เมื่อจิ่วเฮิงออกมา ตอนแรกทุกอย่างยังวุ่นวายกลับเงียบสงบลง
นักโทษแต่ละคนก็ใช้สายตาที่ตกใจจ้องมองเขา
ผู้คุมก็ตกใจเช่นกัน!
“รองหัวหน้าใหญ่พาคนบ้ากลับมา?คงรู้สึกว่าสมองตัวเองนั้นแกร่งมากสินะ?”ผู้คุมคนหนึ่งทนไม่ไหวพูดขึ้น
ผู้คุมเมื่อสักครู่ที่ขึ้นรถไปก็ทนไม่ไหวกัดฟันขึ้น...
ปีศาจราตรีมองจิ่วเฮิงอย่างตื่นเต้นทนไม่ไหวพูดขึ้น: “อาจารย์จิ่วเฮิง....”
“คุณ!คือ!เทพ!ของ!ฉัน!”
ผีพยาบาท(ฉายาของนักโทษในเรือนจำ)พูดกับน้องคนหนึ่ง: “รีบ!รีบ!ไปเอาคัมภีร์ของฉันออกมา ฉันพร้อมที่จะช่วยชีวิตวิญญาณของผู้ตาย”
นักฆ่าหั่นแขนขา(ฉายาของนักโทษในเรือนจำ)ก็มีความสุขพูดขึ้น: “นักบวชคนนี้แกร่ง ถ้าร่วมกันแล้วน่าจะสนุก ไปเตรียมอุปกรณ์ของฉันให้พร้อม!”
ฉีเติ่งเสียนหัวเราะอย่างขมขื่นแล้วพูดกับเซี่ยงตงชิง: “ไอ้หมอนี่ก็แบบนี้แหละ เป็นคนบ้า เมื่อฝึกฝนกังฟูขึ้นมาก็เหมือนกับคนบ้าเลย”
เสียงของจิ่วเฮิงนั้นดังมาก เสียงดังไปทั่วห้องขัง
แน่นอนว่าฉีปู้อวี่ก็ได้ยินเสียงของจิ่วเฮิง นี่ก็ทำให้เขานั้นสงสัย มีคนกล้ามาข่มขู่ฉันถึงที่เรือนจำโยวตู?
เขาเปิดหน้าต่างออกมา จากนั้นก็กระโดดออกจากห้องทำงาน หลังจากลงพื้น เอามือไคว้หลังแล้วเดินไปทางนั้นโดยตรง
ผู้ต้องขังหลังจากเห็นฉีปู้อวี่ต่างก็ตกใจ
“เป็นยอดฝีมือระดับสูงจริงๆ!”หลังจากที่จิ่วเฮิงเห็นฉีปู้อวี่ ดวงตาก็เปลี่ยนเป็นเคารพและพูดอย่างตื้นตันใจ
นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เซี่ยงตงชิงเห็นพ่อของฉีเติ่งเสียน หลังจากที่ได้เจอ ก็รู้สึกว่าไม่เหมือนกับที่ตัวเองคิดไว้เลย เขาตะลึงในทันที
ฉีปู้อวี่ก็เห็นจิ่วเฮิง ดวงตาทั้งสองหรี่ลงแล้วส่งสายตาตักเตือน
ฉีเติ่งเสียนพูดกับฉีปู้อวี่: “ท่านพ่อ เขาคืออาจารย์จิ่วเฮิงของพระพุทธ มีวิชาที่สูงส่ง ได้ยินมาว่าห้องขังของเรามีคนแกร่งเยอะ ดังนั้นจึงอยากมาดูเป็นพิเศษ”
ฉีปู้อวี่พูดอ่อหนึ่งคำ จากนั้นก็พยักหน้าเบาๆ
จิ่วเฮิงทำความเคารพฉีปู้อวี่แล้วพูดขึ้นว่า: “ระหว่างทางที่มา ชื่อเสียงของหัวหน้าใหญ่เหมือนดั่งฟ้าร้อง การไปเยี่ยมชมโดยไม่คาดคิดนั้นค่อนข้างหยาบคาย แต่ว่า ฉันยังต้องขอให้อาจารย์ให้คำแนะนำฉันบ้าง!”
ผู้ต้องขังเห็นภาพนี้แล้วต่างตื่นเต้นขึ้น
เชี้ย จิ่วเฮิงเอาจริงหรอ?จะมาสู้เดียวกับฉีปู้อวี่?
ฉีปู้อวี่เห็นโลกกว้างมาก คนอะไรเขาก็เคยเจอมาแล้ว คนแปลกแบบจิ่วเฮิงจู่ๆมาโพล่ตรงหน้า สำหรับเขาแล้วไม่แปลก
“เขามีวิชาสูงมาก”ฉีเติ่งเสียนพูดกับฉีปู้อวี่
หลังจากได้ยินแล้วฉีปู่อวี่หัวเราะ จากนั้นก็ม้วนเสื้อของตัวเองขึ้นมา แล้วกำหมัดเบาๆต่อจิ่วเฮิง
ปีศาจราตรีพูดขึ้น: “มาๆๆ พนันก่อน!ถ้าตั้งรับได้หนึ่งท่าจ่ายสามเท่า ถ้าตั้งรับได้สามท่าจ่ายห้าเท่า ถ้าตั้งรับได้สิบท่าจ่ายแปดเท่า”
ลูกน้องของปีศาจราตรีก็ยกโต๊ะหนึ่งใบมาตรงหน้าเขาอย่างรวดเร็ว จากนั้นผู้ต้องขังต่างก็ล้วงบุหรี่และเงินจากกระเป๋าตัวเองแล้วไปพนัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...