มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1308

สำหรับเจียงชิงเย่ว์ที่เพิ่งจะเคยตกหลุมรักเป็นครั้งแรก แน่นอนว่าโดนวิธีการนี้ของฉีเติ่งเสียนกินเรียบ

เธอดึงแขนเสื้อของฉีเติ่งเสียนพลางส่ายหน้าอย่างประหม่า ก่อนจะพูดอย่างสับสน "ฉันก็แค่......ก็แค่แคร์นายมากเกินไป ก็เลยเผลอหึงไปแค่นั้นเอง!"

ฉีเติ่งเสียนได้ฟังแล้วก็หัวเราะ "เอาเถอะ ถ้ามีโอกาสจะพาคุณไปเทียนจู่กั๋วให้สมเด็จพระสันตะปาปาอวยพรเราทั้งคู่!"

"หือ? จริงหรอ! ถ้างั้นก็ดี นี่เป็นเรื่องที่โรแมนติกที่สุดในโลกเลย" เจียงชิงเย่ว์ดวงตาเป็นประกาย สีหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวัง

พระสันตะปาปาจู่ๆก็จามโดยไม่มีสาเหตุ ในใจคิดว่าหมานอกรีตตัวไหนคิดจะวางแผนเล่นงานเขาอีกหรือเปล่า

ฉีเติ่งเสียนและเจียงชิงเย่ว์ออกจากโบสถ์ เขาถามเกี่ยวกับสถานการณ์การงานของเธอด้วยอย่างเป็นห่วง อันที่จริงคืออยากรู้ว่าเธอจะกลับเซียงซานเมื่อไหร่

เพราะเขาแทบจะต้องแยกร่างอยู่แล้ว

โชคดีที่คุณนายคนสวยของกลุ่มนายทุนซ่านซิงแห่งโคกูรยอ กลับไปสู้รบปรบมือกับพวกเสือพวกตะเข้ที่โคกูรยอแล้ว ไม่อย่างนั้น คาดว่าฉีเติ่งเสียนคงต้องเสียเงินเพื่อนำเข้าน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์จากพระสันตะปาปาแล้ว

"ทำไม ดูเหมือนนายกำลังรีบไล่ฉันเลยนะ?" เจียงชิงเย่ว์ถาม

"ใช่ที่ไหนเล่า สถานการณ์ที่จิงเต่าค่อนข้างซับซ้อน ศัตรูผมก็มีเป็นฝูง ผมกลัวว่าคุณจะโดนลูกหลงไปด้วยต่างหาก! อีกอย่าง สุขภาพแม่ของคุณก็ไม่ค่อยดี มีคุณคอยดูแลผมก็วางใจ" ฉีเติ่งเสียนพูด

เกาเม่ยผู้ไร้เดียงสาจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน เธอพูด "ที่แท้ก็เป็นห่วงกันนี่เอง ฉันเข้าใจผิดเอง ขอโทษนะ!"

ฉีเติ่งเสียนยิ้มอย่างเขินอาย "คุณเป็นแฟนสาวเพียงคนเดียวของผมนะ ไม่ให้เป็นห่วงได้ยังไง?"

เจียงชิงเย่ว์กอดแขนฉีเติ่งเสียนอย่างมีความสุข ก่อนจะพูด "งั้นเราก็ต้องเดินไปด้วยกันนะ วันนี้ฉันได้คุยกับคุณเฉียว ฉันกลัวจะทำพลาดแบบเดิมอีกจริงๆ"

ฉีเติ่งเสียนยื่นมือมาตบบั้นท้ายของเจียงชิงเย่ว์เบาๆ "ไม่มีทางหรอก ไม่ต้องกังวล"

ถึงแม้ว่าหัวใจของพระอัครสังฆราชฉีจะแตกเป็นเสี่ยงๆไปนานแล้ว แต่เขาก็ปฏิบัติกับเจียงชิงเย่ว์เหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน

เขาพาเธอไปช้อปปิ้ง รูดบัตรที่ถูกพระสันตะปาปาหลอกไปจนเหลือจำนวนเงินไม่มากเพื่อซื้อเสื้อผ้าและเครื่องประดับราคาแพงให้เธอไม่น้อย แสดงให้เห็นถึงคุณสมบัติของแฟนหนุ่มที่มีคุณภาพอย่างเต็มที่

แต่เรื่องที่น่าสนใจคือ ในขณะที่ช่างภาพคนหนึ่งกำลังตามถ่ายภาพของทั้งสองคน เมื่อเขาเห็นใบหน้าของฉีเติ่งเสียน สีหน้าก็พลันเปลี่ยนเป็นแข็งทื่อทันที

เขาไม่รู้จักเจียงชิงเย่ว์ เพราะเพิ่งจะถ่ายหนังได้ไม่นาน หนังที่ฉายก็ยังฉายได้ไม่นาน แต่เขารู้จักฉีเติ่งเสียน......

เพราะวันนี้ตอนที่ตามถ่ายภาพที่อื่น ฉีเติ่งเสียนอยู่กับสวีเอ้าเสวี่ย

ฉีเติ่งเสียนเองก็ตะลึง ก่อนที่สายตาจะปรากฏแววสังหาร จ้องช่างภาพคนนั้นอย่างดุดัน

"เอ่อ......คุณผู้ชาย คุณผู้หญิง เมื่อสักครู่เห็นพวกคุณน่ารักกันมากเลย ผมก็เลยถ่ายมาให้หนึ่งใบ หวังว่าจะชอบนะครับ ผมเป็นช่างภาพแนวสตรีท ชอบเก็บภาพช่วงเวลาสวยๆน่ะครับ" ช่างภาพแสร้งทำเป็นไม่รู้จักฉีเติ่งเสียน พลางยิ้มอย่างอึดอัด ก่อนจะส่งรูปภาพให้เจียงชิงเย่ว์

เจียงชิงเย่ว์ที่ได้รับมาแล้วก็รีบขอบคุณเป็นการใหญ่ "ขอบคุณมากนะคะ ถ่ายสวยมากเลย ฉันชอบมากค่ะ!"

ช่างภาพยิ้มตอบ ก่อนจะรีบเดินจากไป

เจียงชิงเย่ว์ชอบรูปนี้มาก รู้สึกว่าถ่ายรอยยิ้มของเธอและท่าทางของฉีเติงเสียนได้อย่างพอดี ถ่ายทอดให้เห็นบรรยากาศหวานชื่นของทั้งสองคนได้อย่างดี