มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 116

เมื่อเห็นฉีเติ่งเสียนหยิบสัญญาออกมาจากกระเป๋าของเขาและเตรียมที่จะฉีก ท่านผู้เฒ่าเฉียวก็ตกใจเป็นอย่างมาก

“โครงการของเซี่ยงกรุ๊ป?”

“อะไรนะ? เฉียวชิวเมิ่งได้รับโครงการนี้จากที่ดินของเซี่ยงกรุ๊ปในศตวรรษใหม่จริงๆ เหรอ?”

“นั่นอาจจะเป็นโครงการของเซี่ยงกรุ๊ป! เซี่ยงกรุ๊ปเรียกได้ว่าเป็นบริษัทชั้นนำในเมืองจงไห่ของเราเลย!”

หลังจากที่ทุกคนได้ยินคำพูดของฉีเติ่งเสียนพวกเขาก็ตกใจเป็นอย่างมาก

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น “คุณอยากได้โครงการ 10 ล้านของคุณชายหลี่ มากกว่าโครงการของเซี่ยงกรุ๊ปที่มีมูลค่ารวมกว่า 120 ล้าน คุณนี่หยิ่งในศักดิ์ศรีจริง!”

“ฉันอยู่ที่นี่ ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะเก็บมันไว้”

“ฉีกเสร็จแล้ว ฉันจะออกไป”

หลังจากพูดจบ ฉีเติ่งเสียนก็ถือสัญญาด้วยมือทั้งสองข้าง แสร้งทำเป็นฉีกมันออก

ท่านผู้เฒ่าเฉียวรีบตะโกน “เดี๋ยวก่อน...นายบอกว่าเท่าไหร่นะ? 120 ล้าน?!”

หลี่เทียนลั่วอดไม่ได้ที่จะตกใจ และเกิดความรู้สึกสงสัยอยู่ภายในใจ ฉีเติ่งเสียนจะได้รับโครงการ 120 ล้านจากเซี่ยวกรุ๊ป และแจกจ่ายให้กับตระกูลเฉียวได้อย่างไร?

“นายบอกว่า 120 ล้าน แค่ 120 ล้านเหรอ? หยุดหลอกคนอื่นได้แล้ว!”

“เขาสามารถสร้างเรื่องไร้สาระได้ราวกับว่าอยู่ในวิลล่าวิมานเมฆ แต่มันก็จะใช่ว่าเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าเขาได้รับโครงการจากเซี่ยงกรุ๊ป”

“คุณปู่ ผู้ชายคนนี้เป็นคนโกหก พาเขาออกไปเร็ว แล้วให้เฉียวชิวเมิ่งได้ดื่มกับคุณชายหลี่”

เฉียวชิงอวี่กอดอกและมองไปที่ฉีเติ่งเสียนอย่างเย็นชา ราวกับว่าเขากำลังมองนักแสดงตลกที่แสดงได้ไม่ดี

เฉียวชิวเมิ่งพูดว่า “คุณปู่ นั่นเป็นโครงการของเซี่ยงกรุ๊ปจริงๆ ถ้าคุณปู่ไม่เชื่อก็ลองดูได้........”

ท่านผู้เฒ่าเฉียวมีใบหน้าเขินอายและไอสองครั้ง เขายื่นมือออกไปหาฉีเติ่งเสียนแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ขอฉันดูก่อน ตอนนี้ฉันตื่นเต้นมากเลย”

ท่านผู้เฒ่าเฉียวหยิบจากมือของฉีเติ่งเสียนแต่เมื่อเขาเปิดมันออกหนวดเคราของเขาก็สั่นเทาทันที

ญาติหลายคนมารวมตัวกันเพื่อดู และพวกเขาก็ตกใจอย่างสุดขีด

หลี่เทียนลั่วมองแล้วเยาะเย้ย “ของปลอม!”

“คุณชายหลี่ ทำไมคุณถึงมองว่าเป็นเช่นนั้น?” ท่านผู้เฒ่าเฉียวถามด้วยความสงสัย

หลี่เทียนลั่วชี้ไปที่ลายเซ็นและพูดอย่างใจเย็น “ดูนี่สิ ไม่มีลายเซ็นจากบุคคลที่รับผิดชอบแผนกโครงการ นี่มันสัญญาประเภทไหนกัน?”

ท่านผู้เฒ่าเฉียวและคนอื่น ๆ ได้ตรวจสอบและพบว่าเป็นเช่นนั้นจริงๆ

“แน่นอนอยู่แล้วว่าผู้ชายคนนี้แค่ใช้หนังเสือเป็นธงและทำสัญญาปลอมเพื่อหลอกผู้คน!”

“ให้ตายเถอะ ไอ้ขยะนี่หลอกคนไม่เก่งเอาเสียเลย เขาเหมือนกับแม่หมูที่ใส่เสื้อในหลายๆชั้น!”

“ฉันขอบอกไว้เลยนะ ถ้าเฉียวชิวเมิ่งทำให้เจิ้งกวงหมิงขุ่นเคืองล่ะก็ เขาจะยังได้โครงการของเซี่ยงกรุ๊ปอยู่ไหม?”

“ฉีเติ่งเสียนเขาเป็นบุตรชายแท้ๆ ของเซี่ยงกรุ๊ปเหรอ? ประธานเซี่ยงยินดีที่จะมอบโครงการ 120 ล้านให้เขาเหรอ? ตลกสิ้นดี!”

หลังจากญาติรู้ว่าถูกหลอกก็โกรธและกล่าวหาไปต่างๆนาๆ

สีหน้าของท่านผู้เฒ่าเฉียวเปลี่ยนไป จากนั้นเขาโยนสัญญาไปที่ฉีเติ่งเสียนด้วยความโกรธ “ไอ้สารเลว กล้าดียังไงมาหลอกฉันด้วยของปลอมแบบนี้!”

เฉียวชิวเมิ่งตกใจเป็นอย่างมาก มันเป็นของปลอมงั้นเหรอ? แล้วใครจะไปรู้ว่าตัวเองจะถูกฉีเติ่งเสียนหลอกไปด้วยล่ะ?

“ไม่ได้เซ็นเหรอ? แค่เซ็นชื่อเหรอ?” ฉีเติ่งเสียนหยิบปากกาออกมาและเซ็นชื่อของเขาลงไป

ทุกคนต่างก็พูดไม่ออกเมื่อเห็นฉากนี้

“คนนี้โง่เหรอ? เขาโกหกต่อหน้าพวกเราหลายคนเลยนะ!”

“มันเป็นของปลอมก็เกินพอแล้ว ยังเซ็นชื่อของตัวเองอีก เขาคิดว่าเขาบริหารเซี่ยงกรุ๊ปรึไง?”

“ช่างเป็นคนงี่เง่าที่น่าสิ้นหวังจริงๆ ทำไมเฉียวชิวเมิ่งถึงได้สามีแบบนี้ ฉันเป็นลม!”