่อย่างนั้น หากทำธุรกิจร่วมกัน คงทำธุรกิจที่ใหญ่โตออกมาได้อย่างแน่นอน”

“ผู้อาวุโสเหลยนั้นยอดเยี่ยมอยู่แล้ว เรื่องที่คุณทำไปเหล่านั้น ดังก้องหู รู้กันถ้วนหน้า เป็นแบบอย่างของคนรุ่นหลัง”

“พอแล้ว อย่ามัวแต่มายอกันอยู่ตรงนี้เลย รีบส่งหยิงหยิงไปหาแม่ของเธอเถอะ แล้วตอนกลางคืนมากินข้าวเย็นที่บ้านฉัน”

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนแยกกับเหลยเทียนซื่อที่หน้าโรงพยาบาลแล้ว จึงมาหนานหยิงหยิงมาส่งที่วิลล่าของหยางกวนกวน

เมื่อหนานเชี่ยนได้เห็นใบหน้าของลูกสาวที่พันด้วยผ้าก๊อซนั้น ร่างกายก็อ่อนยวบ แทบจะเป็นลมไปในทันที

หยางกวนกวนรีบเข้ามาพยุงหนานเซี่ยน ขณะเดียวกัน ก็ถามด้วยความโกรธว่า“นี่มันอะไรกัน？ตาของหยิงหยิงเป็นอะไรไป？”

ฉีเติ่งเสียนส่ายหัวไปมาเล็กน้อย จากนั้นจึงตอบว่า“เหยียนต้งใช้กระจกตาของหยิงหยิง เปลี่ยนกับกระจกตาของลูกชายตัวเอง กระจกตาของลูกชายเขา มีปัญหา......”

“เสือถึงร้ายก็ไม่กินลูกตัวเอง！ไอ้เหยียนต้งนี่ แท้จริงแล้วก็เป็นไอ้สารเลวตนหนึ่ง？หรือว่าเป็นศิษย์ที่ออกมาจากเกาเหมินต้าฝากัน แม้แต่ลูกสาวของตัวเองก็ปล่อยผ่าน！”

ฉีเติ่งเสียนฟังแล้วก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะ ตั้งแต่สมัยโบราณ สิ่งแปลก ๆ และสิ่งที่ไร้มนุษยธรรมมักมาจากเกาเหมินต้าฝา

พี่น้องทะเลาะวิวาทกัน เหตุการณ์ที่ประตูเสวียนอู่เหมิน เจ้าชายแห่งหยันจิ้งหนานเรื่องทำนองนี้อีกมากมาย ยังหายากอยู่ไหม?

“ฉันจะฆ่าไอ้สารเลวนี้อย่างแน่นอน เพื่อเป็นการแก้แค้นให้กับหยิงหยิงและหวงชง！” หยางกกวนกวนโกรธเป็นอย่างมาก ราวกับพร้อมที่จะกินคนตลอดเวลา

“คนฉันได้จัดการไปแล้ว” ฉีเติ่งเสียนพูด

เขาไม่ได้กล่อมให้หยางกวนกวนอย่าโกรธในเรื่องนี้ เพราะว่า ไม่ว่าคนที่ฝึกยุทธคนไหนก็ตาม ได้ฟังเรื่องนี้เข้า ก็อดที่จะชัดดาบออกมาช่วยไม่ได้ การที่ห้ามไม่ให้เขาโมโหนั้น เป็นเรื่องไร้สาระโดยแท้

รักโลภโกรธหลง มีกันทุกคน เมื่อเผชิญหน้ากับเรื่องแบบนี้ เป็นคนยังไงก็ต้องรู้สึกโกรธอยู่แล้วไหม？

สิ้นเสียง แววตาของฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะส่งแววเหนื่อยล้าออกมา“หวงชงล่ะ？”

“พักผ่อนอยู่ในห้อง ฉันได้จ้างพยาบาลเฉพาะทางส่วนตัวมาดูแลเขาเเล้วเรียบร้อย ไม่ต้องห่วง”

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้ารับ“เกิดเรื่องแบบนี้ ทำไมไม่รีบบอกฉัน？”