มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1372

ฉีเติ่งเสียนที่อยู่ข้างๆ กำลังอธิบายให้ทุกคนในนครรัฐวาติกันฟัง สิ่งที่อาจารย์จางเทียนแสดงคือการสวดมนต์ที่จูกัดเหลียงใช้ในเมืองอู่จ้างหยวนในช่วงสามก๊ก

เวทมนตร์คาถานี้ สามารถสื่อสารกับสวรรค์และโลกได้ ติดต่อสื่อสารกับดาวเหนือเจ็ดดวง และได้รับพลังมหัศจรรย์บางอย่าง……

เขาอ้างจากพระคัมภีร์ บอกกับทุกคนว่าจูกัดเหลียงออกมาจากฉีซานได้ยังไง และแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่าได้ยังไง จนถึงสิ้นชีวิต ใช้วิธีการสวดมนต์เพื่อยืดอายุขัย

แต่ในท้ายที่สุด อุยเอี๋ยนมารายงานข้อมูลทางการทหาร บังเอิญไปดับไฟ เป็นผลให้จูกัดเหีลยงล้มเหลวในการอธิษฐาน ในที่สุดวิญญาณก็กลับคืนสู่อู่จ้างหยวน……

ยังไงก็ตาม พระอัครสังฆราชฉีก็เป็นคนที่ปากไม่ตรงกับใจเช่นกัน เริ่มพูดอย่างหยิ่งผยอง มันคือการหลอกคน อีกอย่าง เรื่องราวพวกนี้มันมาจาก《วรรณกรรมสามก๊ก》เขาเล่าเรื่องราวกับคนของศาสนาศักดิ์สิทธิ์ขนาดนี้ มันก็คือการสืบสานวัฒนธรรมดั้งเดิมของประเทศหัวกั๋วต่อไป！

แม้แต่พระสันตะปาปาก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชม： “จูกัดเหลียงนักยุทธศาสตร์ เป็นคนที่แปลกคนหนึ่งจริงๆ ！”

ทุกคนเห็นอาจารย์จางเทียนนั่งอยู่ท่ามกลางเทียนที่จัดเรียงเป็นแถวเจ็ดดาว ถือเข็มทิศในมือซ้ายและสวดมนต์บางอย่าง มือขวาหยิบยันต์ต่างๆ ออกมา ยันต์พวกนั้นถูกเขาโยนขึ้นไปในอากาศ การเผาไม้ที่เกิดขึ้นโดยไม่มีไฟ คนต่างชาติผู้ที่ไม่เคยเห็นโลกนี้ต่างตกตะลึงตาค้าง

สีหน้าพระสันตะปาปาก็ดูจริงจัง เขารู้สึกว่า ปรมาจารย์ลัทธิเต๋าผู้นี้ มันมีสองด้านจริงๆ ไม่ใช่คนหลอกลวงที่ออกมาจากคนหลอกหลวงในเจียงหู

ในเวลานี้พระสันตะปาปามองดูคทาในมือ คทาของเขา ในขณะเดียวกันก็มีประวัติยาวนาน เต็มไปด้วยลักษณะพิเศษบางอย่าง

ในเวลานี้ เขาสัมผัสได้ผ่านคทา มีพลังรุนแรงสูงตกลงมาที่ห้องนี้ ล้อมรอบตัวอาจารย์จางเทียน

นี่ทำให้เขาแน่ใจว่าในที่สุดแล้ว ปรมาจารย์ลัทธิเต๋าท่านนี้ที่อยู่ตรงหน้า เป็นคนที่มีทักษะอย่างแท้จริง อีกอย่าง มันยังทำให้เขาเชื่อเข้าไปอีกก้าวเกี่ยวกับนิกายลึกลับทางตะวันออก เป็นไปได้จริงที่จะบรรลุสิ่งที่น่าทึ่งบางอย่างด้วยวิธีการพิเศษได้อย่างปาฏิหาริย์!

ฉีเติ่งเสียนแอบสังเกตการเปลี่ยนแปลงสีหน้าของพระสันตะปาปาอย่างลับๆ ภายในใจอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ ต้องหลอกคนแก่คนนี้……ฝ่าบาทแก่ มันไม่ใช่เรื่องที่ง่ายเลยจริงๆ ！ยังไงก็ตาม หากคนคนที่ไม่ใสสะอาดล่ะก็ อย่างงั้นจะสามารถเป็นผู้นำศาสนาที่ใหญ่ที่สุดในโลกได้หรือไม่？

โชคดีที่เป็นอาจารย์จางเทียน ไม่อย่างงั้นล่ะก็ คงมีร่องรอยสุดท้ายและสงสัยในหัวใจของพระสันตะปาปา ความกลัวไม่สามารถละทิ้งได้

แน่นอนว่า ให้อาจารย์จื่อหยางมาก็ทำได้ ยังไงทั้งหมดก็เป็นลูกศิษย์ของลูกศิษย์เขา ใครให้มีบางสิ่งที่น่ามหัศจรรย์อย่างเช่นเต่า แมวน้ำงูอยู่ในมือกันล่ะ！

เห็นได้ชัดว่าส่วนที่เหลือในศาสนาศักดิ์สิทธิ์ได้รับรู้ถึงความไม่ธรรมดาของอาจารย์จางเทียน แต่ละคนดูจริงจัง ไม่กล้าที่จะพูด เพราะกลัวว่าจะรบกวนร่ายมนตร์ของอาจารย์จางเทียน

“การบูชาคุณธรรมแห่งสวรรค์ไท่ซ่างเหล่าจวิ้น เร่งด่วนเหมือนพระราชบัญญัติ！เฮ่อ！” จู่ๆ อาจารย์จางเทียนก็ตะโกนเสียงดัง

ทุกคนเห็นว่าตัวชี้เข็มทิศในมือของเขาเริ่มหมุนอย่างบ้าคลั่ง

หลังจากชั่วขณะนั้น ตัวชี้เข็มทิศหยุดลง อาจารย์จางเทียนถือเข็มทิศด้วยมือขวา มือซ้ายของเขาบีบกันอย่างบ้าคลั่งและเริ่มเคลื่อนไหว

ในความเป็นจริงแล้ว ฉีเติ่งเสียนได้บอกพิกัดกับเขาตั้งแต่แรกแล้ว เขาแค่แสดงเกินจริงเกินไปแล้ว

เพื่อให้การแสดงสมจริงมากยิ่งขึ้น จะใช้ลัทธิเต๋าที่ปลูกฝังมาหลายปีจริงๆ

อาจารย์จางเทียนวางเข็มทิศลง หลังจากนั้นหยิบดาบและเหรียญทองแดงขึ้นมา วาดรอยขีดข่วนไว้บนพื้น รอจนการวาดครั้งสุดท้ายเสร็จสิ้น ลมหนาวพัดผ่านมาชั่วขณะ เทียนทั้งหมดได้ดับลงแล้ว

“สำเร็จแล้ว！” อาจารย์จางเทียนหัวเราะฮ่าฮ่า ลุกขึ้นมา คำนับให้กับพระสันตะปาปา

พระสันตะปาปาและคนอื่นๆ ได้รีบเดินไปข้างหน้า ก็ได้เห็นเลขที่เขียนบนพื้นอย่างแม่นยำ เขาอดไม่ได้ที่จะถาม： “นี่คืออะไร？”

อาจารย์จางเทียนพูดชิลๆ ： “พิกัดเส้นลองติจูดและละติจูด เหล่านี้เป็นพิกัดทั้งหมดของนักบุญศักดิ์สิทธิ์ ไปตามทางของพิกัดโดยตรงก็ได้แล้ว”

พระสันตะปาปามีความยินดีอย่างยิ่ง เอ่ย： “ขอบพระคุณ ฯพณฯ ปรมาจารย์ลัทธิเต๋า！”