มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1391

ท้ายที่สุด สวี่เอ้าเสวี่ยได้สติกลับคืนมา ถอยหลังไปหนึ่งก้าว สีหน้าเต็มไปด้ยความตื่นตระหนก

แต่ว่า เธอรีบปรับความคิดอย่างรวดเร็ว ระงับความตื่นตระหนกเมื่อครู่ลง ขณะเดียวกัน เเสดงความเย็นชาปกติออกมา

ฉีเติ่งเสียนเม้มริมฝีปากอย่างใช้ความคิด ล้วงเข้าไปหยิบหลอดทดลองออกจากระเป๋าเสื้อ กล่าว"นี่ สิ่งนี่คือน้ำศักดิ์สิทธิ์ของสาสนาศักดิ์สิทธิ์ เมื่อดื่มแล้ว เพิ่มสมรรถภาพทางกาย พระสันตะปะปาคนโกงนั้น ให้ฉันในราคาหลอดละหนึ่งร้อยล้านดอลล่า! "

สวี่เอ้าเสวี่ยขมวดคิ้ว กล่าว"น้ำศักดิ์สิทธิ์อะไร มีผลลัพธ์แบบนั้น ยังขายแพงขนาดนี้? ฉันไม่เชื่อ! "

ฉีเติ่งสียนหยักไหล่ กล่าว"ครั้งหน้าถ้ารู้สึกไม่สบาย ก็ดื่มได้เลย เชื่อไม่เชื่อเรื่องของเธอ ยังไงซะฉันก็ไม่มีทางวางยาทำร้ายเธอ"

สวี่เอ้าเสวี่ยคิดแล้ว ยื่นมือไปรับไว้

ฉีเติ่งเสียนโบกมืออย่างเย็นชา หันหลังจากไป

"ปั้ง! "

สวี่เอ้าเสวี่ยวางน้ำศักดิ์สิทธิ์เรียบร้อยแล้ว ยื่นมือออกมา ตบหน้าตัวเองอย่างต่อเนื่อง ราวกับกำลังบังคับอรมณ์บางอย่างของตัวเองเอาไว้

โดยรวมแล้ว เธอรู้สึกว่าตัวเองผิดปกติ! ในใจมีสิ่งที่แน่วแน่ยิ่งขึ้น เริ่มมีความลังเลเกิดขึ้นแล้ว อีกอย่างมีแนวโน้มที่ตึกจะถล่มลงมาได้

"สหายเรื่องจีบสาวนี่ลงทุนเสียเงินจริงๆ ไม่แปลกเลยที่เป็นที่หนึ่งเรื่องความรู้สึกในจงไห่! "ฉีเติ่งเสียนขับรถ ในใจแอบคิด

แน่นอนว่าน้ำศักดิ์สิทธิ์ดี แต่ถ้าสามารถจับสวี่เอ้าเสวี่ยได้อย่างสมบูรณ์ อย่างนั้นก็จะดีมาก

เมื่อขับรถมาถึงบ้าน ฉีเติ่งเสียนก็เห็นจิ่วเฮิงตอกเสาไม้ สิ่งนี่ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะส่ายหัว

จิ่วเฮิงเห็นฉีเติ่งเสียน กล่าวยิ้มเย็นชา"อาจารย์เสี่ยวฉี ออกไปเป็นผู้ชายเลวอีกแล้วเหรอ? ถึงกลับมาในเวลานี่! "

ฉีเติ่งเสียนกล่าว"บ้าบอ ฉันออกไปฝึกศิลปะการต่อสู้ต่างหาก ก่อนที่คุณจะเริ่มฝึกศิลปะการต่อสู้ ฉันก็ได้ฝึกเสร็จแล้ว คุณต้องขยันขึ้นแล้ว จากที่ฉันดูแล้ว ไม่มีประโยชน์อะไรเลย! "

จิ่วเฮิงฟังแล้ว ตกตะลึง กล่าว"ศิลปะการต่อสู้แบบใด ต้องออกไปฝึกข้างนอก? "

"วัวเหล็กไถนา"ฉีเติ่งเสียนกล่าวอย่างไม่แสดงอาการ

"......"จิ่วเฮิงหมดคำจะพูด "ศิลปะการต่อสู้นี้มีประโยชน์อย่างไร? ไม่ใชแค่การกระแทกที่สะโพกหรอกเหรอ? ระดับคุณแล้ว ยังต้องไปฝึกอีกเหรอ? นอกซะจากจะทำให้พื้นฐานแน่นขึ้น? "

ขณะที่กล่าว จิ่วเฮิงกดเสาไม้ไว้ จากนั้นก็มีเสียงตบอย่างรุนแรง เสียงดังปั้งๆ และมีขี้เลื่อยปลิวว่อน

ไม่สนใจแล้ว อย่างไรก็ตามฉีเติ่งเสียนฝึกฝนอย่างหนักขนาดนี้ อย่างนั้นตัวเองฝึกมากขึ้นกว่านี้ก็ผิดไม่อะไร ยังไงเขาก็เป็นถึงผู้มีฝีมือสูงที่หยั่งเห็นพระเจ้า! ดังนั้น จิ่วเฮิงตื่นเต้นมากขึ้น อย่างกับเท็ดดี้ คว้าเสาไม้อย่างรุนแรง......

ครั้งนี้ทำให้ฉีเติ่งเสีนนมองจนหมดคำจะพูด รู้สึกว่ายังดีที่จิ่วเฮิงสหายรักเป็นชายโสด ไม่อย่างนั้น ใครจะทนต่อการชนอย่างรุนแรงขนาดนี้ได้? กลัวว่าวันที่สองก็ต้องไปโรงพยาบาลผ่าตัดซ่อมแซมกระดูกสะโพก......

ผ่านไปไม่นาน เฮ่อตั่วเหลียนก็ขับรถมา ชุดฝึกซ้อมเรียบร้อยทั้งร่าง เมื่อลงรถ ก็ทำความเคารพต่อฉีเติ่งเสียน กล่าว"อาจารย์! "

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าเบาๆ กล่าว"มาถึงแล้วก็เริ่มเลยเถอะ"

เฮ่อตั่วเหลียนถือกระติกน้ำร้อนวางไว้ข้างๆ ฉีเติ่งเสียนได้กลิ่นซุปไก่จางๆ

"กลิ่นซุปไก่มาจากไหนกัน? "ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะกล่าวถาม

"โอ๋ ฉันให้คนทำซุปไก่ตุ๋นมะละกอ! "เฮ่อตั่วเหลียนตตอบกลับ

ฉีเติ่งเสียนตะลึง ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ แล้วกล่าว"วันนี้สอนเธอฝึกสิบสองสิง เริ่มจากเสือสิง เสือสิงและหมัดแยกทำงานร่วมกันค่อนข้างมาก......"

ขณะที่กล่า หยางกวนกวนก็มาแล้ว สวมชุดออกกำลังกายสีขาว เมื่อเห็นฉีเติ่งเสียน ก็ไม่ได้ถามว่าเขาไปไหนมา ยังไงผู้ขายคนนี้ มักมีข้อแก้ตัวมากมายอยู่เสมอ อีกอย่างยังขจริงจังมาก