มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1508

คำพูดของฉีเติ่งเสียน ทำให้ซุนอิ่งซูโกรธมาก ไอ้สารเลวคนนี้ คิดว่าเขามีเงินมากนักใช่ไหม?

แม้แต่ผู้จัดการเจิ้งและเพื่อน ๆของเขาก็ทำให้ฉีเติ่งเสียนสับสนเล็กน้อยอยู่พักหนึ่ง โดยสงสัยว่าผู้ชายคนนี้ป่วยหนักหรือเปล่า น่าแปลกที่ยังคิดว่าคนอื่นไม่ต้องการเงินมากพอ?

“คุณกำลังทำให้ฉันอับอายใช่ไหม ไอ้สารเลว!” ผู้จัดการเจิ้งกลับมามีสติเล็กน้อย แต่รู้สึกว่าฉีเติ่งเสียนกำลังล้อเลียนเขา และใบหน้าของเขาก็แดงก่ำทันที

เขาเพิ่งถูกทุบตีไปและตอนนี้เขาต้องการการชดเชยที่สมเหตุสมผล แต่อีกฝ่ายดูเหมือนจะไม่มีความมีศีลธรรมและยังล้อเลียนเขาซึ่งทำให้คนรู้สึกว่ามันมากเกินไป

ฉีเติ่งเสียนสะดุ้ง เหตุใดจึงเรียกว่าทําให้อับอาย? เขาแค่รู้สึกว่าราคาที่อีกฝ่ายต้องการนั้นต่ำไปหน่อยจริงๆ

เฮ้อ นี่เป็นความเข้าใจผิดครั้งใหญ่จริงๆ!

ท้ายที่สุด ทุกครั้งที่พระอัครสังฆราชฉีเอ่ยจะมีเรื่องให้น่าประหลาดใจมากมาย...

“ยี่สิบล้าน ถ้าขาดไปแม้หนึ่งส่วน ฉันจะให้คุณเข้าคุก ถ้าคุณไม่เชื่อ คุณก็ลองดู!” ผู้จัดการเจิ้งกล่าวอย่างกัดฟัน “คุณคิดว่า หน้าฉันไร้ประโยชน์เหรอ?”

ฉีเติ่งเสียนตบริมฝีปากของเขา ไม่รู้จะตอบคําบ่นของอีกฝ่ายอย่างไรแล้ว

“ไอ้หนู ฉันขอเตือนคุณ ฉันเป็นเพื่อนกับหัวหน้าตำรวจทางตอนเหนือของเกาะ คุณควรพิจารณาสิ่งที่เหลาเจิ้งพูดอย่างจริงจังดีกว่า” เพื่อนคนหนึ่งของผู้จัดการเจิ้งหัวเราะเยาะ

“ถ้าอย่างนั้นพวกคุณรอได้ไหม ผมจะขอให้เพื่อนของฉันนำเงินมา ท้ายที่สุดนี่ไม่ใช่เงินจำนวนน้อยเลย” ฉีเติ่งเสียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เขาไม่อยากให้คนกลุ่มนี้โทรหาตำรวจจากเผิงไหล แล้วมีปัญหาขัดแย้งกับตำรวจอีก แต่เขากลับเลื่อนเวลาออกไปและรอให้

หลิว ปิงเว่ย เข้ามาแก้ไขปัญหาก็พอ

ใบหน้าของผู้จัดการเจิ้งเคร่งขรึม เขายกมือขึ้นตบและพูดว่า: "ห้านาที ภายในห้านาที ถ้าคุณไม่สามารถจ่ายค่าชดเชยได้ ก็เตรียมเข้าคุกได้เลย! กล้าตีฉันเหรอ ฮ่าๆ เรื่องดีๆแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง? !”

ฉีเติ่งเสียนยกมือขึ้นเพื่อดูเวลาแล้วพูดว่า "เอาล่ะ โอเค ห้านาที ห้านาที!"

เมื่อผู้จัดการเจิ้งเห็นว่าเขายอมอ่อนลง ใบหน้าของเขาก็ดูดีขึ้นเล็กน้อย และเพื่อนของเขาก็หยุดส่งเสียงเอะอะโวยวาย

แม้ว่าจะไม่มีวิธีทำชิปของซุนอิ่งซูต่อไปได้ แต่ก็ยังสามารถได้รับรางวัล 20 ล้านจากการตีครั้งนี้ ก็ยังยอมรับอย่างไม่เต็มใจ!! อย่างน้อยที่สุดก็สามารถทำให้อีกฝ่ายก้มหัวลงและรักษาหน้าไว้ได้

ห้านาทีผ่านไปอย่างรวดเร็ว

“เพื่อนของคุณอยู่ไหน? ยังไม่ส่งเงินมาเลยเหรอ?” ผู้จัดการเจิ้งถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม

“นี่จะไม่มาเหรอ?” ฉีเติ่งเสียนมองออกไปข้างนอกและบังเอิญเห็นหลิว ปิงเว่ยมุ่งหน้าไปที่ร้านอาหารพร้อมกับคนของเขาสองสามคน

จนกระทั่ง หลิว ปิงเว่ยค่อยๆ เดินเข้ามา ผู้คนในที่เกิดเหตุเพิ่งรู้ว่ามาที่นี่ ที่จริงแล้วพระพุทธรูปองค์ใหญ่เป็นอย่างไร ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น!

เมื่อกี้ฉีเติ่งเสียนพูดว่าเขาจะโทรหาหลิว ปิงเว่ย หัวหน้าแก๊งพรรคไผ่เขียว เพื่อมาเคลียร์สถานการณ์ พวกเขายังมาเยาะเย้ยถากถาง แต่ตอนนี้ หลิว ปิงเว่ย ปรากฏตัวที่นี่จริงๆ

ทันทีที่หลิว ปิงเว่ยเข้ามา เขาพูดกับฉีเติ่งเสียน: "คุณฉี เกิดอะไรขึ้น ใครไม่ใช้ตาดูให้ดีจนทำให้คุณไม่มีความสุข"

หลิว ปิงเว่ย นั่นรู้มาจากเย่จีกั๋วแล้วว่าฉีเติ่งเสียนมีที่มาที่ไม่ธรรมดา สามารถพลิกสถานการณ์เลวร้ายของเขาในผึ่งไหลได้ ดังนั้น ตอนนี้เขาจึงเกรงใจอย่างยิ่งกับฉีเติ่งเสียน

ยิ่งไปกว่านั้น คนขับรถเสี่ยวฮั่วยังบอกเขาแล้ว ว่าวันนี้ ฉีเติ่งเสียนเข้าไปในคฤหาสน์ของตระกูลซุนจริงๆ และพักอยู่ในนั้นเป็นเวลานานค่อยจะออกมา

"แย่แล้วว!"