มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1347

กองกำลังสืบค้นของศาสนจักร....เอ่อ กลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ภายใต้การปกครองของพระสันตะปาปาแสดงออกมาอย่างประหม่า

แอร์วิน สมิธ….เอ่อ ไม่สิ หัวหน้าหลัวแม้เป็นคนมุ่งมั่นในหน้าที่การงานแต่เขาก็ยังรู้สึกว่าเรื่องนี้ชักจะยุ่งยากเสียแล้ว ครั้งนี้พวกนอกรีตช่างเจ้าเลห์นักแม้แต่ร่องรอยพวกมันก็ไม่เหลือไว้ให้ตามหาถึงแม้ว่าจะส่งพลังศักดิ์สิทธิ์เพื่อจับสัมผัสวิญญาณก็คงทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

ฉีเติ่งเสียนใช้เวลาไปพบอาจารย์จางเทียนเพื่อให้เขาเตรียมตัวให้พร้อม

สำหรับเจ่จือได้บอกผ่านคนของกัปตันแล้วว่าให้ส่งไปยังเรือนจำโยวตูอย่างเงียบๆ

อย่างไรก็ตาม ศาสนจักรมีสำนักขับไล่วิญญาณอยู่ เจ้าพวกนั้นเข้าใจเกี่ยวกับพลังจิตถ้าหากว่ามีวิธีการเหนือธรรมชาติในการติดตามสืบหา มันจะน่าสนุกขนาดไหนนะ!

ข่าวการสูญหายคทาของพระอัครสังฆราช ยิ่งนานวันผู้คนก็ยิ่งรู้เรื่องมากขึ้นเรื่อยๆ แม้แต่พระสันตะปาปายังต้องเสด็จมายังจิงเต่าเพื่อสั่งการเหล่ากลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์ให้ตรวจสอบเรื่องนี้ด้วยพระองค์เอง เรื่องนี้จะไม่ใหญ่โตได้อย่างไร

หลังจากที่ได้รู้ว่าฉีเติ่งเสียนโดนเหล่าคนนอกรีตขโมยไม้คทาไป เหล่าศัตรูของเขาแต่ละต่างยกแก้วเหล้าเฉลิมฉลองให้กับความโชคร้ายของเขา

ทำของสำคัญหายไปเช่นนี้ มิใช่ว่าฉีเติ่งเสียนคงถูกขับออกจากศาสนจักรแล้วหรือ? เมื่อใดที่ฉีเติ่งเสียนถูกไล่ออกมาย่อมมีวิธีการมากมายจัดการกับเขา！

เฮ่อตั่วเหลียนนั้นกังวลกับเกี่ยวกับเรื่องนี้ อดจะถามไม่ได้ว่า:“อาจารย์ ท่านทำไม้คทาของสำคัญเช่นนี้หายไป สถาณการณ์ตอนนี้ไม่ค่อยดีสำหรับท่าน!”

สีหน้าของฉีเติ่งเสียนกลับเงียบสงบ พูดว่า : “เฮ่อตั่วเหลียน นายไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ไป วางใจเถอะมันไม่กระทบต่อรากฐานของฉันที่จิงเต่าหรอก”

เฮ่อตั่วเหลียนพูดต่อ :“ผมพึ่งจะกราบเป็นศิษย์ได้ไม่นาน ผมไม่อยากไปกินฟรีที่งานศพนะ!”

ฉีเติ่งเสียนได้ฟังคำพูดนี้ รู้สึกว่าสวรรค์ช่างไม่ยุติธรรม รับลูกศิษย์มาสามคนแต่ละคนคิดแต่จะสาปแช่งเขาผู้เป็นอาจารย์!

“จริงสิ พรุ่งนี้เป็นวันเกิดครบหกสิบปีของพ่อผม อาจารย์ต้องมาร่วมงานด้วยนะ! เฮ่อเซียนเซียนต้องใช้โอกาสนี้ก่อเรื่องแน่นอน” เฮ่อตั่วเหลียนพูดเสียงขรึม

“ฉันเข้าใจแล้ว เดี๋ยวฉันขอไปเดินเล่นสักหน่อย สำหรับเฮ่อเซียนเซียนนี่ถือเป็นโอกาสดีสำหรับเธอ แล้วทำไมจะไม่ใช่โอกาสดีของฉันบ้างล่ะ? ” ฉีเติ่งเสียนพูดขึ้น

เฮ่อตั่วเหลียนถามด้วยความตกใจว่า : “หรือว่าอาจารย์คิดจะลงมือในวันพรุ่งนี้ ? เพื่อผลักดันผมให้มีอำนาจสูงสุดในตระกูลเฮ่อ”

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้ารับแล้วกล่าวว่า : “แน่นอน ยิ่งร่วมตระกูลเฮ่อเข้าด้วยกันเร็วได้เท่าไหร่ยิ่งดีเท่านั้น อย่างไรซะเราก็ยังต้องการอำนาจของตระกูลเฮ่อเพื่อส่งเสริมธุรจกิจนี้อยู่ ส่วนตระกูลเหลยตอนนี้ได้เตรียมพร้อมแล้วเพียงรอทางตระกูลเฮ่อให้มั่นคงเท่านั้นหลังจากนั้นก็เริ่มลงมือได้ ”

เฮ่อตั่วเหลียนกล่าวว่า : “ผมขอพูดตามตรง ผมคิดไม่ออกจริงๆว่าอาจารย์จะสามารถผลักดันผมขึ้นไปตำแหน่งนั้นได้อย่างไร แม้แต่แม่ของผม ผมก็ยังไม่มีแม้แต่ความคาดหวังอะไรทั้งนั้น”

ฉีเติ่งเสียนยิ้มแล้วพูดว่า : “ใช้สมองของนายเดาดูสิ?”

เฮ่อตั่วเหลียนนิ่งไปชั่วขณะแล้วพูดขึ้น : “หรือว่าอาจารย์คิดหาวิธีรักษาอาการพ่อของผมได้แล้ว ? และเมื่อรักษาให้หายดีแล้วหลังจากนั้นพ่อก็จะเต็มใจที่จะมอบอำนาจสูงสุดให้ผมเอง?”

ฉีเติ่งเสียนได้ฟังก็ส่ายหัวไปมา พูดว่า : “โรคของพ่อนายนั้นเกิดจากการถูกพิษในปริมาณน้อยเป็นเวลานานแม้แต่เทพเซียนก็ช่วยไม่ได้หรอก อย่างมากก็ทำได้เพียงปรับสภาพร่างกายให้ดีขึ้นมีชีวิตอยู่ได้นานเพิ่มสักปีสองปี”

เฮ่อตั่วเหลียนผงกหัว ชั่วขณะหนึ่งกลับได้จับใจความสำคัญในประโยคนั้นแล้วถามกลับอย่างตกใจว่า : “เป็นเพราะพ่อของผมถูกวางยาพิษเขาถึงได้ล้มป่วยงั้นหรือ ? แล้วอาจารย์รู้ได้ยังไง!”

ฉีเติ่งเสียนเพียงยิ้ม ไม่ได้พูดสิ่งใด

เฮ่อตั่วเหลียนนั้นรู้สึกว่าอย่างไรซะอาจารย์ของตนเป็นบุคคลพลังอำนาจเหนือธรรมชาติ สามารถสืบรู้ถึงเรื่องนี้ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่

“เพียงแต่ อาศัยเรื่องนี้เพียงแค่เรื่องเดียวดูเหมือนจะไม่เพียงพอนะสิ....” เฮ่อตั่วเหลียนถอนหายใจและพูด

“แน่นอนว่า ย่อมมีมากกว่านั้น !” ฉีเติ่งเสียนย่อมมีแผนการอยู่แล้ว เพียงตบบ่าเฮ่อตั่วเหลียน “เอาล่ะ วันนี้ก็เลิกฝึกเถอะ พรุ่งนี้ค่อยมาฝึกต่อ”