มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1244

ฉีปู้อวี่ไม่พอใจคำพูดหยาบคายของหมาป่าโลภจริงๆ

ถึงยังไง นี้คือเรือนจำของเขา

และหลี่หลงอี้ ก็เป็นพ่อของหลี่อวิ๋นหว่าน

หมาป่าโลภพูดคำหยาบต่อหน้าของหลี่หลงอี้ ถ้าไม่ถูกจัดการถึงจะแปลก!

ไม่อย่างนั้น ก็จะทำให้หลี่หลงอี้เข้าใจผิดว่าเขาดูแลเรือนจำไม่ดี

“พบเรื่องน่าขำแล้ว เด็กไม่รู้จักคิด ก็ต้องถูกสั่งสอน!”ผีพยาบาทพูดแปลให้หลี่หลงอี้

หลี่หลงอี้พูดอ้อ หลังจากนั้นก็ยิ้ม และพูด“ไม่เป็นไร ล้วนเป็นผู้ชาย พูดคำหยาบเป็นเรื่องธรรมดา นี่ลงมือรุนแรงเกินไป”

ฉีปู้อวี่หัวเราะเหอะๆ ใช้มือเชิญหลี่หลงอี้ไปที่ห้องทำงานของตัวเอง

ฉีเติ่งเสียนรู้สึกหนักใจ เขารู้สึกถึงเจตนาฆ่าที่รุนแรงของทั้งสองฝ่าย เจตนาฆ่านี้ ยิ่งกว่าปรมาจารย์ระดับสูง…

ทุกคนมาถึงห้องทำงานของฉีปู้อวี่ ผีพยาบาทก็นั่งลงด้านข้าง รับหน้าที่เป็นคนแปล

“ผมคือพ่อของอวิ๋นหว่าน คุณคือพ่อของเติ่งเสียน ผมก็ไม่เกรงใจแล้ว ก็จะเรียกคุณว่าเหล่าฉี”หลี่หลงอี้พูดขึ้นมา

ฉีปู้อวี่พยักหน้า หลังจากนั้นก็รำน้ำชาให้หลี่หลงอี้

หลี่หลงอี้ยิ้มและพูด“มาฉลองปีใหม่ครั้งนี้ ความจริงอยากจะมายืนยันเรื่องของเด็กทั้งสองคน ถึงยังไม่ อายุของพวกเขาก็มากแล้ว ถึงเวลาที่จะต้องพูดคุยถึงเรื่องแต่งงานแล้ว คุณคิดว่าจริงไหม?”

ตอนนั้น ฉีเติ่งเสียนเผชิญหน้ากับการเอ่ยถึงเรื่องแต่งงาน นั่นก็จะพูดตอบรับอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้ ถูกถามขึ้นมา กลับพูดไม่ออก ทำได้เพียงเก็บความรู้สึกไว้ภายใน…

คิดไปคิดมาก็ใช่ ถ้าหากเขาโต้แย้ง ถ้าเขาถามมาหนึ่งประโยคว่า ตอนนั้นไม่ได้พูดแบบนี้ล่ะ!

ถ้าแบบนั้นก็เหมือนกลืนน้ำลายตัวเองไหม?

“ไม่อย่างนั้น พวกเราหาเวลา จัดการเรื่องราวให้เสร็จ?”หลี่หลงอี้ยิ้มพลางพูดถาม

“ไม่ได้!”เซี่ยงตงฉิงกลับพูดขึ้นมาว่าไม่ได้

หลี่หลงอี้ก็ชะงักไป และพูดถาม“ประธานเซี่ยงมีความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้?”

เซี่ยงตงฉิงกลับพูดเสียงเรียบเฉย“ประธานฉีเป็นลูกน้องอันดับหนึ่งของฉัน เซี่ยงกรุ๊ปของพวกเรายังมีเรื่องที่จะให้เขามาจัดการอีกมากมาย ถ้าหากมีเรื่องความรักมาทำให้เสียเวลา การสูญเสียของฉันก็มีมาก！”

หลี่หลงอี้ก็ชะงักไป ถึงแม้ว่าคำพูดนี้จะมีเหตุผล แต่คิดว่าเหตุผลนี้เล็กน้อยเกินไป

เซี่ยงตงฉิงนำสายตามองไปบนตัวของหยางกวนกวน เร็วและดุดันมาก

หยางกวนกวนก็รู้ว่าจำเป็นต้องพูดแล้ว“ลุงหลี่คุณคงไม่รู้ว่าพวกเรากำลังวางแผนเรื่องใหญ่อะไรอยู่เถอะ…ถ้าหากมีโอกาส ฉันจะอธิบายให้คุณกับอวิ๋นหว่านเข้าใจ”

ก็พูดอ้อ และพูดพลางคิด “แล้วเหล่าฉีคิดว่ายังไง?”

ผีพยาบาทก็นั่งพูดอยู่ด้านข้าง“หัวหน้าใหญ่พูดว่า เรื่องนี้ก็ต้องให้พวกเด็กๆยินยอมด้วยตัวเอง เขาไม่คัดค้าน”

ฉีเติ่งเสียนก็พูด“ตอนนี้ผมถูกมุ่งเป้า ไม่อยากให้คนรอบข้างพัวพันไปด้วย ดังนั้น เรื่องนี้ยังต้องรอบคอบ”

หลี่หลงอี้คิดไปคิดมา หลังจากนั้นก็รู้สึกว่ามีเหตุผล ปีนี้เด็กหนุ่มคนนี้ถูกตราหน้าว่าเป็นผู้ก่อการร้าย ไม่ง่ายที่จะล้างมลทิน ถ้าหากเกิดเรื่องอะไร แล้วจะทำยังไง?!