มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1243

หลังจากฉีเติ่งเสียนเห็นคนในรถ ในใจก็ชะงักทันที รู้ว่าต้องเกิดเรื่องวุ่นวายแล้ว!

เซี่ยงตงชิงก็อดไม่ได้ที่จะชะงัก

หยางกวนกวนกับหมาป่าโลภลงมาจากรถ หลังจากที่เธอมองเห็นเซี่ยงตงชิง ก็ตกใจเหมือนกัน เห็นชัดเจนว่าคิดไม่ถึงว่าฉีเติ่งเสียนจะพาเซี่ยงตงชิงมาฉลองปีใหม่ที่เรือนจำโยวตู

หลังจากที่หมาป่าโลภลงจากรถ เดิมทีก็อยากจะพูดทักทาย แต่รู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่ไม่ปกติ

เขากลัวว่าฉีเติ่งเสียนจะนำความขัดแย้งมาลงบนตัวเขา ก็รีบหุบปากทันที เสแสร้งมองไม่เห็นอะไร

“แม่ง!”ฉีเติ่งเสียนแอบพูดในใจ รู้สึกว่าตัวเองซวยแล้ว

หยางกวนกวนไม่ได้เป็นคนปอดแหกเหมือนเมื่อก่อนแล้ว หลังจากมองเห็นเซี่ยงตงชิง ก็ยิ้มและพูด“เดิมทีประธานเซี่ยงก็มาที่นี่ ยินดีต้อนรับ!”

เธอพูดแบบนี้ ก็เป็นจังหวะที่จะได้เปรียบ พูดแบบนี้ ยากที่จะไม่คิดว่าเธอเป็นนายหญิงของที่นี่

เซี่ยงตงชิงก็พูดเสียงเรียบเฉย“เดิมทีก็เป็นเลขาหยาง นานมากที่ไม่ได้เจอ!ตั้งแต่ที่คุณลาออกจากเซี่ยงกรุ๊ป ก็ไม่เคยเข้ามาทักทาย ไม่ค่อยจะมีมารยาท!”

ผู้หญิงสองคนปะทะกัน ในสถานการณ์แบบนี้ ฉีเติ่งเสียนรับรู้ได้ว่า เหมือนจะมีประกายไฟร้อนจัดดังขึ้นมา

“ผู้ชายเฮงซวย มิน่าล่ะถึงไม่เชิญฉันกลับมาฉลองปีใหม่ เดิมทีก็พาประธานเซี่ยงมาแล้ว！”หยางกวนกวนกวาดสายตามองฉีเติ่งเสียน พลางกัดฟัน

โชคดีที่ปีที่แล้วเธอเคยมาครึ่งหนึ่ง และหมาป่าโลภก็เป็นคนสนิทที่รู้ทาง

เวลาที่ทั้งสองกำลังจะปะทะหยั่งเชิงกันอีกครั้ง รถคันหนึ่งก็ขับเข้ามาแล้ว

“รองหัวหน้าใหญ่ ที่นี่มีพัสดุไปรษณีย์เยอะมาก ส่งมาจากประเทศมี่!”พนักงานส่งของโผล่หน้าออกมาจากกระจกรถและพูดกับฉีเติ่งเสียน

เซี่ยงตงชิงกับหยางกวนกวนได้ยิน ก็เข้าใจแล้ว นี้คือหลี่อวิ๋นหว่านส่งของมาจากประเทศมี่

ฉีเติ่งเสียนอยากจะตบศีรษะของตัวเองแรงๆ สะเพร่า ถ้าฟังคำพูดของอาจารย์จางเทียนกับอาจารย์จื่อหยาง นักบวชลัทธิเต๋าพูดถูกจริงๆ

หมาป่าโลภเห็นสถานการณ์ ก็อดไม่ได้ที่จะหันหน้ากลับไปยิ้ม ผู้ชายเลว นายก็มีวันนี้!

เซี่ยงตงชิงอดไม่ได้ที่จะยิ้มและพูด“ประธานหลี่ก็คิดถึงคุณมาก อยู่ไกลขนาดนั้น นึกไม่ถึงว่ายังจะส่งของกลับมา”

ฉีเติ่งเสียนไอแห้ง และพูด“แน่นอนอยู่แล้ว!”

พนักงานส่งของก็พูด“อ้อ..จริงสิ พ่อของคุณหลี่ที่ส่งของมาให้คุณก็มาด้วย!รถอยู่ด้านหลัง”

ฉีเติ่งเสียนมุมปากกระตุก ศีรษะแทบจะระเบิด หลี่อวิ๋นหว่านก็ไม่ใช่คนโง่ นึกไม่ถึงว่าจะส่งหลี่หลงอี้พ่อของตัวเองมา

รถคันใหญ่ก็ค่อยๆขับเข้ามา จอดอยู่ที่หน้าประตูเรือนจำ หลังจากนั้นก็มองเห็นหลี่หลงอี้กระโดดลงมาจากรถ

หลี่หลงอี้หัวเราะให้ฉีเติ่งเสียน และพูด“หลานชาย นานมากที่ไม่ได้เจอกัน ก่อนหน้านี้ถูกประกาศจับ ทำให้ลุงเป็นห่วงมาก!”

ฉีเติ่งเสียนยิ้ม และรีบเข้าไปทักทายเขา และพูด“ลุงหลี่ สวัสดี…ก็เพราะว่าเรื่องยุ่งยากนี้ กลัวว่าจะเดือดร้อนคนอื่น จึงไม่กล้าติดต่อใคร”

หลี่หลงอี้ตบไหล่ของฉีเติ่งเสียน และพูด“เข้าใจ ฉันเข้าใจ!ครั้งนี้ ฉันมาอยู่เป็นเพื่อนนายฉลองปีใหม่ ถือโอกาสพูดคุยกับเรื่องของอวิ๋นหว่าน

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะและพูด“ได้เลย”

สีหน้าของเซี่ยงตงชิงก็มืดครึ้ม แต่หยางกวนกวนสีหน้าสงสัยขึ้นมา หลี่อวิ๋นหว่าน เป็นคนแรกที่อยู่กับฉีเติ่งเสียนมาถึงตอนนี้ ใช้อำนาจคุกคามได้ยิ่งใหญ่มาก!