อาจารย์จางเทียนไม่ได้ออกไปจากจิงเต่าเหมือนที่เขาพูด แต่รอฉีเติ่งเสียนอยู่ด้านข้างรถ
มองไม่เห็นเหรินซวน อาจารย์จางเทียนอดไม่ได้ที่จะชะงัก และพูด“เหรินซวนล่ะ?”
“ให้เขาอยู่กับหลิวต้าฟู่สองวัน หลีกเลี่ยงที่จะเกิดเหตุร้ายอะไร”ฉีเติ่งเสียนพูดเสียงเรียบเฉย
จะเกิดเหตุร้ายไหมเขาไม่รู้ ถึงยังไงเขาไม่อยากให้คนมารบกวนวันนี้
อาจารย์จางเทียนก็ไม่ได้คิดมาก และพูด“แบบนี้ก็ดี”
ฉีเติ่งเสียนก็พูด“อาจารย์จางเทียน ดูไม่ออกเหรอ ฝีมือในการแสดงของคุณมีศักยภาพ!เมื่อครู่ยันต์ในมือก็ลุกไหม้ขึ้นมาเอง ทำได้ยังไง สอนผมด้วย?”
อาจารย์จางเทียนก็พูด“ขอเทียนจุนอำนวยพร นี่ไม่กล้าจะสอนอย่างบุ่มบ่าม บรรพจารย์ถ้าคุณอยากจะเรียน สามารถไปถามอาจารย์ปู่ ผมไม่กล้าสอน”
“ฉีเติ่งเสียนก็พูด“กลัวอะไร ผมไม่แจ้งกับทางการว่าคุณงมงายเรื่องไสยศาสตร์หรอก!”
“……”อาจารย์จางเทียนก็พูดไม่ออก
สวีเอ้าเสวี่ยก็อดไม่ได้ที่จะพูดดูถูก“คุณเป็นประมุขนักพรตของลัทธิเต๋าผู้ยิ่งใหญ่ อยู่กับพระอัครสังฆราชและทำเรื่องลักเล็กขโมยน้อย ข่าวหลุดออกไป ไม่กลัวคนจะหัวเราะเยาะ!”
อาจารย์จางเทียนถูกดูถูกขนาดนี้ สีหน้าก็แย่ลง ถึงยังไง เรื่องที่เขาทำกับฉีเติ่งเสียนก็ถือว่าไม่ใช่เรื่องที่ดี
ที่สำคัญหลิวต้าฟู่ก็ยังถูกหลอก จนกระทั่งอาจารย์จางเทียนก็พูดอย่างมั่นใจ ดูยังไงก็ไม่มีคุณธรรมมาก
“ดูเหมือนว่า ลัทธิเต๋าไม่อ่านหนังสือแล้ว!”สวีเอ้าเสวี่ยหัวเราะเยาะและพูด
อาจารย์จางเทียนคิดไม่ถึงว่าปากของผู้หญิงคนนี้จะร้ายกาจขนาดนี้ ประโยคนี้ของเธอแทงใจดำแล้ว หน้าก็แดงทันที และเดินออกไป
ฉีเติ่งเสียนก็พูด“เธอจะเข้าใจอะไร อาจารย์จางเทียนไม่หวังให้หลิวต้าฟู่ที่มีวาสนาต่อกันเดินผิดทางเท่านั้นเอง เธอคิดว่าทุกคนจะเหมือนเธอเหรอ เพื่อเป้าหมายของตัวเอง จนกระทั่งสามารถเลิกคบกับเพื่อนสนิทของตัวเอง?”
ประโยคนี้กู้หน้าให้อาจารย์จางเทียนแล้ว จนกระทั่งทำให้สวีเอ้าเสวี่ยกกระถืบเท้าขึ้นมา
อาจารย์เทียนยกมือขึ้นคารวะและพูด“บรรพจารย์ จิงเต่าวุ่นวายมาก ไม่คุ้มค่าที่จะอยู่นาน ตอนนี้เรื่องก็จัดการเสร็จแล้ว ก็ออกไปจากจิงเต่าเถอะ!”
ฉีเติ่งเสียนชะงักและพูด“จะไปแล้ว?จะไปแล้ว อย่างน้อยก็ควรจะกินข้าวก่อนค่อยไปเถอะ ไม่อย่างนั้น คนอื่นจะพูดได้ว่าผมไม่มีมารยาท?”
อาจารย์จางเทียนกลับส่ายหน้า และพูด“ไม่ อยู่ที่นี่เกินหนึ่งนาที ก็มีเหตุร้ายเพิ่มขึ้น และยิ่ง ในการประชุมทางศาสนาปีนี้ ลัทธิเต๋าของเราไม่ได้ดำเนินการตามที่ตกลงกันไว้ ยังทำโรงงานผลิตยาร่วมกับคุณ เรื่องนี้ก็ทำให้วุ่นวายแล้ว”
หลังจากที่พูดจบ อาจารย์จางเทียนก็โบกมือเรียกรถ
“ประมุขนักพรตเต๋ายังต้องเรียกแท็กซี่ ใช้ดาบบินก็ทำไม่ได้ แย่เกินไปแล้ว!”ฉีเติ่งเสียนลูบคางของตัวเอง พูดบ่นพึมพำ
อาจารย์จางเทียนมีความสามารถในการฟังดีมาก ได้ยินประโยคนี้ของฉีเติ่งเสียน ก็แทบจะสำลักเลือด
เขาอยากจะลงจากรถและดึงคอเสื้อของฉีเติ่งเสียน หลังจากนั้นก็บอกกับเขาว่า นายเจ๋งมาก!
ถึงยังไง ฉีเติ่งเสียนก็เป็นบูรพาจารย์ของลัทธิเต๋า!
“ก็ดี สนับสนุนหลิวต้าฟู่ตระกูลเหอที่เป็นคนของฉัน คุณนายรองก็จะร่วมมือกับฉันแล้ว คุณนายสามก็เป็นคนของตระกูลฉี…ตระกูลจ้าว จะเอาอะไรมาสู้กับฉัน?”ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะลำพองใจ สีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
สวีเอ้าเสวี่ยได้ฟังก็อดไม่ได้ที่จะชะงัก และพูด“คนของตระกูลฉี?คุณกับตระกูลฉีไม่ใช่โกรธกันไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...