มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1209

“ให้มันน้อยๆหน่อย！”

“สายมากแล้ว ฉันขอตัวกลับก่อน”

“เกรงว่าหากมีคนเห็นแล้ว จะเกิดความเข้าใจผิดขึ้น”

เซี่ยงตงฉิงทนไม่ไหวอีกต่อไป พลันลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

ฉีเติ่งเสียนก็พูดขึ้น “ว้า พวกเราได้แลกเปลี่ยนของแทนใจกันแล้ว ทั้งยังเคยนอนด้วยกันแล้ว ยังจะต้องกลัวคนเข้าใจผิดอะไรอีก！”

เซี่ยงตงฉิงถลึงตาใส่เขา แล้วกล่าวว่า “เรื่องก่อนหน้านี้ไม่นับ ฉันเหนื่อยเกินไป แล้วก็เผลอนอนหลับไปเลย ”

ฉีเติ่งเสียนก็พูดว่า “เรื่องนั้นก่อนหน้านี้ก็มีเหมือนกัน！”

“มีที่ไหนกันล่ะ？” เซี่ยงตงฉิงถาม

“ในการประชุมใหญ่กับรัฐบาลรอบนั้น คุณก็หลับ ส่วนผมก็หลับเหมือนกัน เช่นนี้ไม่นับว่านอนด้วยกันหรอกเหรอ？” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างมิรู้ร้อนมิรู้หนาว

เซี่ยงตงฉิงเปิดประตูแล้วก็ออกไป เธอไม่อยากจะสนทนาเรื่องนี้อีกต่อไป หากพูดต่อเกรงว่าจะหาทางถอยไม่ได้

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะคิดว่ามันตลก ประธานเซี่ยงที่เป็นผู้เเข็งแกร่งในแวดวงอาชีพการงานของเธอ แต่กับเรื่องของความรัก เธอค่อนข้างที่จะเป็นผู้ถูกกระทำ ไม่สามารถรักษามาดของราชินีที่แสนจะเย็นชาตอนทำงานได้เลย

แต่เมื่อได้เจอกับเซี่ยงตงฉิงที่เขาเสวียนหวู่นั้น ยิ่งทำให้ฉีเติ่งเสียนมีความสุข อย่างน้อยเซี่ยงตงฉิงก็ยังคิดถึงเขา ถึงเลือกที่จะมาจุดธูปหลงโถวที่เขาเสวียนหวู่ในช่วงเวลานี้ เพื่อจะได้มาพบกับเขา

เช้าของวันที่สอง ฉีเติ่งเสียนก็ลุกออกจากเตียงเพื่อไปเล่นเวทที่ยิมของโรงแรม

เซี่ยงตงฉิงบอกว่าเขาผอมลง นั่นเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้ที่จะให้เหล่านายทุนชั่วร้ายเหล่านั้นมาบีบคั้นร่างกายและจิตใจของตนได้ เป็นชาตรีก็ต้องทำตัวให้เข้มแข็ง

ยกเวทไปซักพักหนึ่ง จากนั้นก็กลับมาฝึกไท่เก๊กที่ห้อง แบ่งเป็นอ่อนสิบท่าและแข็งสิบท่า ทำให้เขารู้สึกกระชุ่มกระชวยเป็นร้อยเท่า

ตู้ฉางหมิงตั้งแต่ตื่นเช้ามาก็ต้องรับโทรศัพท์จากหัวหน้า

หัวหน้ากล่าวชื่นชมเขา พูดว่าเขาทำงานได้ไม่เลว ให้ตั้งใจทำงานและแสดงความสามารถต่อไป……

ตู้ฉางหมิงอดที่จะตื่นตะลึงไม่ได้เมื่อได้ยิน เพราะเขาไม่ได้ทำอะไรที่น่าชื่นชมเลย ทำไมหัวหน้าถึงได้ชมเชยเขาล่ะ?

คืนนี้สื่อจากประเทศมี่และประเทศเสวี่ยจะทำการรายงานข่าวข่าวหนึ่ง นั่นคือเรื่องที่กลุ่มศาสนาศักดิ์สิทธิ์ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษเมื่อเดินทางไปร่วมประชุมที่ประเทศหัวกั๋ว ทั้งยังชื่นชมแนวทางการปฏิบัติอย่างเป็นทางการ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเคารพศาสนาศักดิ์เป็นอย่างมาก นี่แสดงให้เห็นถึงการแสดงความเป็นอารยธรรม

ตู้ฉางหมิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านข่าว สื่อทั้งสองประเทศบ้าคลั่งกับเรื่องนี้มาก ขนาดที่ประเทศในทวีปยุโรปเองก็เริ่มที่จะเล่นข่าวนี้กันแล้ว ทั้งยังยกย่องทัศนคติของศาสนาในประเทศหัวกั๋วที่มีต่อเรื่องนี้ด้วย

ท้ายสุดแล้วศาสนาศักดิ์สิทธิ์เป็นศาสนาหลักของประเทศฝั่งตะวันตก ฉีเติ่งเสียนจงใจให้หลี่อวิ๋นหว่านกับกูซินสกี้เล่นข่าวเหล่านี้ พวกต่างชาติเห็นแล้วจะไม่มีความสุขหลังจากได้เห็นหรือ?

แต่ตู้ฉางหมิงกลับรู้สึกปวดฟัน ฉีเติ่งเสียนเป็นคนพาพวกมาเปิดห้องนั้นด้วยตัวเอง มันไม่ได้มีส่วนอะไรกับเงินเขาเลย

แม้แต่ห้องของโรงแรมสามดาวที่เขาจัดเตรียมเอาไว้ก็เป็นห้องมืดทั้งหมด

เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังขี่หลังเสืออยู่！

ยังไม่ทันที่เขาจะได้สงบสติลง ผู้นำนิกายจากทุกประเทศก็เริ่มโวยวายขึ้น พวกเขาทยอยกันมาถามตู้ฉางหมิงว่ามันคืออะไร คือการประจบพวกต่างชาติหรอ ทำไมถึงจัดแจงให้ศาสนาศักดิ์สิทธิ์ดีขนาดนี้ นอนก็นอนโรงแรมห้าดาว แต่พวกเขากลับได้นอนโรงแรมสามดาว?

“เจ้าเลวนี่ ขยันสร้างเรื่องเสียจริง แค่แป๊บเดียวก็หาเรื่องมาให้ฉันซะแล้ว！”ตู้ฉางหมิงโกรธจนตัวลั่นไปทั้งตัว