มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1387

ฉี่เติ่งเสียนได้ยินไอเดียของหยางกวนกวนก็ผงกศีรษะ ใช้ชื่อนี้ไม่เลวเลยจริงๆ

เช่นเดียวกัน นี่แสดงให้เห็นถึงความสามารถในด้านการทำธุรกิจของหยางกวนกวน

สำนักศิลปะการต่อสู้เช่นนี้ หากเปิดขึ้นมา อนาคตนั้นต้องสดใสแน่นอน อีกทั้งการใช้ชื่อของหลงเหมินนั้นยังสามารถช่วยเพิ่มชื่อเสียงของหลงเหมินอีกด้วย

อีกทั้งหลงเหมินยังยากที่จะปฏิเสธด้วย！

โดยเฉพาะพันธมิตรยุทธภพทางใต้ที่นำโดยจ้านเฟยนั้นเป็นที่แห่งแรกที่ถูกฉี่เติ่งเสียนบดขยี้จนสมบูรณ์ ในตอนนี้เป็นโอกาสอันดีที่จะรวบรวมคนจากยุทธภพทางใต้เข้ามา

“อาจารย์จ้านเฟยแห่งเซียงซานก็สัญญาแล้วว่าจะมาเข้าร่วมกับฉัน อาจารย์ไป๋ก็ยอมมาเป็นที่ปรึกษา！” หยางกวนกวนพูดอย่างสงบนิ่ง “ดังนั้นอนาคตของสำนักศิลปะการต่อสู้นี้นั้นยากจะหยั่งถึง”

หลี่เหอถูได้ยินเช่นนั้นก็กล่าวว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ฉันจะให้การสนับสนุนจากหลงเหมินของเราจากทั่วทั้งยุทธภพ ทว่าหากสำนักนี้จะก่อตั้งขึ้นมาก็ควรจะมีผู้นำ！”

หยางกวนกวนชี้นิ้วมาที่ฉี่เติ่งเสียน สำนักเธอเป็นคนจัดการ ส่วนหัวหน้าสำนักนั้นให้ฉี่เติ่งเสียนมาเป็นแทน

ฉี่เติ่งเสียนส่ายหน้า “หัวหน้าสำนักคุณมาเป็นเถอะ หากให้คุณมาเป็นแทน ผลลัพธ์น่าจะดีกว่าฉันมาก”

ทุกคนได้ยินเช่นนั้นก็ตะลึง ไม่คิดว่าฉี่เติ่งเสียนจะปฏิเสธตำแหน่งนี้

ฉี่เติ่งเสียนตอบอย่างสงบนิ่ง “คุณคือศิษย์ที่ฉันสอนมาด้วยตัวเอง คุณมาเป็นหัวหน้าสำนัก จะสามารถทำให้ชื่อเสียงของสำนักนั้นเลื่องระบือไกล เพราะทุกคนจะสามารถเห็นได้ถึงศิลปะการต่อสู้ที่ฉันสอนคุณ เมื่อเห็นว่าคนที่ฉันสอนนั้นยอดเยี่ยมเพียงไหน พวกเขาก็จะให้ความเคารพฉันมากยิ่งขึ้น”

หากฉี่เติ่งเสียนจะมาเป็นหัวหน้าสำนักล่ะก็เกรงว่าจะมีคนมาท้าทายไม่เว้นวัน ท้ายที่สุดแล้วบุ๋นนั้นต้องมาก่อนบู๊

ชื่อเสียงเขาในยุทธภพนั้นโด่งดังมาก คนจำนวนมากอยากจะใช้เขาเป็นเห็นรองเท้าเพื่อเหยียบย่ำขึ้นไป ขอแค่ชนะเขาได้ก็จะมีชื่อเสียงโด่งดัง

ให้หยางกวนกวนมาเป็นหัวหน้าสำนักแล้วฉี่เติ่งเสียนอยู่เบื้องหลัง เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดแล้ว

หลังจากที่หลี่เหอถูได้ยินก็เห็นด้วยว่ามีเหตุผล ผงกศีรษะแล้วกล่าว “ฉันคิดว่าแบบนี้น่าจะดีกว่า อย่างนั้นก็ให้คุณหยางเป็นหัวหน้าสำนักเถอะ”

ฉี่เติ่งเสียนก็มีเหตุผลที่จะให้หยางกวนกวนมาเป็นหัวหน้าสำนัก ก็คือศิลปะการต่อสู้ของเธอพัฒนาเร็วมาก หากไม่กดดันให้เธอพัฒนาเร็วยิ่งขึ้น คงจะน่าเสียดายแย่

เฮ่อตั่วเหลียนอดไม่ได้ที่จะอิจฉา เธอก็อยากมีโอกาสที่จะได้เปิดสำนักเหมือนกัน เสียดายที่ตอนนี้ความสามารถของตนนั้นยังไม่พอ

สำหรับหวงชงนั้น เป็นศิษย์ที่ไม่มีใครรัก ฉี่เติ่งเสียนให้อิสระแก่เขา อยากจะทำอะไรก็ทำ อยากฝึกก็ฝึก ถ้าไม่อยากทำก็จะไม่บังคับเขาทำ

“ได้ อย่างนั้นฉันจะไปติดต่อให้ก่อน พอดีตอนนี้หลงเหมินสาขาเซียงซานกำลังมีประชุมใหญ่อยู่พอดี เหล่าผู้อาวุโสมาเข้าร่วมจำนวนมาก จะถือโอกาสนี้จัดการให้เรียบร้อยเลยทีเดียว” หลี่เหอถูกล่าว

“แต่ว่าย่อมมีคนที่ไม่เห็นด้วยแน่นอน ท้ายที่สุดแล้วการก่อตั้งสำนักศิลปะการต่อสู้นั้นต้องรวบรวมคนจากยุทธภพทางใต้มาเข้าร่วม นับว่าเป็นเค้กชิ้นใหญ่เลยทีเดียว”

“อีกทั้งอาจารย์ฉีกับหอพระจันทร์เต็มดวงของเราก็มีการกระทบกระทั่งกันไม่น้อย”

ฉี่เติ่งเสียนหัวเราะขึ้นแล้วกล่าว “นี่ไม่ง่ายเลย หากมีคนไม่ยอม ก็ให้เขายืนขึ้นมา ไปสู้กันเสร็จแล้วก็จบ！”

หลี่เหอถูพยักหน้าเล็กน้อยแล้วกล่าว “เกรงว่าจะเลี่ยงการต่อสู้ไม่ได้จริงๆ”

เฮ่อตั่วเหลียนกล่าว “อย่างนั้นจะฉันกลับไปติดต่อหาสถานที่เหมาะสมแล้วก็จะให้รีโนเวทแล้วตกแต่งสำนักเลย เรื่องนี้พวกคุณไม่ต้องห่วง！”

หยางกวนกวนกล่าว “คงต้องลำบากคุณแล้วล่ะ”