มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 11

ฉีเติ่งเสียนเป็นคนให้หลี่อวิ๋นหว่านมาส่งเฉียวชิวเมิ่งกลับบ้านเมื่อวานนี้ อีกอย่างตอนที่อวี๋ไคเหอดื่มไวน์นั้น เธออยู่ในเหตุการณ์ด้วย จึงเป็นคนที่น่าจะพูดความจริงทุกอย่าง

ในเวลานี้ทุกคนหันมองไปที่หลี่อวิ๋นหว่านและรอฟังคำตอบจากเธอ

“หื้ม เมิ่งเมิ่งเธอนี่เมาไม่รู้เรื่องเลยจริงๆ !”

“เมื่อวานตอนที่ฉันเห็นอวี๋ไคเหอรังแกเธอ ฉันเลยโทรหาจังเซ่าเจี๋ย”

“เธอก็รู้ดี จังเซ่าเจี๋ยรู้จักกับประธานจ้าวเฮยหลง เขาคนนี้สามารถช่วยเธอได้แน่นอน”

“แต่อวี๋ไคเหอก็ไม่ไว้หน้ากันเลย แถมยังลงไม้ลงมือกับเธออีก”

“คุณชายจังจริงใจกับเธอแค่ไหนเธอก็รู้ดี เมื่อเขารู้เรื่องก็โกรธมาก เขาใช้ดาบบุกเข้ามาจัดการกับคนของอวี๋ไคเหอจนต้องร้องขอชีวิตเลยทีเดียว”

หลี่อวิ๋นหว่านจุดบุหรี่ของผู้หญิง แล้วหันไปพูดกับเฉียวชิวเมิ่ง

หลังจากฟังคําพูดของหลี่อวิ๋นหว่านแล้ว ฉีเติ่งเสียนก็ตะลึงไปเล็กน้อย แค่นหัวเราะออกมาพร้อมกับส่ายหัว

หลังจากที่หลี่อวิ๋นหว่านพูดจบ เธอก็ชำเลืองมองไปที่ฉีเติ่งเสียนด้วยแววตาที่อธิบายไม่ได้

ในเวลานี้ ทุกคนก็มองไปที่ฉีเติ่งเสียนเพื่อดูว่าเขาจะพูดอะไรอีก

พั่งซิ่วอวิ๋นพูดตรงๆ ว่า “ตอนนี้ความจริงก็ปรากฏออกมาแล้ว ฉันคิดว่านายคงไม่มีอะไรจะพูดแล้วใช่ไหม?”

ฉีเติ่งเสียนยักไหล่ เขาขี้เกียจพูดเพราะไม่รู้อะไรจะอธิบายอะไร

เฉียวชิวเมิ่งส่ายหัวด้วยความผิดหวัง เธอคิดว่าฉีเติ่งเสียนไม่มีความสามารถอะไรก็ไม่เป็นไร แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะทำตัวน่ารังเกียจ มาแย่งเอาความดีความชอบจากจังเซ่าเจี๋ยไปเป็นของตัวเองแบบนี้

“ฮ่าฮ่าฮ่า โอเค ถ้านายไม่พอใจก็พูดให้มันน้อยหน่อย น้องฉีเพิ่งจะเข้ามาในตระกูลเฉียว ก็เลยอยากจะเอาหน้าสักหน่อย อันนี้ทุกคนเข้าใจ!” จังเซ่าเจี๋ยยืนขึ้นพูดช่วยฉีเติ่งเสียน

ฉีเติ่งเสียนชำเลืองมองเขา แล้วพูดเบาๆว่า “เรื่องที่มันเกี่ยวกับผมไม่ต้องให้ถึงมือคุณชายจังหรอก!”

ใบหน้าของเฉียวชิวเมิ่งเคร่งขรึมและตะโกนว่า “ฉีเติ่งเสียน นายพอได้แล้ว! ที่จริงแล้วนายก็ไม่มีความสามารถอะไรเลย แล้วนายยังไม่ยอมให้ใครมาเก่งกว่า ดีกว่านายอีกเหรอ? นายทำแบบนี้ไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรือไง!”

จังเซ่าเจี๋ยรีบพูดว่า “มันไม่ใช่ความผิดของเขาหรอก เขาเป็นแค่ผู้คุมเรือนจําในพื้นที่เล็กๆ เป็นเรื่องปกติที่จะเห็นแก่ตัวบ้าง เดี๋ยวมันก็จะค่อยๆดีขึ้นเอง”

พั่งซิ่วอวิ๋นหัวเราะเยาะและรู้สึกว่าฉีเติ่งเสียนเริ่มดูไม่ดีมากขึ้นเรื่อย ๆ เธอต้องคุยกับเฉียวกั๋วเทาไว้ตั้งแต่เนิ่นๆเพื่อให้ ฉีเติ่งเสียนหย่ากับเฉียวชิวเมิ่งให้ได้

คนอย่างจังเซ่าเจี๋ยถึงจะเหมาะสมกับเฉียวชิวเมิ่ง ตระกูลจังเป็นหัวหน้าหลักของธุรกิจในจงไห่ ถ้าทั้งสองคนได้ใช้ชีวิตร่วมกันก็คงเป็นคู่ที่เหมาะสมกันอย่างแท้จริง

ฉีเติ่งเสียนเป็นผู้คุมเรือนจำตำแหน่งเล็กๆในชนบท จะมีอะไรมาเหมาะสมกับเฉียวชิวเมิ่ง?

“พอแล้ว ฉันรู้ว่าฉีเติ่งเสียนไม่ใช่คนแบบนั้น เรื่องนี้มันต้องมีความเรื่องเข้าใจผิดกันอยู่ ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว!”

เฉียวกั๋วเทาพูดขึ้นอย่างจริงจัง พร้อมกับส่ายหัว

เมื่อหัวหน้าครอบครัวพูดขึ้นมาอย่างนี้ก็ไม่มีใครพูดพาดพิงฉีเติ่งเสียนอีก

เมื่อตอนที่หลี่อวิ๋นหว่านไปห้องน้ํา ฉีเติ่งเสียนก็เจอเธอที่หน้าประตู กวาดสายตามองเธออย่างเฉยเมยและพูดว่า “ทำไมเธอถึงโกหก”

เขากวาดสายตามองเธอดูรูปลักษณ์ภายนอก รูปร่างหน้าตาไม่ได้แย่ไปกว่าเฉียวชิวเมิ่งเลยสักนิด เธออยู่ในชุดกระโปรงยาว ขาเรียวพร้อมกับรองเท้าส้นสูงเจ็ดเซนติเมตร เส้นผมนุ่มยาวสลวยสวยงาม มองจากมุมนี้ไม่พบความผิดปกติอะไรเลยสักนิด