มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1124

ซุนอิ่งซูบริจาคเงินเล็กน้อยให้ศาสนาศักดิ์สิทธิ์ และหลังจากร็อบเบนได้เงินแล้ว เขาก็ออกจากที่นั่นอย่างสุภาพ

ฉีเติ่งเสียนคิดว่าสิ่งนี้คุ้มค่ามาก ให้คุณนายซุนจ่ายเงินจำนวนวเล็กน้อย จากนั้นร็อบเบนก็กลายเป็นสมุนของเขา

แต่ซุนอิ่งซูกลับรู้สึกว่าฉีเติ่งเสียนนั้นร้ายกาจและน่ากลัวเกินไป แล้วก็เอาคำพูดของหลัวเหลยมาแปลอย่างแปลกประหลาด

ถ้าหลัวเหลยรู้ว่าฉีเติ่งเสียนแปลอย่างไร เดาได้ว่าเขาคงใช้เส้นสายทั้งหมดที่มีเพื่อบีบเขาให้ตาย

“คุณไม่เข้าใจหรอก สิ่งนี้เรียกว่าทหารที่สยบผู้อื่นได้โดยไม่ต้องสู้! ผมอยู่ในระดับที่ไม่จำเป็นต้องสู้กับใคร” ฉีเติ่งเสียนพูดนิ่งๆ

“...” ซุนอิ่งซูหมดคำจะพูด เธอแขวะว่าเขาร้ายกาจ แต่เขากลับภูมิใจกับมันนักหนา

แน่นอนว่าฉีเติ่งเสียนรู้สึกภูมิใจ เขาจัดการสองปู่หลานอย่างหลัวเหลยกับโหยวหยางซือได้โดยไม่ต้องลงมืออะไรทั้งนั้น แค่เป็นคนกลางที่ปลุกปั่นเท่านั้น

โหยวหยางซือได้รับบาดเจ็บจากคนของเฉินปาเซี่ย ส่วนหลัวเหลยก็ถูกกลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์ทำให้พิการ...

ฉีเติ่งเสียนเป็นดอกบัวขาวบริสุทธิ์ เลือดไม่เลอะแม้แต่ปลายเล็บ

แล้วก็เป็นอย่างที่คิด ผ่านไปไม่นานหลี่เหอถูก็ตรงไปหาซุนอิ่งซูเพื่อหาเรื่องฉีเติ่งเสียน

“คุณพูดให้มันดีๆ นะ ผมไม่ได้ทำอะไรเลย!” เมื่อฉีเติ่งเสียนเห็นหลี่เหอถูอ้าปากเตรียมจะโจมตี เขาก็เอ่ยเตือนอีกฝ่าย

“ใครเป็นคนทำ” หลี่เหอถูถาม

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า “ผู้นำของกลุ่มอัศวินศักด์สิทธิ์ ร็อบเบนโอลิลาฟ! อยากได้เบอร์โทรศัพท์เขาไหม แล้วคุณก็หาคนไปล้มเขา”

หลี่เหอถูตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้นำของกลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์น่ะหรือ เขาจะขัดแย้งกับหลัวเหลยได้อย่างไร

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมเขาถึงขัดแย้งกับผู้อาวุโสหลัว”หลี่เหอถูถาม

“ร็อบเบนบอกว่าทีมบราซิลเก่งมาก ส่วนหลัวเหลยบอกว่าทีมฟุตบอลชายของหัวกั๋วเก่งที่สุด จากนั้นทั้งสองฝ่ายก็เริ่มทะเลาะกัน” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างไม่แสดงอารมณ์

หลี่เหอถูชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นสีหน้าของเขาก็จริงจังขึ้น เขาพูดว่า “อย่ามาล้อเล่นที่นี่ ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น”

ฉีเติ่งเสียนตอบว่า “ผู้อาวุโสหลัวสงสัยว่าผมเปิดเผยเบาะแสของโหยวหยางซือจนทำให้เขาถูกทำร้าย แต่เขาไม่มีหลักฐาน เขาจึงเตรียมที่จะทรมานเพื่อให้ผมสารภาพ สุดท้ายผู้นำกองทหารของเรามาพอดี เมื่อเห็นว่าเขากำลังลงมือกับผม เขาจึงคิดว่าผู้อาวุโสเหลยเป็นพวกนอกรีตที่คิดจะโจมตีศาสนาศักดิ์สิทธิ์!”

“คุณรู้ไหม ผมเป็นพระอัครสังฆราชแห่งเขตใต้ของศาสนาศักดิ์สิทธิ์ เขาทำร้ายผมต่อหน้าผู้นำกลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์ นี่มันไม่ใช่การหาเหาใส่หัวเหรอ”

“แถมยังมาโทษว่าผมไม่บอกให้เขาหยุด...”

“เฮ้อ...แต่ยังไงเขาก็แก่แล้ว ร็อบเบนก็รุนแรงเกินไปหน่อย!”

ซุนอิ่งซูที่อยู่ข้างๆ รู้สึกปวดท้องอีกครั้ง ศิลปะการชงชาของฉีเติ่งเสียนนี่สุดยอดจริงๆ ล้างมลทินให้ตัวเองเสียสะอาดหมดจด แถมยังพูดจาน่าฟังขนาดนี้

ฉีเติ่งเสียนถอนหายใจและพูดว่า “ยังไงชาวตะวันตกก็หยาบคายและป่าเถื่อนอยู่แล้ว ไม่เหมือนพวกเราชาวตะวันออก โดยเฉพาะผมที่เคารพผู้อาวุโสเมตตาเด็กและเป็นแบบอย่างทางศีลธรรม”

มุมปากของหลี่เหอถูสั่น เขาชี้ฉีเติ่งเสียนแล้วพูดว่า “คุณคงขุดหลุมพราง แล้วรอให้ผู้อาวุโสหลัวกระโดดลงไปใช่ไหม!”