มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1418

เรื่องที่เหยียนมู่หลงถูกฉีเติ่งเสียนสังหาร สำหรับอวี้เสี่ยวหลงแล้วช่างเป็นเรื่องดี

แต่ว่า นี่ก็ทำให้เธอรู้สึกเศร้าเล็กน้อย

มังกรทั้งห้าแห่งหัวกั๋ว บัดนี้กลับเหลือเพียงเธอและจ้าวถูหลง เห็นได้ชัดว่าฝ่ายหลังเป็นศัตรูและจำเป็นต้องถูกฆ่า

ฉีเติ่งเสียนรอจนอวี้เสี่ยวหลงจากไป เขาก็พักผ่อนอยู่ที่โรงฝึกสักพักหลังรู้สึกว่าพลังฟื้นคืนแล้วจึงออกจากโรงฝึกไปยังโรงพยาบาล

เขาและจิ่วเฮิงล้วนใช้น้ำศักดิ์สิทธิ์ สภาพร่างกายจึงยังอยู่ดี แม้ว่าอาการบาดเจ็บเหล่านั้นยังต้องใช้ระยะเวลาในการฟื้นฟู แต่ภายในยี่สิบสี่ชั่วโมงหลังใช้น้ำศักดิ์สิทธิ์ทางที่ดีอย่าคิดจะเอาเปรียบเสียดีกว่า ไม่งั้นละก็ ตายอย่างไรก็ไม่อาจรู้ได้

“ยอดฝีมือของสมาคมหงนั้นก็ช่างเยอะจริงๆ ครั้งนี้ต้องขอบคุณจิ่วเฮิงที่ไปกับฉัน ช่วยลดแรงได้เยอะจริงๆ ไม่อย่างนั้นละก็ การลงมือเพียงคนเดียวนั้นคงยากลำบากมากกว่านี้ ” ฉีเติ่งเสียนเดินทอดน่องไปตามทางเรื่อยๆ ร่างกายผ่อนคลาย

อย่างไรก็ตามนั้นเป็นปรมาจารย์ยอดฝีมือถึงสามสิบคน ยังมีระดับตานจิ้งอยู่ในนั้นอีกสองคน ระดับฮั่วจิ้งอีกเจ็ดแปดคน องค์ประกอบเช่นนี้แม้เป็นเทพมาเองก็ถูกสังหารได้

ฉีเติ่งเสียนกำลังเดินอยู่บนถนนก็มีรถหรูคันหนึ่งหยุดลงเมื่อเห็นเขาเป็นเฮ่อตั่วเหลียนกระโดดลงมาจากรถหรู พร้อมถือแก้วเก็บความร้อนใบใหญ่

“ว๊าว อาจารย์สุดยอดไปเลยคะ ฉันได้ยินมาหมดแล้วตอนอาจารย์อยู่ถิ่นของสมาคมหงได้สังหารเหยียนมู่หลงอีกทั้งคนของสมาคมหงกว่าสามสิบคนก็ยังทำอะไรอาจารย์ไม่ได้! ” เฮ่อตั่วเหลียนวิ่งตรงมาอวยประจบก่อนจะพูด

“ครั้งนี้สมาคมหงประมาทเกินไป หากปรากฏยอดฝีมือระดับหงฮวาถิงสักสองสามคนไม่แน่ว่าอาจรั้งฉันไว้ได้” ฉีเติ่งเสียนยิ้มแล้วพูดออกมา

ศิลปะการต่อสู้พวกนี้ อย่างไรซะ หมัดสองหมัดก็ไม่อาจเอาชนะมือถึงสี่มือได้ ขนาดเทพเจ้าแม้จะเก่งกาจเพียงใดก็ไม่อาจงอกมืออีกสองข้างเพิ่มออกมาได้

เฮ่อตั่วเหลียนพูดขึ้น : “ตอนนี้ที่เมืองจิงเต่าข่าวก็แพร่ออกไปแล้ว พูดกันว่าอาจารย์ร้ายกาจยิ่งกว่าเทพเสียอีก”

ฉีเติ่งเสียนตอบ : “สมาคมหงถูกฉันทำให้เสียหน้า แน่นอนว่าต้องกระจายข่าวโอ้อวดว่าฉันเก่งกาจเกินคนไม่เช่นนั้นละก็จะดูเหมือนว่าพวกเขาดูไร้ความสามารถเกินไป”

“ใช่ ใช่ ใช่ ยังมีอาจารย์ใหญ่จิ่วเฮิงก็ยังถูกลือว่าเป็นเทพเหนือเทพไปแล้ว” เฮ่อตั่วเหลียนรีบตอบ

เรื่องเหล่านี้ล้วนอยู่ในการคาดเดาของฉีเติ่งเสียนแล้ว

ครั้งนี้สมาคมหงเจรจสงบศึก ฉีเติ่งเสียนไม่เห็นด้วยกลับไม่พูด ยังเปิดฉากสังหารครั้งใหญ่ สังหารเหยียนมู่หลงแล้วยังสังหารยอดฝีมือไปอีกสองสามคน ทำให้ทั้งสมาคมหงเสียหน้าอย่างมาก

เพื่อรักษาหน้าตาของตน แน่นอนว่าต้องยกยอฉีเติ่งเสียนให้เป็นผู้ไร้เทียมทาน ราวกับเทพเจ้าลงมายังโลกมนุษย์ ไม่เช่นนั้นคนนอกจะรู้สึกว่าพวกเขาไร้ความสามารถ

แม้แต่จิ่วเฮิงก็ยังถูกเอี่ยวไปด้วย ยังไงก็ตามชื่อเสียงของทั้งสองคนก็เปลี่ยนเสียจนเกินจริงไปมาก

ฉีเติ่งเสียนและเฮ่อตั่วเหลียนเดินทางมาถึงโรงพยาบาล พึ่งมาถึงโรงพยาบาล เฮ่อตั่วเหลียนก็รีบร้อนวิ่งไปห้องน้ำ

สมควรแล้วละ วันทั้งวันถือแก้วเก็บความร้อนดื่มซุปมะละกอทั้งวันจะรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำตลอดเวลาก็ไม่แปลก

ฉีเติ่งเสียนไปเยี่ยมเหล่าอาจารย์ที่ได้รับบาดเจ็บ หลังจากนั้นก็ไปเยี่ยมหวงชงเขาอาการบาดเจ็บฟื้นตัวขึ้นไม่น้อยมีแรงเปิดปากพูดได้แล้ว

“ถ้าไม่อยากเป็นแบบนี้ เวลาฝึกซ้อมก็ต้องขยันหน่อย !ไม่ใช่อะไรก็รอให้อาจารย์มาสอน สามารถฝึกเองได้ก็ฝึกไป การฝึกฝนให้มากๆ ไม่มีทางผิดหรอก”

“อาจารย์เป็นเพียงผู้ชักนำ ส่วนเส้นทางการฝึกนั้นอยู่ที่ตัวบุคคล!ประโยคนี้เคยได้ยินหรือไม่ ?”

“ถึงเวลานั้นเธอถูกจัดการจนต้องนอนอยู่บนเตียงแบบนี้ ถึงจะรู้สึกเสียใจในภายหลังหรอ ?”

ฉีเติ่งเสียนชี้นิ้วไปยังหวงซงที่นอนอยู่บนเตียงพร้อมกล่าวสั่งสอนเฮ่อตั่วเหลียน

เฮ่อตั่วเหลียนยืนอยู่ด้านข้าง พยักหน้าซ้ำๆ แล้วพูดว่า : “อาจารย์พูดมีเหตุผล ฉันจะจดจำไว้อย่างดีและจะฝึกซ้อมเพิ่มอีกเท่าตัวค่ะ ”

“แต่ว่านะ ต่อให้ศิลปะการต่อสู้ของฉันไม่ได้อยู่ในระดับสูงขนาดนั้น ก็คงไม่มีทางเป็นขนาดนี้หรอก”

ฉีเติ่งเสียนพูดขึ้น : “ทำไม?”

เฮ่อตั่วเหลียนตอบ : “เพราะตอนนี้ตระกูลเฮ่อมีฉันเป็นผู้นำไงละ ใครจะกล้าลงมือทำร้ายได้?”

หวงซงที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยคิดอยากจะร้องไห้ออกมา