อ่านสรุป บทที่ 1109 ช่างเป็นอัจฉริยะจริงๆ จาก มังกรผู้ทรงพลัง โดย จาง หลงหู
บทที่ บทที่ 1109 ช่างเป็นอัจฉริยะจริงๆ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยายโรแมนติกในเมือง มังกรผู้ทรงพลัง ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จาง หลงหู อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ได้ยินฉีเติ่งเสียนเปิดปากขอเงินกับเขา สีหน้าของหลี่เหอถูเขียวแล้ว
เขามองฉีเติ่งเสียนเย็นๆ กล่าว"คุณรู้มั้ยว่าคุณไปประเทศมี่ฆ่าคนมากมายของตระกูลซ่างกวน สร้างปัญหาให้หลงเหมินของเรามากแค่ไหน? ฉันต้องเสียค่าใช้จ่ายเท่าไหร่มาชำระ?"
"คุณสบายแล้ววนี่ ไปฆ่าคนถึงประเทศมี่ แล้วทิ้งความยุ่งเหยิงมากมายให้สมาคมหลงเหมินของเรา! "
"ตระกูลรอธไชล์ดต่างมาหาเรื่องเรา เพื่อนร่วมชาติของหลงเหมินเราในต่างประเทศต้องเผชิญกับความยากลำบากมากมาย"
ฉีเติ่งเสียนในขณะที่หลี่เหอถูพูด ทำเป็นเข้าหูซ้าย ทะลุออกหูขวา ไม่ได้เอามาใส่ใจด้วยซ้ำไป
ตระกูลซ่างกวนไม่ใช่คนดีอะไร ทำลายก็ทำลายไปสิ เขาไม่มีคำขอโทษในใจด้วยซ้ำ
อุบัติเหตุเดียวคือ ฉีเติ่งเสียนลวดต่อยนายน้อยที่ชื่อว่าคิมมี่จนตาย
"แปดสิบล้าน คุณจะเอาไม่เอา! ถ้าไม่เอาฉันก็จะขายให้เฉินป้าเซี่ย คิดววว่าเขาคงยินดีที่จะออกเงินนี้"ฉีเติ่งเสียนกว่า
หลี่เหอถูสบดในใจ ตอนนี้องค์กรในหลงเหมิน มีปัจจัยที่ไม่เสถียรปะปนเข้ามามากเกินไป เฉินป้าเซี่ยเป็นหนึ่งในนั้น อาศัยตัวเองเปิดธุรกิจมานานที่เซี่ยงซานหลงเหมิน ไม่ฟังคำสั่งของประธานเลย มีความสัมพันธ์กับคนของตระกูลจ้าว
เขาให้ฉีเติ่งเสียนเข้าร่วมหลงเหมิน ความตั้งใจเดิมคือการใช้มือเขาเพื่อขจัดปัจจัยที่ไม่มั่นคงภายในพวกนี้ แต่ผู้ชายคนนี้ทำความดีแค่ไม่กี่วัน ที่เหลือ เป็นปัญหาทั้งสิ้น......
เพราะเรื่องของตระกูลซ่านกวน ผู้บริหารระดับสูงของหลงเหมินสู้ด้วยวาจากับผู้บริหารระดับสูงของสมาคมหงไม่น้อย พนักงานภายใต้อำนาจในมือยิ่งแข่งขันส่วนตัวกันหลายครั้ง ส่งผลให้มีคนตายจำนวนมาก
หลี่เหอถูกัดฟันกล่าว"ได้ได้ได้ เงินนี้ฉันจ่ายก็ได้! "
ฉีเติ่งเสียนรับเช็คจากหลี่เหอถูอย่างมีความสุข ใช้นิ้วดีดมันเบาๆ กล่าว"แค่นี่ก็จบ? คุณอยากประสบความสำเร็จ แต่ก็ไม่อยากเสียเงิน จะมีเรื่องดีแบบนี้ได้ยังไงกัน! "
เมื่อหลี่เหอถูหยิบยูเอสดีแล้ว อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว กล่าว"ต้นฉบับอยู่ไหน?"
"แน่นอนว่าต้นฉบับต้องอยู่ในมือฉันสิ ฉันยังต้องขายให้เฉินป้าเซี่ยอีก! "ฉีเติ่งเสียนกล่าวอย่างมั่นใจ
"อะไรนะ?!!!"เมื่อหลี่เหอถูได้ยินคำนั้น ก็ระเบิดทันที
เขาเป็นถึงประธานสมาคมของหลงเหมิน อาจเรียกได้ว่าเป็นคนสำคัญระดับสูง เป็นวการดำรงอยู่แบบมังกรศักดิ์สิทธิ์ที่เห็นหัวแต่ไม่เห็นหาง แต่เมื่อถูกฉีเติ่งเสียนพูดแบบนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะโกรธจัด
เห็นหลี่เหอถูระเบิดขนแบบนี้ ฉีเติ่งเสียนทำสีหน้าประหลาดใจมองเขา กล่าว"มีอะไรแปลกหรือไง มีเงินให้เอาหรือไง?"
"ฉันขายให้เฉินป้าเซี่ยดีขขนาดไหน เมื่อถึงเวลาเรื่องนี้ก็จะถูกเปิดเผยออกมา ทรัพย์สินของเขาส่วนใหญ่จะถูกรัฐยึดไป"
"ยิ่งกว่านั้น สิ่งนี้ก็คือข้อมูล การสำรองข้อมูลไว้จะไม่ดีกว่าหรือไง? ก็ฆ่าเขาได้เหมือนกัน"
มุมปากหลี่เหอถูกระตุกต่อเนื่อง กล่าวถาม"หมายังถูกเรียกว่าหมาได้? ! "
ความฉลาดทางอารมณ์สูงของฉีเติ่งเสียนทำให้เขาไม่เขาใจคำพูดของหลี่เหอถูในครั้งแรก กล่าว"หมาก็คือหมา ยังจะเป็นอะไรได้?"
หลี่เหอถูมองเขาอย่างลึกซึ้ง
ฉีเติ่งเสียตื่นขึ้นในทันที กล่าวด้วยสีหน้ามืดครึ้ม"คุณกำลังด่า?"
ขณะที่พูด เขาส่ายกำปั่นของตัวเอง กล่าว"หงเซิงซือตายด้วยหมัดนี้ คุณอยากจะลองดูหน่อยมั้ย?"
หลี่เหอถูคล้านที่จะสนใจผู้ชายคนนี้ ไม่ใช้ต้นฉบับก็ช่าง สามารถเป็นหลักฐานได้ก็พอ เมื่อถึงเวลา ข้อมูลพวกนี้สามารถเทียบเคียงได้ เฉินป้าเซี่ยถ้าต้องตายก็ควรตาย
เมื่อพูดจบ หลี่เหอถูหันหลังจากไป ชัดเจนว่าไม่อยากสนใจไอ้เวรนี่
แต่ว่า ข้อเสนอของฉีเติ่งเสียนยังคงมีความสำคัญ เนื่องจาก เขาได้ตั้งหลักมั่นคงในเซียงซานแล้ว มีหวงเหวินหลั่งสนับสนุน แม้แต่ตระกูลจี้ก็ยังกลัวเขา
ถ้าสมาคมใหญ่แต่งตั้งคนที่ทำให้เขาไม่พอใจมาเป็นผู้ถือหางเสือเรือ อย่างนั้น ฉีเติ่งเสียนไม่สนับสนุน ผู้ถือหางเสือใหม่คนนี้ อจไม่สามารถปราบปรามสมาชิกจำนวนมากของเซี่ยงซานได้!
ต้องรู้ว่า ด้านเซี่ยงซานเป็นเมืองที่มีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ สำนักศิลปะการต่อสู้ของนิกายต่างๆในหวากั่วนั้นทั้วไป ไม่ได้มีความสามารถที่แข่งแกร่ง ยากที่จะยึดถือจุดยืนของตัวเอง
แต่ฉีเติ่งเสียน เป็นปีศาจตัวใหญ่ที่กระชากกระดูกสันหลังของผู้มีฝีมือในศิลปะวการต่อสู้ของหนานหยางเพียงลำพัง
"สมแล้วที่เป็นประธานหลี่ มีวัฒนธรรม ด่าคนยังต้องวอ้อม มีไหวพริบดีมาก! "
"ไม่เหมือนเหล่าฉี เป็นผู้ชายหยาบคาย"
ฉีเติ่งเสียนถอนหายใจในใจ เวลาเดียวกันรู้สึกว่าตัวเองต้องตั้งใจเรียนแล้ว เขายอมรับว่าตัวเองหยาบมาก แต่ต้องทำเหมือนประธานหลีที่มีคววามหยาบแบบมีวิจิตร
เขาหวังว่าเมื่อตัวเองมีอายุถึงหลี่เหอถู มีคนได้ฟังคำพูดของเขาแล้ว ก็จะถอนหายใจอย่างจริงใจแล้วกล่าว"เห้อ เหล่าฉี คุณนี่มันอัจฉริยะจริงๆ! "
พูดก็ส่วนพูด ทะเลาะก็ส่วนทะเลาะ แม้ว่าตอนนี้ฉีเติ่งเสียนไม่ใช่คนของหลงเหมินแล้ว แต่หลี่เหอถูยังคงให้ความสำคัญกับเขามาก
คืนถัดมา ก็โทรศัพท์หาเขาแล้ว ให้เขามาเขข้าร่วมงานเลี้ยง
"หลงเหมินในเซี่ยงซานยังคงถูกควบคุมโดยลุงสววี่ ถ้าเป็นอย่างนี้ มันง่ายที่เขาจะร่วมมือกับหวงเหวินหลั่ง เพื่อหลีกเลี่ยงกรณีเรือของเหลยกรุ๊ปไม่ให้เกิดขึ้นอีก"ฉีเติ่งเสียนคิดในใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...