มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1249

เวลาล่วงเข้าสู่เที่ยงคืน

เมื่อเสียงนาฬิกาแจ้งเตือน เหล่านักโทษก็จุดพลุอย่างสนุกสนาน บรรยากาศของเรือนจำโยวตูเต็มไปด้วยความสุข

เซี่ยงตงชิงเองก็จุดดอกไม้ไฟเล่นด้วยเหมือนกัน ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มเบิกบานใจ ปีนี้เป็นปีที่เธอรู้สึกว่ามีความหมายมากจริงๆ

ฉีเติ่งเสียนเห็นเธอมีความสุขดีก็โล่งใจ ถ้าปีนี้เธอต้องฉลองคนเดียวคงรู้สึกใจสลายมากแน่ๆ

ฉีปู้อวี่ยืนเอามือไหล่หลัง ดวงตาล้ำลึกของเขาไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

"ตอนคุณไปจิงเต่ากับหมาป่าโลภ สถานการณ์ทีนั่นเป็นยังไงบ้าง" ฉีเติ่งเสียนถามหยางกวนกวนที่ยืนอยู่ข้างๆกัน

"ตอนนี้ที่จิงเต่ากำลังสร้างคาสิโน มีตระกูลเย่เป็นคนนำ แล้วก็มีกองกำลังบางส่วนเตรียมจะเข้าร่วมด้วยเหมือนกัน" หยางกวนกวนพูดเสียงต่ำ

"คาสิโน?" ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้ว

หยางกวนกวนพยักหน้า ก่อนจะพูด "ใช่ เป็นพันธมิตรรายใหญ่กับคาสิโน หลานอวี่ก็เข้าร่วมด้วยเหมือนกัน ฉันเคยเจอหน้าที่จิงเต่าครั้งหนึ่ง"

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะเสียงเย็น "ที่จิงเต่ามีพวกเสือพวกตะเข้อยู่ไม่ใช่น้อยๆ ตระกูลเย่คิดจะเป็นหัวหน้าคาสิโนใหญ่ ทะยอทะยานไม่เบา! คุณคิดว่าพวกเขาจะทำสำเร็จหรือเปล่า?"

"ศักดิ์ศรีของตระกูลเย่ในจิงเต่าก็ไม่ได้อ่อนแอ แถมยังมีตระกูลจ้าวคอยหนุนหลังอีก การจะสร้างคาสิโนไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย แล้วถ้าคาสิโนของเขาสร้างได้จริงๆแต่ไม่มีรายได้ ไม่นานก็ต้องตกกระป๋อง เจ๊งไม่เป็นท่าแน่ มีคนที่ไม่คิดจะสนับสนุนพวกเขาอยู่บ้าง แต่ก็ทำอะไรไม่ด้อยู่ดี" หยางกวนกวนพูด

"แล้วตระกูลเฮ่อไม่ว่าอะไรเลยเหรอ?" ฉีเติ่งเสียนถาม

ตระกูลเฮ่อคือตระกูลที่ทำคาสิโนในจิงเต่ามาหลายชั่วอายุคนแล้ว แต่หลังจากที่ผู้อาวุโสเฮ่อเสียชีวิต หัวหน้าตระกูลคนใหม่ก็มาล้มปวยติดเตียงไปอีกคน คนทั้งตระกูลต่างพากันรู้สึกหดหู่ รายได้ค่อยๆลดลง การต่อสู้ภายในตระกูลก็เกิดขึ้นไม่หยุดหย่อน

หยางกวนกวนยักไหล่ "แน่นอนว่าตระกูลเฮ่อไม่อยากให้สร้างคาสิโสนี่ ก่อนหน้านี้ใครจะมาสร้างคาสิโนในจิงเต่าก็ต้องดูสีหน้าตระกูลเฮ่อทั้งนั้น ถ้าคาสิโนนี้ถูกสร้าง ต่อไปอำนาจของตระกูลเฮ่อในจิงเต่าก็จะลดลงเรื่อยๆ"

"แต่ตอนนี้สถานการณ์ภายในตระกูลเฮ่อก็วุ่นวาย ทุกคนต่างต่อสู้เพื่ออำนาจและผลประโยชน์ จะเอาเวลาไหนมาดูแลคาสิโน"

"นอกจากนี้การสร้างคาสิโนนี้ยังมีตระกูลจ้าวคอยหนุนหลังอยู่อีกด้วย ต่อให้สถานการณ์ภายในของตระกูลเฮ่อปกติดี ก็ไม่แน่ว่าจะสู้ได้"

ฉีเติ่งเสียนมองดูพลุที่กำลังถูกจุดทีละลูก จากนั้นก็ตกอยู่ในภวังค์

แต่จะยอมให้ตระกูลจ้าวเข้ายึดคาสิโนที่จิงเต่าไม่ได้เด็ดขาด เพราะรายได้จากการพนันที่นี่นับเป็นล้านล้านต่อปีเลยทีเดียว

จิงเต่าคือเป็นเมืองพนันที่ใหญ่ที่สุดในโลก ตระกูลจ้าวร่วมมือกับตระกูลเย่สร้างคาสิโนที่นี่ แสดงให้เห็นถึงจิตใจที่แสนทะเยอทะยานของพวกเขา

"ตระกูลเหลยเองก็โดนผลกระทบด้วยเหมือนกัน นายกคนปัจจุบันของจิงเต่าได้รับการสนับสนุนจากตระกูลเหลย เขาอาจจะของความช่วยเหลือจากตระกูลเหลยได้" หยางกวนกวนพูด

"อืม รอฉลองปีใหม่เสร็จแล้วค่อยคุยแล้วกัน! ตระกูลเย่มีปัญหากับผมไม่น้อย ได้เวลาสะสางแล้วล่ะ" ฉีเติ่งเสียนยิ้มเย็น

เขายังจำเรื่องที่เฟอรร์รารี่ของตัวเองโดนระเบิดได้ไม่หาย ถึงแม้ว่าตระกูลเย่จะถูกกวาดล้างไปบ้างแล้ว แต่ก็ยังมีพวกไม่กลัวเขาอยู่อีกเยอะ

สถานะตอนนี้ของตระกูลเย่ล้วนขึ้นอยู่กับว่าผู้นำตระกูลเย่จะชักปืนออกมาตอนไหน

ไม่นานเสียงพลุก็หมดไป แต่กลิ่นกำมะถันยังคงลอยค้างอยู่ในอากาศ

"อามิตาพุทธ อาตมามาโปรดพวกท่านแล้ว!" ผีพยาบาทออกมาจากหลังต้นไม้ ใบหน้าของเขาไม่ได้สงบนิ่งเหมือนปกติอีกต่อไป แต่เต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหาร

บุคลิกที่สองกำลังครอบงำเขา ดูบ้าคลั่งและโหดร้ายที่สุด

พวกนอกรีตตะลึง หัวหน้าผู้ศรัทธายิ้มเหี้ยม "ตอนแรกกะจะให้พวกแกตายช้าลงอีกหน่อย คิดไม่ถึงเลยว่าพวกแกจะมารนหาที่ตายเองถึงที่? ดี ฉันฆ่าพวกแกที่นี่เลยแล้วกัน พรุ่งนี้เช้าเลือดจะได้ไม่อาบทั้งเรือนจำของแก!"

พูดจบก็โบกมือสั่งเสียงเย็นชา "ฆ่าพวกมันให้หมด!"

กองกำลังที่ซ่อนอยู่ในป่าพลันพุ่งตัวออกมา ทันทีที่ผีพยาบาทได้ประมือกับพวกนอกรีต เขาก็สัมผัสได้ทันทีว่าฝ่ายตรงข้ามฝีมือดีมาก

ในขณะเดียวกัน พวกปีศาจราตรีและนักฆ่าหั่นแขนขาก็ปรากฏตัวขึ้น พาคนมาสู้กับพวกนอกรีตเพิ่ม ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างดุเดือด

หัวหน้าผู้ศรัทธาเห็นฝ่ายตรงข้ามมีฝีมือดี ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว แต่เขาคิดว่าคนของตัวเองยังไม่ได้ลงมือเต็มที่ จึงตะโกนขึ้น "ไม่ต้องยั้งมือแล้ว ออกแรงให้เต็มที่ ฆ่าพวกมันให้หมด!"

"พูดมากจริงๆ" ปีศาจราตรีเตะพวกนอกรีตคนหนึ่งจนตัวลอย จากนั้นก็ยิ้มเหี้ยมให้หัวหน้าผู้ศรัทธา

วินาทีต่อมา เงาร่างที่รวดเร็วดุจพระเจ้าก็มาหยุดอยู่ที่ข้างกายหัวหน้าผู้ศรัทธา จากนั้นก็มีหมัดหนักราวกระสอบทรายโจมตีเข้าที่เขาอย่างแรง!

หัวหน้าผู้ศรัทธาไม่ทันระวัง เขาถูกต่อยเข้าที่หน้าอย่างแรงจนร่างกายกระเด็นไปข้างหลัง รู้สึกเหมือนโดนรถบรรทุกชนเข้าที่หัวอย่างจัง

แต่คนที่ปล่อยหมัดอย่างฉีปู้อวี่กลับรู้สึกตกใจมาก เขามองดูฝ่ามือของตัวเอง ฝ่ามือที่ปล่อยออกไปเมื่อครู่ ทำไมถึงทำให้อีกฝ่ายกระโหลกแตกไม่ได้?

หัวหน้าผู้ศรัทธาปลิวไปชนกิ่งไม้หักนับไม่ถ้วน ก่อนจะกลิ้งต่อไปตามพื้น เขาค่อยๆเงยหน้าขึ้นมอง สถานการณ์ตอนนี้กำลังเปลี่ยนไป คนของเขากำลังล้มลงทีละคน!