มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1126

สำหรับคนอย่างเฉินอวี่ที่มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น ฉีเติ่งเสียนไม่มีทางมีความสุขได้ อะไรเรียกว่าโชคดีในโชคร้าย?

นั่นคือหกพันล้านดอลลาร์เลยนะ เปลี่ยนเป็นเงินประเทศหัวกั๋วได้ ประมาณสี่สิบพันล้านได้ สามารถทำอะไรได้เยอะเลย?

ในใจเขาคิด เพื่อถ้าฉันไม่เห็นว่าคุณใส่วาเลนติโน่นะ คงจะกระทืบกลับ คงจะเหยียบนิ้วเท้าของคุณจนแหลกแล้ว

"เห้อ เพื่อนรัก ช่วยฉันหาวิธีทางหน่อย ทำยังไงถึงจะกลืนทรัพย์สินของตระกูลเหอเข้าปากได้"เฉินอวี่หัวเราะคิกคักมองดูฉีเติ่งเสียนำพูดเรื่องตลก "ถ้าสำเร็จ จะให้คุณดูขา"

ฉีเติ่งเสียนกล่าวอย่างจริงจัง"พูดอยากกับฉันเป็นโรคจิตอย่างนั้นแหล่ะ เดี๋ยวนี้ฉันเห็นคนสวยยังไม่สนใจเลยด้วยซ้ำ"

เมื่อพูดจบ เขาหันหลังเดินจากไปทันที คล้านที่จะสนใจเฉินอวี่

อวี้เสี่ยวหลงอดไม่ได้ที่จะพูดกับเฉินอวี่"หมาบอกว่าเขาไม่กินขี้แล้ว"

เฉินอวี่พยักหน้ากล่าว"ด้วงขี้ยังบอกอีกว่ามันไม่กลิ้งขี้อีกต่อไป"

ฉีเติ่งเสียนไม่ได้สนใจทั้งสองคน ก้มหน้ากินข้าวเงียบๆ ผู้หญิงสองคนนี้พูดจาแหลมคม ทะเลาะกับพวกเขา จะเป็นสองต่อหนึ่ง นั่นไม่คุ้มค่าอย่างแน่นอน

เมื่อกินข้าวเสร็จ อวี้เสี่ยวหลงรีบพูดเรื่องตัวเอง แล้วจากไปโดยตรง

"ฉันรู้สึกว่าทัศนะคติของนายพลอวี่ที่มีต่อคุณ ยิ่งอยู่ยิ่งไม่เหมือนเดิม"ความรู้สึกของเฉินอวี่เฉียบไวมาก กล่าวอย่างใช้ความคิด

ฉีเติ่งเสียนยิ้ม กล่าว"เนื่องจากฉันสร้างเรื่องใหญ่ไว้เยอะขนาดนี้ เธอยินดีทีจะฟังฉันพูด ก็เป็นเรื่องปกติดีนี่?"

เฉินอวี่ส่ายนิ้ว กล่าวนิ่งๆ"ไม่ไม่ไม่ ที่คุณพูดกับที่ฉันหมายถึงไม่ใช่เรื่องเดียวกัน"

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ กล่าว"คุณพูดดีๆ กังวลว่าเธอกลับมาจะเอาปืนกลมากำจัดคุณ! "

เฉินอวี่กรอกตาใส่เขาทันที เรื่องระหว่างฉีเติ่งเสียนและอวี่เสี่ยวหลงค่อนข้างที่จะลึกซึ้ง ความสัมพันธ์ซับซ้อนมาก ว่ากันว่าเคยมีการหมั่นหมายกัน แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร?

ยังไงซะ ในใจเฉินอวี่ มีไฟแห่งการนินทาอันร้อนเเรง

"สถานการณ์เหอกรุ๊ปตอนนี้เป็นยังไง?"เฉินอวี่ถาม

"เงินทุนเกือบทั้งหมดถูกผูกติดอยู่บนหินแร่ ถูกกลุ่มนายทุนบอสตันหักหน้า เพื่อนร่วมงานของพวกเขาก็กดราคาเพื่อบับพวกเขาออก แต่ก่อนหน้านั้นพวกเขา ยังระดมทุนอีกรอบ ตอนนี้นักลงทุนกำลังไล่ตามเพื่อถอนการลงทุนออก......มันเกือบจะเหมือนกับกำแพงที่ล้มจากการดันของทุกคน"ฉีเติ่งเสียนคิดแล้วคิด ให้เฉินอวี่พูดสถานการณ์

"ว้าว......อย่างนั้นก็ยังดี พรุ่งนี้เราไปเดินสักรอบหนึ่ง ดูว่าจะเอาได้บ้างเล็กน้อย"เฉินอวี่กล่าวด้วยรอยยิ้มบาง

"เรา? !​ "ฉีเติ่งเสียนตระลึง แล้วส่ายหัว

เฉินอวี่กล่าวต่อ"ขอร้อง ฉันไปถึงหวากั๋วเป็นเรื่องที่อันตรายมาก พวกคนที่อยากกำจัดตระกูลเฉิน ไม่มีทางปล่อยฉันไปง่ายๆแน่ ถ้ามีคนที่มีฝีมือระดับสูงอย่างคุณอยู่ข้างกายฉัน ฉันคงไม่กล้าโผล่หน้าไปไหน? ยิ่งกว่านั้น คุณยังมีตำแหน่งเป็นถึงพระอัครสังฆราช ฉันอยู่กับคุณ ปลอดภัยกว่านี้ไม่ได้แล้ว"

ฉีเติ่งเสียนกล่าว"ผมไม่ใช่บอดิการ์ดของคุณ"

เฉินอวี่กล่าว"อย่างนั้นเรื่องโบสถ์ที่หนานหยาง คุณไปควบคุมเองละกัน! ฉันก็ไม่ใช่พนักงานของคุณเหมือนกัน ทำไมต้องไปคอยคุมงานให้ด้วย?"

ฉีเติ่งเสียนถูกเธอกำไว้แน่น

ไม่พูดไม่ได้ วิธีที่เฉินอวี่ใช้ควบคุมเขา ยังถือว่ามีวิธีไม่น้อย อย่างไงซะเวลาที่อยู่ในอวี้สือกั๋ว ฉีเติ่งเสียนหมดแรงไปไม่น้อย

อาจจะตอนที่เขาโกรธ ระยะทางหมื่นไมล์ ที่เดินทางไปฆ่าคนถึงประเทศมี่

ความกล้าแบบนั้น ความหนาแบบนั้น เหมือนกับฮีโร่ในนิยายการต่อสู้ เหมือนกับดาบเซียนของหลี่ไป่

"ไม่ใช่ว่าเธอก็อยากได้ร่างกายฉันหรอกนะ?"ฉีเติ่งเสียนเห็นทัศนคติที่ไร้เดียงสาของเฉินอวี่ อดไม่ได้ที่จะระวังตัว กลัวว่าเธอจะเป็นนักล่าระดับสูงที่มาในรูปแบบเหยื่อ

จากที่เขาดูแล้ว เฉินอวี่เป็นคนที่ฉลาดมาโดยตลอด และเจ้าเล่ห์มาก

เฉินอวี่เหยียบทรายและกระโดดอย่างมีความสุข ฉีเติ่งเสียนตามอยู่ข้างหลังอย่างกับบอดิการ์ด ไม่นาน เสียงมือถือดังขขึ้น คุณนายคนสวยแห่งนายทุนซ่างซิงถามเขาว่าวันนี้จะกลับบ้านไหม

ฉีเติ่งเสียนรู้สึกว่าวันนี้เอวตัวเองต้องลาพักหนึ่งวัน บอกว่าวันนี้มีเรื่องไม่กลับแล้ว

คุณนายซุนตอบตกลงง่ายๆและวางสาย

รอให้เดินเล่นเสร็จ ไปนั่งเล่นที่ห้องเฉินอวี่ เพิ่งดื่มกาแฟไปหนึ่งแก้ว ก็มีเสียงเคาะประตู

เฉินอวี่เปิดประตู เห็นเพียง คุณนายคนสวยแห่งนายทุนซ่างซิงกำลังยืนอยู่นอกประตู

"โฮลี่ชิท！！！"

ในใจฉีเติ่งเสียนกระตุก แทบจะรอไม่ไหวที่จะขึ้นไปฉีกเฉินอวี่สาวน้อยผู้ร้ายกาจคนนี้ทั้งเป็น

แววตาของคุณนายซุนมองมา ยิ้มให้ฉีเติ่งเสียน กล่าว"พระอัครฆราชฉีไม่ได้บอกว่า คืนนี้จะไปหารือเกี่ยวกับงานแถลงข่าวที่ตระกูลเหลยเหรอ? ! "