มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1238

คนที่มารับ เป็นผู้คุมเรือนจำเก่า บ่นตลอดทาง ไม่มีท่าทีจะหยุด

จิ่วเฮงรู้สึกว่าผู้คุมคนนี้น่าสนใจมาก ก็เลยคุยกับเขา

"เรือนจำโยวตูของเราเคยเป็นคุกที่เก่ามาก ขังแค่นักโทษที่ก่อความผิดเล็กๆน้อยๆเท่านั้น แต่ตั้งแต่หัวหน้าใหญ่มาคุม ทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว"

"บุคคลที่มีชื่อเสียงในระดับโลกเหล่านั้น ไม่รู้ว่าถูกเขาใช้วิธีการอะไรในการจับเข้ามา"

"ยังมีบางส่วนที่ถูกจับโดยหน่วยงานที่ใช้ความรุนแรงของรัฐ กักขังไม่ง่าย ก็เลยส่งมาที่นี่"

"ผมคาดว่า คนพวกนั้นอยากให้หัวหน้าใหญ่ตายโดยฝีมือนักโทษพวกนี้มากกว่า"

ผู้คุมเก่าเล่าประวัติการพัฒนาของเรือนจำโยวตูให้จิ่วเฮิงฟัง "เห้อ ในตอนแรกก็เคยมีการจลาจลครั้งใหญ่ครั้งหนึ่ง มีหัวหน้าองค์กรแรงงานคนหนึ่ง ชื่อเทพมังกรไรนั่น"

"คนที่เข้ามาพร้อมเขา ยังมีลูกน้องอีกชุดหนึ่ง"

"การจลาจลครั้งนั้นทําให้พี่น้องสี่คนของเราได้รับบาดเจ็บสาหัส"

"เทพมังกรคนนั้นตอแหลบอกว่าจะให้โอกาสหัวหน้าใหญ่ ต่อสู้อย่างยุติธรรมกับเขา พูดยังไม่จบเลย คนก็หายแล้ว"

"ลูกน้องของเขายี่สิบกว่าคนเห็นพี่ใหญ่เสียชีวิตก็รุมกันเข้ามา ถูกหัวหน้าใหญ่ต่อยทีละคน ตระเบิดหัวแตกจนตาย"

จิ่วเฮิงฟังแล้วก็ตกตะลึง และพูดว่า "หัวหน้าใหญ่เป็นคนโหดเหี้ยมงั้นเหรอ?!"

ผู้คุมเก่าตอบว่า "ไม่นะ หัวหน้าใหญ่เป็นคนใจดีมาก! ยังพาพวกนักโทษไปทํานา ถอนหญ้ส ทําไม้อะไรทํานองให้กับเกษตรกรในหมู่บ้านโดยรอบบ่อยๆ แถมยังสอนทุกคนอ่านหนังสือปรัชญาด้วย"

เซี่ยงตงชิงก็ฟังจนอึ้งไปพักหนึ่ง พ่อของฉีเติ่งเสียนดุร้ายขนาดนี้เลยเหรอ? ต่อยคนด้วยหมัดสองมือ งั้นก็หัวแตกไปยี่สิบกว่าคนเลยเหรอ?

ในสมองของเธอ จิตใต้สํานึกของเธอก็จิตนาการภาพแบบนี้ออกมา เป็นคนตัวสูงใหญ่ มีหนวดเคราเต็มหน้า ท่าทางดุร้ายเหมือนปีศาจ

จิ่วเฮิงหันมามองฉีเติ่งเสียนแล้วพูดว่า "พ่อคุณเก่งขนาดนี้เลยเหรอ?"

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า "ก็ใช้ได้ แค่รุนแรงไปหน่อย เอะอะก็ชอบทําให้สมองคนระเบิดตาย แล้วเขายังมาเตือนฉันอีกว่าให้รู้จักเคารพชีวิต!"

เซี่ยงตงชิงเกือบหลุดขำ ระเบิดหัวคนอื่น แต่กลับไปเตือนลูกชายให้รู้จักเคารพชีวิตงั้นเหรอ?

ผู้คุมเก่ายิ้มแล้วพูดว่า "พวกคนที่หัวหน้าใหญ่ตี ล้วนไม่รู้จักเคารพชีวิต สิ่งที่หัวหน้าใหญ่สอนก็ไม่ผิดนิ สอนว่าคนที่ไม่รู้จักเคารพชีวิต แม้จะประสบความสําเร็จมากแค่ไหน ก็ไม่คู่ควรกับคําว่ายิ่งใหญ่ มีแต่คนที่รู้จักเคารพชีวิตและควบคุมตัวเองเท่านั้นจึงจะสมควรได้รับความเคารพ"

ฉีเติ่งเสียนพูดว่า "สอนได้ดีมาก ดูสิ คนฆ่าสัตว์ฆ่าคนไปวันละยี่สิบกว่าคนต่อวันที่ตู๋ซานเจี่ยว และยังถือak47ไปมาทั้งวัน"

ผู้คุมเก่าถูกสวนจนไม่มีอะไรจะพูด

"หัวหน้าใหญ่เป็นคนเทพ ไม่ยินดีด้วยเรื่องของวัตถุ ไม่ทุกข์โศกด้วยเรื่องของตนเอง ในสายตาของพวกเรา นั่นก็คือเทพเจ้าที่หลุดพ้นจากโลกโดยสิ้นเชิง!" ผู้คุมเก่าคาบบุหรี่และยังไม่ได้จุดไฟ พูดอย่างชื่นชมมาก

"เหรอ? แล้วทำไมตอนเขาเจอคนที่ชอบเสแสร้งพูดลามกกับเขา ถึงได้ซัดหมัดต่อยให้ปากแตกเลยล่ะ?" ฉีเติ่งเสียนกลอกตาแล้วพูดว่า "ก็เป็นเพราะปมด้อยที่พูดไม่ได้ไม่ใช่เหรอ? เลยอิจฉาคนอื่น"

ผู้คุมเก่าพูดไม่ออกแล้ว รู้สึกว่าฉีเติ่งเสียนนี่เป็นลูกชายของฉีปู้อวี่จริงๆ!

จิ่วเฮิงพูดว่า "พ่อของคุณเป็นคนที่น่าสนใจจริงๆ ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะชื่นชมพลังของเขาซะแล้ว"