มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 117

จากนั้นมีคนจากเซี่ยงกรุ๊ปเข้ามาคืออวี้ตงรองผู้อำนวยการฝ่ายโครงการ

ใบหน้าของอวี้ตงเต็มไปด้วยรอยยิ้มทันทีที่เขาเข้ามา และเขาก็จับมือกับผู้เฒ่าเฉียว

“หัวหน้าอวี้ พวกเราขอโทษจริงๆ พวกเรา...” คุณเฉียวกำลังจะสารภาพว่าฉีเติ่งเสียนแอบอ้างใช้ชื่อเซี่ยงกรุ๊ป

อวี้ตงไม่รอให้เขาพูดจนจบ ยิ้มและพูดว่า: “คุณเฉียว ในนามของพนักงานทุกคนของแผนกโครงการของเซี่ยงกรุ๊ป เราขอให้คุณมีอายุยืนยาวมั่นคงราวกับภูเขา หนานซานและมีความสุขยิ่งใหญ่เท่ากับทะเลตงไห่ !”

ทุกคนในตระกูลเฉียวอดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำว่า “เสือยิ้มที่หน้า” และรู้สึกว่าอวี้ตงกำลังสุภาพก่อนที่จะต่อสู้ โดยไม่ให้โอกาสผู้เฒ่าเฉียวพูดให้จบ

“ฮ่าฮ่าฮ่า ขอบคุณมาก...ๆ” ผู้เฒ่าเฉียวยิ้มอย่างเฝื่อนๆ แต่เขารู้สึกตื่นตระหนกมากขึ้นเรื่อยๆ

อวี้ตงหยิบกล่องของขวัญออกมาแล้วมอบให้ผู้เฒ่าเฉียว “นี่คือความตั้งใจของพนักงานทุกคนในแผนกโครงการของเรา นอกจากนี้ยังแสดงถึงความตั้งใจของหัวหน้าของเราด้วย! หยกไมตรียานาถ ขอให้คุณจะมีรอยยิ้มอยู่เสมอครับ”

“เอ่อ? ขอบคุณมากครับ แล้วท่านหัวหน้าเจิ้ง...” คุณเฉียวรับของขวัญอย่างสุภาพ

“หัวหน้าเจิ้ง อะไรกันครับ?” อวี้ตงตกใจเล็กน้อย “หัวหน้าฝ่ายเจิ้งถูกท่านประธานเซี่ยงไล่ออกจากตำแหน่งแล้ว”

“หืม? แล้วผู้อำนวยการฝ่ายแผนกโครงการ....” ผู้เฒ่าเฉียวประหลาดใจ เขาไม่คาดคิดว่าเจิ้งกวงหมิงจะถูกไล่ออก

อวี้ตงกล่าวว่า: “ผู้อำนวยการแผนกโครงการของเราไม่ใช่คุณหลานเขยของคุณ คุณ ฉีเติ่งเสียนไม่ใช่หรือครับ?”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกไป ภาพคือทุกคนตกตะลึง และญาติในตระกูลเฉียวทุกคนก็ตกตะลึง

แม้แต่เฉียวชิวเมิ่งก็หันกลับมามองฉีเติ่งเสียนด้วยความตกใจ......

ผู้ชายคนนี้ไล่เจิ้งกวงหมิง แล้วเข้ารับตำแหน่งผู้อำนวยการแผนกโครงการเหรอ?

อวี้ตงมาที่นี่ในครั้งนี้ด้วยความตั้งใจที่จะยกย่องเจ้านายคนใหม่ มีข่าวลือใน บริษัท ว่าหัวหน้าฉีเติ่งเสียน ช่วยประธานเซี่ยง รักษาความปลอดภัยในดินแดนแห่งยุคใหม่ได้ ดังนั้นประธานเซี่ยงจึงให้ความสำคัญกับเขามาก

มิฉะนั้นอวี้ตง ซึ่งเป็นพนักงานเก่าแก่ของเซี่ยงกรุ๊ปจะไม่มีวันสนใจผู้มาใหม่ขนาดนี้

“หัวหน้าฝ่ายฉีเติ่งเสียน คุณก็อยู่ที่นี่เหมือนกันเหรอครับ ฮ่าฮ่าฮ่า...” หลังจากที่อวี้ตงพูดเช่นนี้ เขาก็เห็นฉีเติ่งเสียนจึงรีบเดินขึ้นไปจับมือกับฉีเติ่งเสียน

“หัวหน้าอวี้” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสงบ “คุณมาที่นี่ทำไม?”

“ผู้อาวุโสแห่งตระกูลเฉียวฉลองวันเกิด เจ้าหน้าที่ในแผนกโครงการของเราขอให้ผมออกมาในนามของพวกเขาและมาส่งของขวัญแสดงความยินดี!” อวี้ตงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น: “งานภายในเซี่ยงกรุ๊ปยุ่งมากช่วงนี้ ผมช่วยอะไรไม่ได้มาก ต้องพึ่งพาความสามารถของคุณด้วย”

“ผมทราบแล้วครับ”

“แต่ถึงอย่างนั้น หัวหน้าอวี้ คุณควรให้ความสำคัญกับงานของคุณให้มากขึ้นและคิดถึงการมามอบของขวัญให้น้อยลง”

“ยังไงก็ขอบคุณครับ กลับเถอะ”

อวี้ตงพยักหน้าทันทีและพูดว่า: “ใช่ หัวหน้าฝ่ายฉีเติ่งเสียนพูดถูกแล้ว ผมจะกลับไปกระตุ้นให้ทุกคนทำงานหนัก จะขอลากลับตอนนี้เลย”

“ฉีเติ่งเสียน ควรจะให้หัวหน้าอวี้กินข้าวก่อนไม่ได้หรือ?” นายเฉียวกระแอมพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก

“ไม่จำเป็นครับ บริษัทมีหลายเรื่องให้ทำ เพียงแค่เจียดเวลามาเท่านั้น” อวี้ตงพูดอย่างเร่งรีบ โบกมือแล้วออกจากที่นี่ไป

หลังจากที่อวี้ตงจากไป มีเพียงความเงียบในตระกูลเฉียว และทุกคนก็มองหน้ากันอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร

เฉียวกั๋วเทาหัวเราะอย่างภาคภูมิใจและพูดว่า “ฉันอยากจะบอกจริงๆว่ามีแต่พ่อเสือไม่มีลูกหมา! ฉันจะมองคนไม่ออกได้ยังไงกัน?”

“ฉีเติ่งสียน คือโอกาสจริงๆ!”